More

    Γιώργος Αναστασάκης: Στον ελληνικό χώρο τα πράγματα είναι δύσκολα, ο πολιτισμός δεν είναι ευνοημένος στη χώρα που τον γέννησε!

    Α.Κ
    Γράφει η Ανδρονίκη Κοκοτσάκη Καθηγήτρια – Φιλόλογος 
    Πότε και πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την τέχνη της φωτογραφίας;
    Όταν ήμουν 17 ετών βρέθηκε στα χέρια μου μία ρώσικη χειροκίνητη μηχανή. Η μη αυτόματη ρύθμιση των διαφραγμάτων και των ταχυτήτων έμοιαζε τότε από μόνη της μεγάλη καλλιτεχνία.
    Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για μία πετυχημένη φωτογραφία, κι αν ναι,ποια είναι αυτά;
    Υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, το οποίο είναι το να βρίσκει κοινωνούς του νοήματός της. Το νόημά της βέβαια δεν είναι απαραίτητα αυτό που έχει εμφυσήσει σε αυτήν ο φωτογράφος.
    Έργο δια χειρός Γιώργου Αναστασάκη…
    “Στα Χανιά η φωτογραφία γνωρίζει την άνοιξη της, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εντατική δουλειά σε συλλογικό κυρίως αλλά και ατομικό επίπεδο, με πολλούς προσκεκλημένους από την υπόλοιπη Ελλάδα, φωτογράφους, θεωρητικούς και εκπαιδευτές”
    Τι σας αρέσει να φωτογραφίζετε περισσότερο;
    Θα έλεγα αρχιτεκτονική, ορεινά τοπία και να σκηνοθετώ ανθρώπους.

    Πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας και τη σχέση των εικόνων με το χώρο

