Δια Κρητικά

Αυτό το ταξίδι, ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 2016. Το πρώτο πρόσωπο που άνοιξε αυτή τη “διαδρομή” ήταν ο αδερφικός μου φίλος και κουμπάρος, Γιώργος Μαρακάκης, το θυμάμαι σα να ήταν χθες.

Ένα νέο βήμα τότε, σ’ ένα μέσο – Τα Σελινιώτικά Νέα – που επιχειρούσε να περάσει στη νέα του εποχή. Εγώ, προερχόμουν εκείνη την περίοδο, από το κλείσιμο ενός τεράστιου “κύκλου” στη δική μου επαγγελματική πορεία: το οριστικό κλείσιμο της Τηλεόρασης Κύδων, που είχε σταματήσει να εκπέμπει. Κάπως έτσι, οι δρόμοι μας διασταύρωσαν και αποφασίσαμε να πορευτούμε μαζί επαγγελματικά με το συγκεκριμένο “μέσο”. Από τότε μέχρι και σήμερα, η στήλη “Τα Πρόσωπα του Δια Κρητικού”, έγραψε θέλω να πιστεύω τη δική της σελίδα στην τοπική ενημέρωση, με δεκάδες συνεντεύξεις σημαντικών προσωπικοτήτων αλλά και με θέματα της επικαιρότητας, τα οποία ανέλυε, λαμβάνοντας “θέση”, χωρίς αστερίσκους και μισόλογα, πάντα με την πλήρη ελευθερία που της παρείχε η ιδιοκτησία του μέσου, την οποία προσωπικά αισθάνομαι την ανάγκη, να την ευχαριστήσω δημόσια γι’ αυτό.

Η στήλη αυτή, στάθηκε η γενεσιουργός αιτία και για τη δημιουργία μιας διευρυμένης συνεργασίας, με το φίλο Αντώνη Αναστασάκη, ως Αρχισυντάκτης του eparxies.gr αρχικά και του Kriti360.gr όπως μαζί μετεξελίξαμε στη συνέχεια, τη διαδικτυακή ενημερωτική του πύλη, με διαρκή ανοδική πορεία, μικρές ή μεγαλύτερες επιτυχίες, καλές αλλά και δύσκολες στιγμές. Η συνεργασία αυτή, οκτώ και πλέον χρόνια μετά την έναρξη της, φθάνει με αυτό το κείμενο που διαβάζετε στην ολοκλήρωση της, καθώς από κοινού, αποφασίσαμε να τραβήξουμε διαφορετικές πορείες, “κρατώντας” ωστόσο εκείνα που ΜΑΖΙ πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια, στο χώρο της ενημέρωσης. Δεν συνηθίζω να γράφω για “αποχωρισμούς” πολύ απλά γιατί με τους ανθρώπους που “συνδέομαι”, τους νιώθω πάντα οικογένεια, ακόμη κι αν πάψει να υπάρχει ανάμεσα μας αυτή η “συγκολλητική” ουσία, με την οποίαν πορευόμασταν, επαγγελματικά ή προσωπικά. Με αυτό λοιπόν το θετικό “πρόσημο”,  θα αποχαιρετήσω όλους εσάς που διαβάζατε ότι υπέγραφα, αλλά και όλα εκείνα τα δημοσιεύματα των οποίων είχα την ευθύνη, πριν τεθούν στην κρίση του αναγνωστικού κοινού, λέγοντας σας ένα μεγάλο και από καρδιάς “ευχαριστώ”.

Ένα αντίστοιχα μεγάλο ευχαριστώ, αισθάνομαι την ανάγκη να πω στον Αντώνη Αναστασάκη και την οικογένεια του, σε όλους τους συναδέλφους με τους οποίους συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, είτε ανήκουν ακόμη σε αυτή την επαγγελματική οικογένεια, είτε όχι, αλλά και σε όλους εκείνους που με εμπιστεύονται ως επαγγελματία και ως άνθρωπο. Η εμπιστοσύνη άλλωστε, δεν είναι δεδομένη, την κατακτάς με πολύ κόπο και χέρι, χέρι μπορείς ν’ ανέβεις μαζί της, τις πιο ψηλές και απάτητες κορυφές.

 

Θανάσης Παινεσάκης

“Σας ευχαριστώ θερμά”