Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση!
Η δομή ενός συστήματος εξουσίας που φοβάται το φως
Η σημερινή λειτουργία του Δήμου Πλατανιά αποτυπώνει όχι απλώς διοικητική δυσλειτουργία, αλλά ολική θεσμική στρέβλωση.
Γράφει ο Κοκολάκης Στέφανος τοῦ Βασιλείου*
Ένα δίκτυο εξαρτήσεων, ρόλων και αλληλοκαλύψεων έχει μετατρέψει τη δημοτική διοίκηση σε μηχανισμό συντήρησης ισχύος και όχι σε όργανο υπηρέτησης των πολιτών — ένα σύστημα που σε συμπεριφορές και λειτουργίες παραπέμπει σε παραθεσμικό δίκτυο εξουσίας.
Α. Ένας Δήμαρχος παντός ελέγχου.
Η εξουσία συγκεντρώνεται σε ένα πρόσωπο που αποφασίζει, καθοδηγεί και ελέγχει τα πάντα. Το Δημοτικό Συμβούλιο λειτουργεί τυπικά, χωρίς ουσιαστικό διάλογο και χωρίς δικαίωμα πραγματικής συμμετοχής.
Β. Συμβούλιο χωρίς φωνή.
Η πλειοψηφία περιορίζεται στον ρόλο του θεατή, επιβραβεύοντας αντί να ελέγχει. Όσοι διαφοροποιούνται, απομονώνονται. Η θεσμική λειτουργία αντικαθίσταται από λογικές πειθαρχίας και εξάρτησης.
Γ. Αντιπολίτευση χωρίς έλεγχο.
Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει αποδεχθεί να λειτουργεί ως συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση, μέρος του ίδιου μηχανισμού συντήρησης. Αντί να συγκρούεται με τη στρέβλωση, τη νομιμοποιεί μέσω της σιωπής της.
Δ. ΚΕΔΗΠ – ΔΕΥΑΒΑ και εξαρτήσεις.
Οι δημοτικές εταιρείες λειτουργούν ως προέκταση του δημαρχιακού ελέγχου. Ίδια πρόσωπα, ίδιες αποφάσεις, ίδιοι κύκλοι επιρροής. Οι διοικήσεις τους στελεχώνονται από πρόσωπα με προφανείς συγκρούσεις συμφερόντων και πλήρη απουσία λογοδοσίας.
Ε. Εσωτερικές συγκρούσεις – υπόγεια ρεύματα.
Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει μετατραπεί σε πεδίο εσωτερικών ανταγωνισμών για επιρροή, ρόλους και “καρέκλες”. Οι θεσμοί έχουν αντικατασταθεί από φατρίες και προσωπικές συναλλαγές.
ΣΤ. Η οικονομία των αναθέσεων και η παραλαβή των έργων.
Οι απευθείας αναθέσεις έχουν γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Επαναλαμβανόμενα σχήματα, προσχηματικές διαδικασίες και ροή χρήματος χωρίς διαφάνεια διαμορφώνουν ένα περιβάλλον αδιαφανούς λειτουργίας.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι κατά την παραλαβή έργων του Δήμου δεν ορίζονται πολιτικοί μηχανικοί – μέλη του ΤΕΕ, όπως ρητώς προβλέπεται από τη νομοθεσία, γεγονός που συνιστά παράβαση των νόμιμων διαδικασιών ελέγχου και επιβλέψεως.
Έτσι, η τεχνική ευθύνη παρακάμπτεται και ο θεσμικός ρόλος των μηχανικών υποβαθμίζεται, αφήνοντας χώρο σε πρακτικές χωρίς τεκμηρίωση και διασφάλιση ποιότητας.
Ζ. Ο ρόλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ).
Το ΤΕΕ, ως θεσμοθετημένος τεχνικός σύμβουλος του Κράτους, οφείλει να έχει ουσιαστική συμμετοχή στην παρακολούθηση και τον έλεγχο των δημοτικών έργων, εξασφαλίζοντας τη νομιμότητα, τη διαφάνεια και την τεχνική ορθότητα.
