Η Χριστίνα Ντούμα είναι η δημιουργός της συλλογής “τα όνειρα του Θοδωρή*”. Γράφει από μικρή, αλλά είδε τα βιβλία της να εκδίδονται τα τελευταία τρία χρόνια. Πέραν του αναμφισβήτητου ταλέντου της, τα βιβλία της έχουν αγαπηθεί εξίσου, γιατί προσπαθούν να εκπληρώσουν έναν ιερό σκοπό. Να βάλουν ένα λιθαράκι στον αγώνα ζωής που δίνει ο γιος της, Θοδωρής, ο οποίoς πάσχει από την νόσο Batten. Ας γνωρίσουμε λοιπόν αυτή τη γυναίκα, μητέρα, συγγραφέα που διδάσκει το θάρρος και μπορεί να μας εμπνεύσει για τους μικρές και τις μεγάλες μάχες μας.
Γράφει η Μαργαρίτα Αυγουσιανάκη Επιμέλεια συνέντευξης: Έφη Μαλτέζου
Kυρία Ντούμα, είστε η συγγραφέας της συλλογής “τα όνειρα του Θοδωρή”. Του δικού σας Θοδωρή που ωστόσο, έχετε καταφέρει να μας κάνετε να αγαπήσουμε πολύ όλοι. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτή τη συλλογή;
Από πολύ μικρή είχα μεγάλη αγάπη για τα παραμύθια. Ήταν, είναι και θα είναι το καταφύγιο της ψυχής μου. Καταφύγιο που είχα την χαρά να το μοιραστώ και με τα δύο μου παιδιά. Κοριτσάκι ακόμα, όταν πήγαινα στον κύριο Αρίστο, τον Αρμένη τσαγκάρη της γειτονιάς μας, ένιωθα ότι έμπαινα σε ένα παραδεισένιο κόσμο, ένα πολύχρωμο κήπο γεμάτο καλούδια και διάλεγα ποιο από όλα θα απολαύσουμε κατά τη διάρκεια του μαγικού ταξιδιού της ανάγνωσης. Διάλεγα το παραμύθι που θα ταξιδεύαμε εκείνο το απόγευμα κι άρχιζα το διάβασμα. Το παραμύθι που του είχα αφιερώσει και του το διάβασα συχνά ήταν… Ποιο άλλο; Ο παπουτσωμένος γάτος που ταίριαζε τόσο πολύ στη δουλειά του.
Σκαρφιζόμουν ιστορίες και το μυαλό μου γεννούσε αμέτρητες εκδοχές για την καθεμία από αυτές. Τις διηγούμουν από δω και από κει και μετά από ένα υπέροχο ταξίδι αναζήτησης κατέληγα στην τελική ιστορία που θα λάμβανε σάρκα και οστά στο σημειωματάριο μου.
Ο κύριος Αρίστος, ο καλοκάγαθος ήρεμος αυτός γεράκος καθόταν και με άκουγε με μεγάλη υπομονή και πάντα με προσοχή. Αυτός και τα αμέτρητα παπούτσια που είχε μέσα στο εργαστήριο του που περίμεναν μαζί με το μάστορα να τα φτιάξει και εμένα να τα ταξιδέψω στους μαγικούς κόσμους των παραμυθιών που διάβαζα. Αυτό που σκεφτόμουνα κάθε φορά είναι πόσες ιστορίες θα είχαν πουν αυτά τα παπούτσια αν είχαν στόμα να μιλήσουν. Πόσα ταξίδια είχανε κάνει πάνω στα πόδια των κατόχων τους και πόσα πράγματα είχαν ζήσει οι σόλες τους. Γρήγορα από το διάβασμα πέρασα στο γράψιμο. Σκαρφιζόμουν ιστορίες και το μυαλό μου γεννούσε αμέτρητες εκδοχές για την καθεμία από αυτές. Τις διηγούμουν από δω και από κει και μετά από ένα υπέροχο ταξίδι αναζήτησης κατέληγα στην τελική ιστορία που θα λάμβανε σάρκα και οστά στο σημειωματάριο μου. Όλη αυτή η περιπλάνηση σε ένα κόσμο φανταστικό αλλά αληθινό ήταν η μεγάλη ευκαιρία για μένα να ντύσω τις ιστορίες μου με όλους τους προβληματισμούς μου, τα ερωτήματα, μικρά και μεγάλα και να πειραματιστώ μέχρι να βρω την απάντηση που θα ανάπαυε την καρδιά μου. Το να πλάθω ιστορίες έγινε μία καθημερινή συνήθεια που ποτέ δεν εγκατέλειψα. Μάλιστα εντάθηκε μετά την γέννηση των παιδιών μου που γίνανε οι πιο φανατικοί αναγνώστες μου και οι σπουδαιότεροι σύμβουλοι μου. Μέσα από τέτοιου είδους εσωτερικές διεργασίες γεννήθηκαν τα παραμυθία που απαρτίζουν το σώμα της συλλογής, τα όνειρα του Θοδωρή. Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι τα γραπτά μου θα εκδοθούν έως ότου συναντήσαμε τον κύριο Βαλεριάνο, των εκδόσεων “Ελληνοεκδοτική”. Ο υπέροχος αυτός άνθρωπος πίστεψε σε μένα και με στήριξε ώστε αυτή η συλλογή των παραμυθιών να γίνει μία από τις σημαντικότερες – αν όχι η σημαντικότερη – πηγή πόρων στον αγώνα που δίνουμε με το παιδί μας. Πόρους τόσο οικονομικούς, όσο και ηθικούς, γιατί λόγω της Ευαισθητοποίησης που επιτυγχάνουμε μεσώ των βιβλίων ζούμε μια φωτεινή πλημμύρα συμπαράστασης και στήριξης.
