Φρίκη και αποτροπιασμό, προκαλούν οι αποκαλύψεις για τη “δράση” του αστυνομικού της Βουλής, που κατηγορείται πως κακοποιούσε τη σύζυγο και τα παιδιά του.
Ως δημοσιογράφος, είμαι μακριά από τις εξελίξεις και δε μπορώ να φανώ αποκαλυπτικός ή οι δικές μου πληροφορίες, να έχουν να προσθέσουν κάτι περισσότερο στην υπόθεση. Ούτως ή άλλως, το σύνολο των ΜΜΕ, “βομβαρδίζουν” – ΤΩΡΑ – με αποκαλύψεις, που επιβεβαιώνουν απλά το μέγεθος της φρίκης που ζούσαν οι αθώες ψυχές εκείνων των παιδιών, τα οποία από πολύ νωρίς, γνώρισαν – ήρθαν αντιμέτωπα – με το πιο απάνθρωπο πρόσωπο της “ζωής”.
Αυτό το ρημάδι το μητρικό φίλτρο, που κανείς και ποτέ δεν θα μπορέσει να ερμηνεύσει με αποτελεσματικό τρόπο, τις μαγικές του δυνατότητες – ικανότητες, δεν μπορώ ν’ αντιληφθώ γιατί στη συγκεκριμένη γυναίκα, “σίγησε”, αφήνοντας το ΤΕΡΑΣ να δρα ανεξέλεγκτο
Δημοσιογραφικά, παρακολουθώ κι εγώ, μέρα με την ημέρα, να ξετυλίγεται το κουβάρι αυτής της σκοτεινής υπόθεσης, που μόνο ΝΤΡΟΠΗ για το ανθρώπινο είδος προκαλεί και ΣΟΚΑΡΟΜΑΙ. Είναι τρομακτικό, η πιο γλυκιά “σχέση” αυτή που αναπτύσσεται μεταξύ των γονέων με τα παιδιά τους, να μπορεί να χωρέσει τόση βρωμιά, τόση αρρώστια και τόσο μεγάλο σκοτάδι.
Ως γονιός και ως άνθρωπος…
Ως γονιός και ως άνθρωπος όμως, νιώθω την ανάγκη να παραθέσω δυο αράδες, τις δικές μου αλήθειες, γύρω από ένα φαινόμενο που κάθε μέρα που περνά, με κάνει να προβληματίζομαι ολοένα και περισσότερο. Αδυνατώ να κατανοήσω αυτή την συν- ένοχη σιωπή, μιας μη – τέρας, η οποία ΝΑΙ γνώρισε και αυτή τον απόλυτο εφιάλτη στο πλευρό του συγκεκριμένου “ανθρώπου”, δεν βρήκε όμως τη δύναμη και το κουράγιο, να κάνει “κάτι”. Αυτό το ρημάδι το μητρικό φίλτρο, που κανείς και ποτέ δεν θα μπορέσει να ερμηνεύσει με αποτελεσματικό τρόπο, τις μαγικές του δυνατότητες – ικανότητες, δεν μπορώ ν’ αντιληφθώ γιατί στη συγκεκριμένη γυναίκα, “σίγησε”, αφήνοντας το ΤΕΡΑΣ να δρα ανεξέλεγκτο. Όσο κι αν προσπαθώ να βρω ψήγματα “δικαιολογίας”, δεν τολμώ ν’ ανακαλύψω το παραμικρό ελαφρυντικό, για την χειρότερη εκδοχή μητέρας που προσωπικά έχω “γνωρίσει” στη ζωή μου, ευτυχώς από μεγάλη απόσταση.
Φονιάς δεν είναι μόνο αυτός που στερεί τη ζωή κάποιου, είναι κι εκείνος που κάνει κόλαση την καθημερινότητα του ίδιου του σπλάχνου. Συναυτουργοί σε αυτά τα εγκλήματα, είναι και όλοι αυτοί που ξέρουν και σιωπούν
Όσο υπεύθυνη είναι αυτή η γυναίκα για τα δεινά που πέρασαν οι αθώες ψυχές των ανήλικων παιδιών τους, άλλο τόσο “ένοχη”, είναι και η σιωπή, ενός ειδικά εκπαιδευμένου – πάνω στην εγκληματικότητα – περίγυρου, ο οποίος έκανε τα στραβά μάτια. Είναι εξόχως ΑΔΙΚΟ, να βάλει κάποιος στο ίδιο ασκί, το σύνολο της Ελληνικής Αστυνομίας. Δημιουργεί όμως τεράστια ερωτηματικά, για την εσωτερική λειτουργία της πλέον νευραλγικής υπηρεσίας του Ελληνικού κράτους, εκείνης που φέρει την ευθύνη για την ασφάλεια και την εφαρμογή της έννομης τάξης, να εκκολάπτει και ν’ ανέχεται τέτοιους ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ, όπως ο εν λόγω αστυνομικός.
Η λέξη “φονιάς” και το “φίδι” της κοινωνίας…
Η λέξη φονιάς για εμένα, βρίσκει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου αστυνομικού, μια ακόμη “προέκταση” της . Φονιάς δεν είναι μόνο αυτός που στερεί τη ζωή κάποιου, είναι κι εκείνος που κάνει κόλαση την καθημερινότητα του ίδιου του του σπλάχνου. Συναυτουργοί σε αυτά τα εγκλήματα, είναι και όλοι αυτοί που ξέρουν και σιωπούν. Εκείνοι που λειτουργούν στη λογική “δε θα βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα”. Το φίδι αυτό, έχει βγει εκεί έξω και μας καταπίνει. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ας αντιδράσουμε. Δε μπορεί αυτή η που…@@ η κοινωνία, να είναι τόσο σάπια.
Υ.Γ.
Τα παραπάνω είναι κάποιες σκόρπιες σκέψεις με πολλά ΑΡΝΗΤΙΚΑ και ΜΟΝΟ συναισθήματα, τα οποία όσο οι αποκαλύψεις της υπόθεσης αυτής βγαίνουν στον “αέρα”, τόσο μου σφίγγουν το στομάχι. Πολύ περισσότερο όταν βλέπω τα μάτια του παιδιού μου και φέρνω στο μυαλό μου, εκείνες τις αθώες ψυχές που οι πληγές τους, δεν θα “γειάνουν” ΠΟΤΕ…