Η συνεργασία του Δήμου με το ΤΕΕ δεν είναι προαιρετική πράξη ευγένειας, αλλά νομική και θεσμική υποχρέωση. Η απουσία του οδηγεί σε απορρύθμιση της τεχνικής διαδικασίας και απώλεια λογοδοσίας.
Η. Κοινωνική πολιτική – ανύπαρκτες δομές επί 16 έτη και απόρριψη κάθε ουσιαστικής πρότασης.
Το παρατεταμένο διοικητικό αποτύπωμα της δημοτικής αρχής —16 ολόκληρα χρόνια— συνοδεύεται από μια εξίσου παρατεταμένη θεσμική απουσία: ο Δήμος Πλατανιά δεν διαθέτει ούτε ΚΑΠΗ σε καμία Δημοτική Ενότητα, ούτε Κέντρο Στήριξης / Προστασίας Κακοποιημένων Γυναικών και Παιδιών.
Και όμως: οι δομές αυτές δεν λείπουν απλώς· δεν ζητήθηκαν ποτέ να δημιουργηθούν από τη διοίκηση. Η μοναδική σχετική πρωτοβουλία ήταν το δικό μου επίσημο, έγγραφο αίτημα, το οποίο αφορούσε:
- Τη δημιουργία ΚΑΠΗ ανά Δημοτική Ενότητα, ώστε οι ηλικιωμένοι να έχουν πρόσβαση σε πραγματική φροντίδα και κοινωνική υποστήριξη.
- Τη δημιουργία Κέντρου Κακοποίησης Γυναικών και Παιδιών, σε μια εποχή που οι ανάγκες προστασίας είναι κοινωνικά και ηθικά αυτονόητες.
- Τη θεσμοθέτηση μηδενικών δημοτικών τελών για ΑμεΑ, πολύτεκνους, τρίτεκνους και άπορες οικογένειες.
Το Δημοτικό Συμβούλιο επέλεξε να απορρίψει και τις τρεις προτάσεις με την αιτιολογία ότι «δεν υπάρχουν πόροι».
Μια δικαιολογία η οποία καταρρέει από μόνη της, όταν επί χρόνια υπάρχουν πόροι για:
- αναθέσεις σε ίδιους κύκλους,
- επαναλαμβανόμενες συμβάσεις,
- εξυπηρετήσεις,
- δομές και μηχανισμούς που αναπαράγουν την εξουσία αντί να εξυπηρετούν την κοινωνία.
Η αλήθεια είναι απλή και κυνική: πόροι υπάρχουν, αλλά όχι για όσους δεν είναι χρήσιμοι στο σύστημα εξουσίας.
Και όταν μια Δημοτική Αρχή επί 16 χρόνια δεν δημιουργεί ούτε μία βασική κοινωνική δομή, δεν πρόκειται για παράλειψη — πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή.
Η κοινωνική πολιτική, στον Δήμο Πλατανιά, δεν απέτυχε.
Δεν ασκήθηκε ποτέ.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα που θυμίζει περισσότερο παραθεσμικό δίκτυο εξουσίας παρά δημοκρατική αυτοδιοίκηση.
Ένα περιβάλλον όπου η εξουσία συντηρεί τον εαυτό της και οι πολίτες μένουν στο περιθώριο.
Όσο αυτή η κατάσταση παραμένει ανεκτή, τόσο περισσότερο η Δημοκρατία φθίνει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση μετατρέπεται σε μηχανισμό επιβίωσης προσώπων και όχι θεσμό υπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.
Η αποκατάσταση της θεσμικής κανονικότητας προϋποθέτει θάρρος, διαφάνεια και λογοδοσία, όχι προσχηματικές δηλώσεις ενότητας.
Η Αυτοδιοίκηση δεν είναι λάφυρο εξουσίας· είναι θεμελιώδης πράξη ευθύνης απέναντι στους πολίτες.
Υ.Γ.
«Ἐλεύθερος ἐστὶν ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ ἐξουσίαν ἔχων· δοῦλος δὲ ὁ ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀρχόμενος.»
— Διογένης ὁ Λαέρτιος
*Δημοτικός Σύμβουλος Πλατανιά