“Τα όνειρα του Θοδωρή” , να σημειώσουμε κάπου εδώ, ότι ήδη περιλαμβάνουν 5 βιβλία, με το πρώτο να δημοσιεύεται το 2019. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν, ότι ο κόσμος τα έχει αγαπήσει – τόσο για τον κυρίως σκοπό της έκδοσης τους, όσο και για το δεδομένο πια συγγραφικό σας ταλέντο. Πώς αισθάνεστε για αυτό;
Να σας πω την αλήθεια ποτέ δεν αισθάνθηκα συγγραφέας, ούτε τώρα αισθάνομαι. Όμως η Αγάπη του κόσμου όχι μόνο για τα παραμύθια αλλά και για την οικογένεια μου είναι ανεπανάληπτη για εμάς. Νιώθουμε, χωρίς υπερβολή, ότι είμαστε μέρος μιας μεγάλης Οικογένειας γεμάτη αγάπη, θαλπωρή και αξιοθαύμαστη στήριξη. Νιώθουμε ευλογία για τους ανθρώπους αυτούς που συναντάμε στο δρόμο μας. Ξέρετε, δεν είναι μόνο πολλοί, αλλά και καλοί άνθρωποι. Η στήριξη τους είναι αποτέλεσμα της αγάπης, της αληθινής αγάπης που πηγάζει αβίαστα μέσα από την καρδιά τους. Οι συνάνθρωποί μας, αυτοί που μας στηρίζουν είναι ο τρόπος που διάλεξε ο Θεός να μας δείξει ότι μας αγαπά και ότι είναι δίπλα μας. Δεν είναι μόνο η υλική υποστήριξη, οι οικονομικοί πόροι που είναι τόσο απαραίτητοι στον αγώνα μας. Είναι και ηθική στήριξη που έχουμε από όλους εσάς. Αυτή είναι που μας κάνει να νιώθουμε δυνατοί. Φωτίζει το δρόμο μας με το Φανάρι της Ελπίδας. Ζεσταίνει την καρδιά μας, την σφυρηλατεί, της δίνει τα όπλα να συνεχίσει να μας δίνει δύναμη σε όλο αυτό τον άνισο αγώνα. Ο καθένας από τους ανθρώπους που μας αγάπησαν έγινε κυριολεκτικά συναγωνιστής μας.
Οι συγγραφείς, λένε, πως δεν ξεχωρίζουν τα πνευματικά τους παιδιά. Ισχύει και για εσάς αυτό ή κάποιο βιβλίο σας για ορισμένους λόγους έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά σας;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς πραγματικά να ξεχωρίσεις κάποιο από τα παραμύθια. Για την ακρίβεια το καθένα είναι ξεχωριστό από μόνο του με τις δικές σου αναμνήσεις, τις δικές του εμπειρίες, το δικό του ταξίδι. Ίσως μάλιστα αν με ρωτήσει κάποιος σε διαφορετικές στιγμές θα του πω διαφορετικά παραμύθια, απόδειξη ότι όντως το κάθε ένα από αυτά έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία όχι μόνο νοηματική αλλά και βιωματική. Πάντως, το κάθε παραμύθι αποκτά μία πάρα πολύ ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου λίγο πριν εκδοθεί. Από την σύλληψη, μέσα στην φαντασία, στην δύσκολη κυοφορία κατά την διάρκεια τη συγγραφής του, μέχρι τον τοκετό της έκδοσής του το καθιστά ένα ξεχωριστό χαρμόσυνο γεγονός της έλευσης ενός καινούργιου μέλους της οικογένειας.
