Χανιά | “Η Εμμανουέλα και εμείς πήραμε τα ισόβια – Για όλους τους άλλους η ζωή συνεχίζεται” – Η μαμά της Έμμας γράφει για την “ισόβια καταδίκη της”

Το όνειρο της Εμμανουέλας από μικρό κοριτσάκι ήταν ένα και μόνο ένα..  .. να γίνει γιατρός των ζώων!

Όλη της η ζωή γύριζε γύρω απ΄ αυτό! Με πολύ κόπο και πολύ πείσμα τα κατάφερε..  πέρασε 2η στην Κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ .. στην σχολή των ονείρων της στην πόλη της καρδιάς της!!

Οκτώβριο του  2020 ξεκίνησε να ζει το όνειρό της .. Στη Θεσσαλονίκη συγκατοίκησε με μία φίλη της από τα Χανιά επίσης φοιτήτρια της Κτηνιατρικής και μαζί τους ζούσε και η Φρόσω της… το σκυλάκι της.

Αρχές Νοέμβριου του 2022 με πήρε τηλέφωνο να μου ζητήσει να της βγάλω εισιτήριο να κατέβει στα Χανιά να μας δει γιατί δεν ήταν καλά .. την ρώτησα τι έχει και η απάντησή της ήταν … «δεν ξέρω μαμά .. αν ήξερα θα το είχα λύσει!!» Εκείνο το διάστημα ήταν μία άλλη Εμμανουέλα .. δεν ήθελε να πηγαίνει στη σχολή της .. δεν μπορούσε να κάτσει να διαβάσει .. δεν ήθελε να βγαίνει …και γενικά δεν την χωρούσε ο τόπος!

Δεν της έβγαλα εισιτήριο γιατί θα ανέβαινε Θεσσαλονίκη σε λίγο καιρό η αδερφή της .. μετά από λίγο θα πήγαινα εγώ οπότε θεώρησα ότι δεν υπηρχε λόγος να ερθει αυτή αφού θα πηγαίναμε εμεις  .. δεν σπουδαιολόγησα αυτό που ένιωθε..

Εβγαλε εισιτήριο μόνη της κρυφά .. Ηρθε Χανιά στις 17 Νοεμβρίου και θα έφευγε 21 Νοεμβρίου.. 4 μέρες που από την μία ήταν δώρο που μου χαρίστηκε καθώς περάσαμε πολύ χρόνο μαζί..  .. αλλα και κατάρα γιατί αν δεν ερχόταν μπορεί να μην είχε συμβεί τίποτα από όσα συνέβησαν …

Αυτές τις 4 μερες που ήρθε Χανιά άφησε το σκυλάκι στη συγκάτοικό της στη Θεσσαλονίκη όμως η Φρόσω της είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα και νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση σε μία κτηνιατρική κλινική! Η Εμμανουέλα ήταν αγρίμι σε κλουβί.. Ηθελε να πάει να δει τι γίνεται αλλα δεν μπορούσε οπότε μία κολλητή της φίλη από την σχολή είχε πάει στην κλινική και ήταν συνέχεια εκεί για να ενημερώνει την Εμμανουέλα.

Όταν έφτασε η ώρα να φύγει είχε μάθει ότι η Φρόσω της είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο έτσι ήταν ανάλαφρη και χαρούμενη.. ήθελε να πάει στη κλινική να τη δει με τα μάτια της και να πάει στην φίλη της να της πει ευχαριστώ και να της δώσει ένα δώρο που της είχε αγοράσει καθώς στις 22.11 είχε τα γενέθλιά της!! Της ζήτησα όταν φτάσει στην κλινική να με πάρει βιντεοκληση να τη δω και εγώ και περίμενα …. με πήρε ο ύπνος …

Το αεροπλάνο είχε καθυστέρηση οπότε έφτασε στην κλινική μετά τις 12 το βράδυ .. αφού είδε ότι η  Φρόσω της ήταν καλά κατευθύνθηκε προς το σπίτι της φίλης της.. ξημέρωνε 22.11 και ήταν τα γενέθλια της οπότε σταμάτησε να της πάρει τούρτα και κεράκια…. Της έστειλε μήνυμα «έρχομαι» αλλά δεν έφτασε ποτέ..

