Το έργο «Ελεύθερη Ψυχή», εμπνευσμένο από αγαπημένο πρόσωπο με ειδικές ανάγκες, συγκίνησε κριτές και κοινό
Η Αγλαΐα Περράκη, μια σύγχρονη Ελληνίδα εικαστικός, διακρίθηκε με το 2ο βραβείο στην London Art Biennale στις 20 Ιουλίου 2025. Συγκεκριμένα, το έργο τέχνης με τίτλο “Ελεύθερη Ψυχή“, διακρίθηκε και θα συμπεριληφθεί στην Chianciano Biennale που θα πραγματοποιηθεί στο Chianciano Art Museum στη Τοσκάνη της Ιταλίας το καλοκαίρι του 2026.
Το βραβευμένο έργο τέχνης έχει ως εικονογραφία ένα αγαπημένο της πρόσωπο με ειδικές ανάγκες. Μια πολυαγαπημένη εξαδέλφη , η οποία μέσα από το βλέμμα της καθρεπτίζει την ελευθερία της ψυχής της. Τόσο αυτό το συναίσθημα που αναδύεται μέσα από το έργο, όσο και η άρτια τεχνική της Αγλαΐας Περράκη, άγγιξε σε βάθος τους κριτές αλλά και τους χιλιάδες επισκέπτες του θεσμού. Η Μπιενάλε Τέχνης του Λονδίνου είναι μία ιδιαίτερα σεβαστή διεθνής καλλιτεχνική εκδήλωση του Ηνωμένου Βασιλείου. Φέτος πραγματοποιήθηκε από τις 16 έως τις 20 Ιουλίου 2025 στο Παλιό Δημαρχείο του Τσέλσι. Η συγκεκριμένη έκθεση ήταν η έβδομη που γίνεται ανά δύο χρόνια. Οι συνολικά 350 συμμετέχοντες εικαστικοί προήλθαν από 60 διαφορετικές χώρες και επιλέχθηκαν ανάμεσα από περίπου 10,000 αιτούντες. Η Μπιενάλε διοργανώνεται σε συνεργασία με την Gagliardi Gallery, μια αίθουσα τέχνης με μακρά ιστορία στην εικαστική σκηνή του Λονδίνου. Την επιμέλεια της έκθεσης είχε ο Peter Gagliardi και παρουσιάστηκαν 350 έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας, εγκατάστασης και μικτών μέσων, με έμφαση στην καλλιτεχνική αριστεία και την καινοτομία.
Η Αγλαΐα Περράκη έχει μελετήσει εκτενώς τα πορτρέτα Φαγιούμ, τα οποία θαυμάζει για την εκφραστική τους ποιότητα αλλά και για τη σοφή απλότητά τους. Στους πίνακές της, αναζητά την άχρονη αλήθεια σε αυτό που είναι εξωτερικά διακριτό, δηλαδή την εσωτερική ουσία της ανθρωπότητας όπως καταγράφεται σε αυτά τα βλέμματα, που χαρακτηρίζεται από μια σιωπηλή ένταση και μια υπόσχεση εσωτερικής αποκάλυψης. Η Περράκηχρησιμοποιεί αυγοτέμπερα και ακρυλικά για να απεικονίσει σύγχρονες μορφές που την επηρεάζουν μέσα από την διεισδυτική εσωτερική τους παρουσία. Στόχος της είναι να αποτυπώσει το βλέμμα, διαφορετικό και κοινό ταυτόχρονα, το ίδιο το ανθρώπινο βλέμμα ως όχημα του αόρατου: ψυχή, πνεύμα, άυλο και ακατανόητο ανθρώπινο ον.