Υπάρχει ένας κοινός άξονας που να ενώνει την θεματολογία των βιβλίων σας;
Βασικά δύο είναι οι άξονες που ενώνουν και συνέχουν τη θεματολογία των παραμυθιών. Ο πρώτος άξονας είναι τα ζώα. Αυτά είναι αγνά, ανεξίκακα, χωρίς υστεροβουλία και δεύτερες σκέψεις. Είναι απλά και αληθινά, γιατί στην απλότητα κρύβεται η αλήθεια. Παίζουν στο Δράμα της ζωής χωρίς καμία παρέμβαση στο μεγάλο σενάριο της δημιουργίας. Είναι τρυφερά ή σκληρά, επιθετικά η κοινωνικά ανάλογα με το πώς τα προστάζει η φύση τους και όχι μία συνειδητή υστερόβουλη εσωτερική διεργασία. Είναι αξιαγάπητα, γιατί είναι αυτό που δείχνουν, χωρίς μάσκες και θεατρινισμούς. Για αυτό και τα αγαπάνε τα παιδιά και όσοι μέσα τους είναι ακόμα παιδιά. Είναι ιδανικό υλικό για τα παραμύθια αφού σου δίνουν τη δυνατότητα να χτίσεις χαρακτήρες βασισμένος στα κύρια χαρακτηριστικά του καθενός από αυτά. Ο δεύτερος άξονας είναι τα διλήμματα και η ηθική εσωτερική πάλη των ηρώων. Οι ήρωες των παραμυθιών συνεχώς αλλάζουν με μία εσωτερική διεργασία αλλοίωσης πάντα σε δυναμική αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τα βιώματα τους. Μέσα από τις εμπειρίες τους και τα παθήματα τους αλλάζουν στο τέλος προς το καλύτερο. Δηλαδή η λύση έρχεται πρώτα εσωτερικά και ως αποτέλεσμα αυτής της καλής αλλοίωσης έρχεται και η ποθητή εξωτερική επίλυση.
Η εικονογράφηση στα βιβλία σας κινείται στο ίδιο μοτίβο. Γιατί επιλέξατε αυτή την μορφή;
Η εικονογράφηση αυτή νομίζω ότι είναι άριστη για να μπορέσουν τα παραμύθια να ξαναπλαστούν μέσα στη φαντασία μικρών και μεγάλων. Είναι αέρινη, εύπλαστη και σου δίνει την Ελευθερία να φτιάξεις το δικό σου σκηνικό μέσα στο μυαλό, σου δίνει την δυνατότητα να ξαναζείς το δράμα του παραμυθιού με την φαντασία σου ελεύθερη να χρωματίζει μαζί με την Γιώτα, την εικονογράφο μας τους χαρακτήρες του. Εδώ θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Γιώτα Κοκόση. Η εικονογράφηση της είναι υπέροχη και αναδεικνύει το καλύτερο τρόπο την ιστορία.
Βεβαίως και υπάρχουν στοιχεία του Θοδωρή στους ήρωες των ιστοριών
Υπάρχουν στοιχεία του Θοδωρή στους ήρωες σας;
Βεβαίως και υπάρχουν στοιχεία του Θοδωρή στους ήρωες των ιστοριών. Αντλώ στοιχεία από όλους όσους επενδύω συναισθηματικά και ο Θοδωρής κατέχει την μερίδα του Λέοντος. Για παράδειγμα, από τον Θοδωρή εμπνεύστηκα την γενναιοδωρία του λέοντα στο παραμύθι η αλεπού μοδίστρα. Την φιλαλήθεια του Χνούδη και την συμφιλίωση του Φούσκα από την συμφιλίωση του Θοδωρή με τις δυσκολίες της ασθένειας του. Την περιέργεια και προσήλωση στην επίλυση της υπόθεσης του αστυνομικού στην Μελιάννα και την γενναιότητα του Μπούφου.
Η καθημερινότητα είναι ιδιαίτερα απαιτητική για όλους μας κι ο συγγραφέας ίσως λίγο παραπάνω να δυσκολεύεται σε αυτές τις εξαντλητικές συνθήκες. Εσείς από πού αντλείτε την ψυχική σας δύναμη, αλλά κι έμπνευση;
Η καθημερινότητά μας είναι παραπάνω από απαιτητική, είναι εξαντλητική. Απαιτεί τόσο σωματικούς όσο και ψυχικούς αλλά και πνευματικούς ανεξάντλητους πόρους. Ευτυχώς εδώ έρχεται η ευεργετική λειτουργία της συγγραφής κι ενασχόλησης με τα παραμύθια από την οποία αντλώ μεγάλα ψυχικά και πνευματικά αποθέματα. Είναι η απόδραση μου στο ασφαλές κάστρο της φαντασίας μου, όπου η σκληρή πραγματικότητα μετατρέπεται σε μία εύπλαστη βιωματική λύτρωση. Μέσα από τη μυθοπλασία και την Ελευθερία δοκιμών και πειραματισμού βρίσκω λύσεις για καθημερινά αλλά και μακροχρόνια προβλήματα. Η άλλη μέγιστη στήριξη για μένα, αλλά κι όλη την οικογένειά μου είναι η αγάπη σας. Αυτή είναι η δύναμή μας να συνεχίσουμε, να πολεμήσουμε ως το τέλος κι αν χρειαστεί να ακολουθήσουμε το δρόμο του Λεωνίδα. Ή Ταν ή επί Τας.