Την ώρα που περνούσε το δρόμο ένα αυτοκίνητο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα έχασε τον έλεγχο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και τη χτύπησε.. Μετά έπεσε πάνω σε κάδους και σταματημένα και επειδή δεν μπορούσε να διαφύγει μπροστά έκανε όπισθέν την ξαναχτύπησε και την εγκατέλειψε αιμόφυρτη και σακατεμένη …

Η φίλη της την περίμενε και επειδή αργούσε άρχισε να την παίρνει τηλέφωνο .. μετά από αρκετές προσπάθειες της απάντησε ένας άγνωστος λέγοντας της ότι το κορίτσι το είχε χτυπήσει αυτοκίνητο και ότι την εγκατέλειψε..

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε φτάσει στο σημείο όπου ήταν αυτή που μας ενημέρωσε από το κινητό της Εμμανουέλας λέγοντας μας ότι την χτύπησε αυτοκίνητο αλλά λίγο στο πόδι και ότι είχε τα μάτια της ανοιχτά… όταν της ζητήσαμε να μας τη δώσει να της μιλήσουμε μας είπε ότι την παίρνει το ασθενοφόρο…Στη συνέχεια λάβαμε ένα τηλέφωνο από το νοσοκομείο για να δώσουμε την έγκριση να προχωρήσουν σε μία επέμβαση αρχικά στο κεφάλι και στη συνέχεια για τα ορθοπεδικά τραύματα όπου καταλάβαμε ότι τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά!

Ανεβήκαμε με την 1^η διαθέσιμη πτήση και πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου όπου οι φίλοι της ήταν όλοι εκεί και μας περίμεναν .. μας περίμεναν και οι γιατροί για να μας ενημερώσουν ότι η κατάσταση του παιδιού μας ήταν…. Τραγική!!!

Εντωμεταξύ από τα ειδησεογραφικά μαθαίναμε άρθρο με το άρθρο τις λεπτομέρειες  του τροχαίου .. ότι ένα αυτοκίνητο τη χτύπησε και την εγκατέλειψε, ότι μέσα στο αυτοκίνητο ήταν 2 άτομα .. ότι έκαναν όπισθεν και την ξαναχτύπησαν,  ότι το αυτοκίνητο βρέθηκε εγκαταλελειμμένο χωρίς πινακίδες, ότι ο οδηγός ταυτοποιήθηκε και ήταν ένας παράνομος και  παραβατικός αλλοδαπός χωρίς δίπλωμα.. ότι έκαναν οτοστόπ και κάποιος τους πήρε από το σημείο που εγκατέλειψαν το αυτοκίνητο και σκηνοθέτησαν ατύχημα και τους πήγε σε ξενοδοχείο, ότι και η συνοδηγός ταυτοποιήθηκε και συνελήφθη και το κερασάκι στην τούρτα …. κάποιος την είχε κλέψει ενώ ήταν αιμόφυρτη στην άσφαλτο .. της είχαν πάρει τα χρήματα που είχε μαζί της για να πληρώσει την κτηνιατρική κλινική!

Η Εμμανουέλα στην εντατική ήταν αγνώριστη! Το κεφάλι της σαν μπαλόνι έτοιμο να εκραγεί και το σώμα της κάτω από τα σκεπάσματα ένας τεράστιος όγκος. Λίγο μετά μας μίλησαν για τεστ εγκεφαλικού θανάτου που εφόσον επιβεβαιωθεί το 1^ο τεστ θα γίνει και ένα 2^ο όπου αν βγει και αυτό θετικό τότε η Εμμανουέλα θα είναι εγκεφαλικά νεκρή … άντεξε μόλις 5 μέρες…

27.11.2022 – 08:58΄π.μ. μέρα και ώρα θανάτου της Εμμανουέλας μέρα και ώρα ζωής για 6 συνανθρώπους μας καθώς η Εμμανουέλα είχε εκφράσει την επιθυμία αν ποτέ πάθει κάτι να δωρίσουμε τα όργανά της και φυσικά δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά…  αποφασίσαμε να τιμήσουμε την επιθυμία της !

Το τροχαίο είχε πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις .. το ίδιο πήρε και η απόφασή μας – απόφασή της για τη δωρεά οργάνων και επειδή οι μεταμοσχεύσεις γίνονται μέσα σε λίγες ώρες όλοι οι λήπτες γνώριζαν από που προέρχεται το μόσχευμά τους.  Από δική τους πρωτοβουλία έχουμε έρθει σε επαφή .. έχουμε γνωρίσει τους λήπτες των οργάνων του παιδιού μας …όλοι τους υπέροχοι άνθρωποι .. πολύ ταλαιπωρημένοι με σοβαρά θέματα υγείας άνθρωποι .. που όμως τώρα χαίρονται τη ζωή .. χαίρονται τους αγαπημένους τους και κάνουν όνειρα για το μέλλον … Αυτοί, οι άγνωστοι μέχρι πριν λίγο καιρό άνθρωποι, μέσα σε μία στιγμή έγιναν οικογένεια,  μας δένει και θα μας δένει για πάντα η Εμμανουέλα.

