Του Ανδρέα Σπανουδάκη*
Η θυσία του Αρνο Μπελτράμ, με τον τρόπο που έγινε, είναι ιστορικής σημασίας με οικουμενική διάσταση και σημασία, άκρως διδακτική στην εποχή που ζούμε. Η δύναμη της ψυχής του ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια και αγγίζει το υπερβατικό, την ένθεη κατάσταση!!! Η αυτοθυσία του, ως έννοια απόλυτη, είναι αξία αιώνια, είναι το σημείο που συναντάται και λαμβάνει χώραν η κράση του αιώνιου και του εφήμερου.
Η πεμπτουσιακή αξία της αυτοθυσίας του Γάλλου αστυνομικού που υπερβαίνει το εφήμερο, αντιδιαστέλεται με τις πράξεις αυτών που εκπροσωπούν τον έκφυλο φανατισμό της αναρχίας και της τρομοκρατίας.
Η αυτοθυσία του, η εκούσια θυσία ενός ατόμου για να ωφεληθεί ένα άλλο άτομο, είναι το στοιχείο που συνθέτει το μεγαλείο της ψυχής του και της ανδρείας του ως πηγές της μαχητικότητάς του. Αυτή η μαχητικότητα είναι το τεκμήριο της τόλμης και της αφοβίας του. Με αυτά τα στοιχεία, το αίμα και την αλγολαγνεία του, τρέφει τον ηρω’ι’σμό του που δεν τον επέβαλλε η στιγμιαία αυτο’ι’κανοποίηση, η αναγνώριση, η προοπτική της επιδοκιμασίας, της καθιέρωσης και εν τέλει όλες οι νόμιμες φιλοδοξίες στις οποίες αποβλέπει κάθε ανθρώπινο δραστηριότητα. Παράλληλα, είναι η δημιουργική εκπλήρωση του χρέους που το οδηγεί η ψυχική αγνότητα και η πνευματική εντιμότητα και ως εκ τούτου του ανήκει η Βασιλεία των Ουρανών. Η πράξη του αυτή είναι το πιο δύσκολο και το εγγύτερον προς το Θείον. Και το Θείον μόνο με την αγάπη και την αθωώτητα προσεγγίζεται.
Η θυσία του Αρνό Μπελτράμ που την προσυπέγραψε με το αίμα του είναι και καθ΄ολοκληρίαν, επίκαιρη. Αυτές τις μέρες θα πενθήσουμε το δράμα του Κυρίου. Την αυτοθυσία του που, ως σκοπός αυτογνωσίας, δηλαδή η συναίσθηση της ευθύνης και το βάρο της αποστολής, οδήγησαν τα βήματά του στο δρόμο του προς το Γολγοθά. Γνώριζε εκ των προτέρων ότι απο το όρος των Ελαιών θα ξεκινήσει η πορεία του για να καταλήξει στο Γολγοθά που θα είναι ο κολοφώνας του μαρτυρίου που θα ολοκληρωθεί με την Σταύρωσή Του. Συνεπαρμένος απο πανθε’ι’στικα ένστικτα θα στρέψει το βλέμμα του προς τον Θεό Του και θα Τον παρακαλέσει: “Αφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι”.
Αναλογιζόμενος την πράξη του Αρνό Μπελτράμ νοιώθεις συγκίνηση και δέος για την τραγικότητα της αυτοθυσίας και το μεγαλείο της ψυχής που ταυτίζονται και μεγαλουργούν παράλληλα με το Θείο Δράμα. Είναι το “κατ΄εικόνα και ομοίωσην”. Ιχνηλατώντας τις ομοιότητες νοιώθεις ότι αυτοί οι άνθρωποι ξεπήδησαν μέσα απο το σκοτάδι της κενότητας και της λήθης και όρμησαν τυχαία αλλά καίρια στη ζωή μας για να της δώσουν ένα νέο περιεχόμενο και μια νέα αποστολή.
Ας σκύψουμε με σεβασμό το κεφάλι αποδίδοντας τα οφειλόμενα!!!.
*Ο Ανδρέας Σπανουδάκης είναι Δημοσιογράφος & πρώην εκδότης «Χανιώτικης Ελευθεροτυπίας»