Τί το ξεχωριστό παρουσιάζει η συγγραφή παραμυθιών κι οδηγηθήκατε σε αυτήν την κατεύθυνση;
Τα παραμύθια είναι η μεγάλη μου αγάπη. Διαποτίζεται από Ελευθερία και η φαντασία αποκτά φτερά. Για αυτό και ζητούν από εμάς να γινόμαστε ολοένα και πιο σοφοί. Η ελευθερία χωρίς σωφροσύνη είναι καταστροφή και ευτυχώς τα παραμύθια είναι η πολυτέλεια της φαντασίας να είμαστε ελεύθεροι χωρίς να υποστούμε την ανελέητη συνέπεια των πράξεων μας στην πραγματικότητα. Τα σενάρια είναι ατελείωτα και μας επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες των στάσεων των πράξεων και της συμπεριφοράς μας. Μπορούμε να σμιλεύσουμε τον χαρακτήρα μας μέσα στην ελεύθερη έκφραση της φαντασίας μας μέσα στον μύθο και το παραμύθι.
Η αγάπη είναι η κοινή γλώσσα των ανθρώπων, οι συμβατικές γλώσσες λειτουργούν στο μυαλό αλλά η αγάπη λειτουργεί στην καρδιά.
Θα ήταν μεγάλη μας χαρά να μοιραστείτε μαζί μας τα σχέδια σας.
Βεβαίως θα υπάρξει έκτο βιβλίο πρώτα ο Θεός. Και αν το θέλει και άλλα. Αλλά δεν μένουν μόνο εδώ τα σχέδια μας. Αυτή τη στιγμή μεταφράζονται τα παραμύθια και σε άλλες γλώσσες όπως είναι τα Ιταλικά, τα Τουρκικά, τα Αγγλικά, τα Γερμανικά και τα Ισπανικά. Έτσι ελπίζουμε να ανοίξουμε τα φτερά μας και σε άλλες κοινότητες ανθρώπων που έχουν τόσο καλή πρόθεση όσο και οι συμπατριώτες μας. Γιατί η αγάπη είναι η κοινή γλώσσα των ανθρώπων, οι συμβατικές γλώσσες λειτουργούν στο μυαλό αλλά η αγάπη λειτουργεί στην καρδιά. Ο πρωτεύων όμως στόχος μου, το όνειρο της ζωής μου είναι να σωθεί το παιδί μου. Χωρίς αυτή την Οδύσσεια προς Σωτηρία τίποτα δεν έχει νόημα. Για αυτόν γράφτηκαν τα παραμύθια, εκδόθηκαν, αυτός και ο αδερφός του ο Βασίλης είναι ό,τι ομορφότερο και καλύτερο υπάρχει στη ζωή μου. Και οι σύμμαχοι, τα αδέλφια μας στον αγώνα αυτό είσαστε εσείς.
Τελειώνοντας, δε θα μπορούσαμε να μη ρωτήσουμε, ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους μαχητές της ζωής;
Στους μικρούς μαχητές θα ήθελα να πω ότι η ζωή είναι το ομορφότερο και το πολυτιμότερο δώρο στον κόσμο, για αυτό θα πρέπει να το προσέχουν σαν τα μάτια τους και στους μεγάλους μαχητές ότι τα παιδιά είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, στο χέρι τους είναι να είναι για πάντα πλούσιοι.
*Ο 27χρονος σήμερα Θοδωρής έχει διαψεύσει τις προγνώσεις των γιατρών που μιλούν για προσδόκιμο ζωής κάτω των 20 ετών και πλέον κάνουν λόγο για μια πρωτοποριακή γονιδιακή θεραπεία. Δίπλα του έχουν ταχθεί αθλητές, καλλιτέχνες, επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Εμείς όχι; Επισκεφθείτε τη σελίδα του Θοδωρή για να μάθετε περισσότερα www.theodoresmiracle.org κι αναζητήστε τα βιβλία στους παρακάτω συνδέσμους:
————————————————————————————————-
Η αλεπού μοδίστρα:
Ο Χνούδης:
Ο Φούσκας :
Η Μελιάννα:
Ο Μπούφος:
