Τώρα που έπεσε λίγο η σκόνη των επισκέψεων του… ΚΙΝΑΛ στα Χανιά, ας επιχειρήσουμε να βάλουμε σε τάξη, μια δυο σκέψεις που μας δημιουργήθηκαν για τα… τεκταινόμενα, σε σχέση με τα δικά μας, τα των Χανιών.
Ουδείς έπεσε από τα σύννεφα, από την πρόσφατη – εκτός τυπικών περιορισμών – δημόσια στήριξη, του νυν Δημάρχου Χανίων, στο πρόσωπο του Υποψήφιου για την προεδρεία του Κινήματος Αλλαγής, κ. Νίκου Ανδρουλάκη.
Ότι οι δυο τους, γνωρίζονται καλά από την εποχή της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ και τρέφουν μια ιδιαίτερη πολιτική συμπάθεια αλλά και φιλία μεταξύ τους, είναι κάτι παραπάνω από γνωστό και απολύτως θεμιτό.
Θα περίμενε ίσως κάποιος, τον Δήμαρχο να παρασταθεί, να στηρίξει και γενικότερα να κάνει το κάτι παραπάνω, σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους συνυποψηφίους του κ. Ανδρουλάκη, οι οποίοι πραγματοποίησαν και αυτοί αντίστοιχες επισκέψεις στα Χανιά, με το βλέμμα στις κάλπες της 5ης Δεκεμβρίου.
Ο Δήμαρχος όμως έκανε όχι απλά το κάτι παραπάνω, έκανε πολλά παραπάνω, ικανοποιώντας προφανώς το φίλο Νίκο και το πολιτικό του επιτελείο, αλλά και δίνοντας τροφή για ποικίλα “σενάρια”, με πρωταγωνιστή τον Κισσαμίτη Δήμαρχο Χανίων.
Ο Σημανδηράκης πήγε τον Ανδρουλάκη στην έδρα του, κινητοποίησε τον “μηχανισμό” του και η εικόνα που βγήκε από την Κίσσαμο, για την υποψηφιότητα Ανδρουλάκη, στην περιοχή που “βγάζει” Δημάρχους, Προέδρους, Βουλευτές, Υπουργούς κτλ, ήταν δυνατή.
Κανείς άλλος που θέλει να κάτσει στην καρέκλα του ΠΑΣΟΚ, δεν πέρασε από το Δημοκρατικό Καστέλι.
Στα Χανιά, λίγο ή πολύ τα πράγματα ήταν πιο προδιαγεγραμμένα, ως προς το πως θα εξελίσσονταν αλλά και σε αυτή την περίπτωση, ο Δήμαρχος Χανίων, έβαλε δια μέσου της στενής του συνεργάτιδας, την δική του προσωπική σφραγίδα, στην εικόνα της βραδιάς για να κυλήσουν τελικά όλα, όπως θα έπρεπε.
Για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, στην αντίστοιχη προσπάθεια του Σημανδηράκη, τότε δηλαδή που κατέβηκε να διεκδικήσει τον Δήμο Χανίων – σχεδόν από το πουθενά – ο Ανδρουλάκης, με τις όποιες δυνάμεις και επιρροές του στα Χανιά – σε πρόσωπα, θεσμούς και κέντρα λήψης των αποφάσεων – ΣΤΗΡΙΞΕ τον Παναγιώτη.
Ο Παναγιώτης – μιας και το έφερε η κουβέντα – δεν έχει κρύψει ποτέ, τις πολιτικές του φιλοδοξίες, δεν έχει επιβεβαιώσει, ούτε όμως και διαψεύσει ποτέ, ότι τον ενδιαφέρει η κεντρική πολιτική σκηνή.
Ο ίδιος φυσικά έχει ξεκαθαρίσει πως κινείται – αυτός και οι συνεργάτες του – στην λογική της διεκδίκησης, μιας ακόμη θητείας στην Κυδωνίας, άρα τα όποια σενάρια για υποψηφιότητα βουλευτή, στην λογική πως νέος Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ μπορεί να εκλεγεί ο κ. Ανδρουλάκης, προσωπικά θα εκτιμήσω πως σε αυτή την φάση, δεν έχουν πιθανότητες, έχουν όμως προοπτική.
Χωρίς να παραβλέπω το γεγονός πως η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και τα δεδομένα μπορεί εύκολα να αλλάξουν ή να τροποποιηθούν, πιστεύω πως ακόμη και σε νίκη του Ανδρουλάκη, ο Παναγιώτης, δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής με το ΚΙΝ.ΑΛ. – ή το ΠΑΣΟΚ – ανάλογα το πως θα επιλέξουν να το λένε μετά το γύρισμα της σελίδας αύριο μεθαύριο, στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Δεν μπορώ όμως να πω το ίδιο και για τις μεθεπόμενες. Γι’ αυτό μίλησα παραπάνω, για την “προοπτική”.
Μην βιάζεστε όμως…
Ακόμη κι αν ο ίδιος ο Παναγιώτης βιάζεται, ξέρει πως θα πρέπει να κάνει υπομονή.
“Η δεύτερη σκέψη, είναι σώφρων πολιτικά πράξη“, έλεγε ο αείμνηστος Μανόλης Σκουλάκης, κερδίζοντας τον σεβασμό των πολιτικών φίλων αλλά και κυρίως των αντιπάλων του.
Κισσαμίτης κι αυτός…
Τέως Υπουργός, Βουλευτής και Δήμαρχος Χανίων.
Φιλικά και Πάντα Καλοπροαίρετα
Ο “Κύριος Έπαρχος”