Ο δικαστικός αγώνας που ξεκίνησε αμέσως μετά είναι ένας απίστευτος Γολγοθάς !!

Δεν φτάνει που χάσαμε το παιδί μας συνειδητοποιήσαμε ότι η δικαίωσή είναι ένας δρόμος μακρύς, δύσκολος και… εξαιρετικά αμφίβολος! Ψέματα και συγκάλυψη παντού .. Ο οδηγός ζήταγε δημόσια συγνώμη αλλά, κατά τα λεγόμενα του,  για όλα έφταιγε το παιδί μας …ότι του πετάχτηκε με το κινητό στο χέρι και δεν πρόσεχε ότι αυτός δεν έτρεχε αλλά δεν πρόλαβε να αντιδράσει .. ενώ η αλήθεια είναι ότι το κινητό ήταν στο τσαντάκι της στα χέρια της κρατούσε την τούρτα και τα κεράκια.. ότι είχε περάσει τη λωρίδα του και αυτός όταν έχασε τον έλεγχο με βάση τον πραγματογνώμονα πήγαινε με 104 χλμ. (το όριο ηταν 50 χλμ.) οδηγώντας ένα αμάξι που με τις μετατροπές που είχε υποστεί ήταν μόνο για αγώνες dragster .. μάλιστα δεν είχε καν δίπλωμα οδήγησης.

Όλα τα παραπάνω είναι επιβεβαιωμένα και προέρχονται από μαρτυρίες από το δικαστήριο που ολοκληρώθηκε στις 1 Δεκεμβρίου του 2023, ένα χρόνο ακριβώς από την μέρα που συνοδεύσαμε το παιδί μας στην τελευταία του κατοικία  ..Η ποινή του ήταν 16,5 χρόνια χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

H συνοδηγός από την άλλη ενώ αρχικά της ασκήθηκαν ποινικές διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα για συνεργία στην επικίνδυνη οδήγηση με πρόκληση τον θάνατο αλλά και στην εγκατάλειψη, απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες με ένα βούλευμα που μάλλον αφορούσε κάποια άλλη υπόθεση καθώς μιλούσε «για την εν τέλη (έστω και ετεροχρονισμένα) αυτόβουλη και αυθόρμητη προσέλευσή της στις αρμόδιες Αστυνομικές Αρχές με αδιαμφησβήτητο σκοπό να συνδράμει στο έργο αυτών… » πράγμα που όπως φαίνεται από τις τότε δημόσιες δηλώσεις του δικηγόρου της στα ΜΜΕ αλλά και την δικογραφία δεν ισχύει καθώς δεν πήγε ποτέ μόνη της αλλά συνελήφθη 40 ώρες μετά στην εργασία της και ποτέ δεν είχε ενημερώσει κανένα .. επίσης με ένα περίεργο τρόπο το όνομά της δεν υπήρχε ούτε ως απλή μάρτυρας στο επερχόμενο δικαστήριο του οδηγού! Για αυτό το λόγο και μετά από δική μας μήνυση κατηγορείται πλέον μόνο για το αδίκημα της υπόθαλψης εγκληματία και το δικαστήριο ορίστηκε για τις 7/1/2026 στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης .. ωστόσο αναρωτιέμαι … κάποιος εισαγγελέας δεν ακούει???? Το απαλλαχτικό βούλευμα βασίζεται σε ψευδή στοιχεία .. σε στοιχεία ΠΟΥ ΔΕΝ ΙΣΧΥΟΥΝ!!!!

Έπρεπε λοιπόν να γίνουμε δικηγόροι, ντεντέκτιβ, αστυνομικοί, δικαστές τηλεπερσώνες .. να φωνάζουμε στα κανάλια και στα ραδιόφωνα για τα κακώς κείμενα, για δικαίωση, για το αυτονόητο…  πόσο απάνθρωπο είναι όλο αυτό;;

Και στο τέλος ποιος πληρώνει για αυτό το έγκλημα ?? η απάντηση είναι μία .. ΕΜΕΙΣ!! Η Εμμανουέλα και εμείς πήραμε τα ισόβια για όλους τους άλλους η ζωή συνεχίζεται …

Δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα popago.gr