    Η έκθεση φωτογραφίας “ΟΡΚΙΣΜΟΙ “που τρέχει αυτή την περίοδο στον χώρο της σχολής σας (SOUTH space for photography) σε τι αφορά;
    Είναι μια ομαδική έκθεση φωτογράφων που έχουν παρακολουθήσει τα σεμινάρια που παραδίδω στο συγκεκριμένο χώρο. Καθένας από αυτούς αναπτύσσει μία συγκεκριμένη θεματική σε ένα συνεκτικό πρότζεκτ του ενδιαφέροντος του. Έτσι επιτυγχάνουμε την εμπλοκή του φωτογράφου με το θέμα του και την πολυφωνία στην έκθεση. Ο τίτλος της έκθεσης προκύπτει ακριβώς από την αφοσίωση τους στα θέματά τους και από την προσπάθειά τους να εξορκίσουν όσα τους απασχολούν.
    Τι προσέχετε πάντα στο στήσιμο μιας έκθεσης φωτογραφίας ως επιμελητής;
    Είναι πάντα πολύ σημαντικός ο διάλογος των εργασιών μεταξύ τους και η διαδοχή τους στα μάτια των θεατών, τόσο οπτικά, όσο και εννοιακά. Επίσης νομίζω πως πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας και τη σχέση των εικόνων με το χώρο. Τελικά το ζητούμενο είναι να διοχετεύσουμε το θεατή σε μια ομαλή, ενδιαφέρουσα και κατανοητή περιήγηση στο χώρο.
    Παρακολουθώντας τα φωτογραφικά τεκταινόμενα τόσο στην πόλη μας, όσο και και στην Ελλάδα πώς εξελίσσεται η φωτογραφία;
    Στον ελληνικό χώρο τα πράγματα είναι δύσκολα γιατί ο πολιτισμός δεν είναι γενικότερα ευνοημένος στη χώρα που τον γέννησε. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι φωτογράφοι με σοβαρές σπουδές ή και χωρίς αυτές που παράγουν έργο σε συνομιλία και με τη διεθνή παραγωγή, χωρίς απαραίτητα να ζουν από αυτό. Στα Χανιά θα λέγαμε πως η φωτογραφία γνωρίζει την άνοιξη της, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει γίνει εντατική δουλειά σε συλλογικό κυρίως αλλά και ατομικό επίπεδο, με πολλούς προσκεκλημένους από την υπόλοιπη Ελλάδα, φωτογράφους, θεωρητικούς και εκπαιδευτές. Η εντύπωση αυτών των τελευταίων είναι ότι εδώ υπάρχει μία πολύ καλή και ενθουσιώδης μαγιά και πιστεύω δε θα διαφωνούσαν αν έλεγα ότι αυτή η μαγιά έχει αρχίσει να μορφοποιείται σε ένα ενδιαφέρον φωτογραφικό υλικό. Δε είναι τυχαίο νομίζω τυχαίο ότι οι “Φωτογραφικές Συναντήσεις” αποφάσισαν να μετεγκατασταθούν από τα Κύθηρα στα Χανιά.
    Η φωτογραφία λόγω της ευκολίας της βασικής της τεχνικής, αλλά και της κομβικής της θέσης στο σύγχρονο πολιτισμό εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Αυτό βέβαια δεν κάνει την αξία της ευτελή.
    Πιστεύετε ότι ο καθημερινός καταιγισμός φωτογραφιών στα μέσα δικτύωσης έπληξε την φωτογραφία ως έργο τέχνης;
    Η φωτογραφία λόγω της ευκολίας της βασικής της τεχνικής, αλλά και της κομβικής της θέσης στο σύγχρονο πολιτισμό εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Αυτό βέβαια δεν κάνει την αξία της ευτελή. Ίσως ακριβώς το αντίθετο, αφού η τέχνη οφείλει να φέρει το στίγμα της εποχής της. Στη σύντομη ιστορία της η φωτογραφία έχει δεχθεί πολλά πλήγματα, θα έλεγα πως ένα παραπάνω δεν τη βαραίνει ιδιαίτερα. Υπήρξε πάντα το πιο προσιτό και δημοκρατικό μέσο ανάμεσα στις εικαστικές τέχνες και θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει μια αναλογία μεταξύ του καταιγισμού της δημώδους φωτογραφίας και του καταιγισμού των σοβαρών φωτογραφικών εργασιών. Το έργο τέχνης πιστεύω δεν έρχεται και σου συστήνεται, το αναζητάς και νομίζω πάντα έτσι γινόταν. Υπάρχουν πολλά κανάλια που προσπαθούν να το ορίσουν και να ελέγξουν τη μοίρα του, αλλά εσύ ως δέκτης αποφασίζεις πόσο θα μείνει χαραγμένο μέσα σου.
    Τι θέση έχει η φωτογραφία στην ζωή σας;Είναι τρόπος αυτοεκφρασης ή κάτι παραπάνω και πέρα από αυτό;
    Η διατύπωση της ερώτησης θα μπορούσε να ήταν: “Τι θέση έχει η ζωή σας στη φωτογραφία”. Οι ζωές όλων μας πια ορίζονται από τη φωτογραφία – από την εικόνα γενικότερα. Αυτοί που μελετάνε τη φωτογραφία τυχαίνει να έχουν λίγο παραπάνω συναίσθηση του γεγονότος. Συν του γεγονότος ότι η δική τους ζωή έχει πωρωθεί κάπως περισσότερο.

    Η συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. με χαροποίησε…

    Πώς νιώσατε όταν σας προτάθηκε να αναλάβετε την φωτογράφηση της θεατρικής παράστασης του ΔΗΠΕΘΕΚ “Γιοί και κόρες ” και πώς προέκυψε η συγκεκριμένη φωτογραφία;
    Φυσικά χάρηκα. Η συνεργασία με ένα φορέα πολιτισμού έχει πάντα έναν αέρα συγγένειας και θα έλεγα ονειροπώλησης. Ανέφερα νωρίτερα ότι μου αρέσει να σκηνοθετώ ανθρώπους. Ε λοιπόν, εδώ δεν σκηνοθέτησα, υπήρχε άλλος σκηνοθέτης, ο Γιάννης Καλαβριανός, ο οποίος από την αρχή πίστευε ότι το τρέξιμο των παιδιών στο σοκάκι θα μπορούσε να αποδώσει την αίσθηση της παράστασης.
    Τα τελευταία χρόνια είμαι μανιώδης φωτογράφος της Μαδάρας. Μαζί με έναν κολλητό μου φίλο τρέχουμε το λεγόμενο the Madara Project
    “Στη σύντομη ιστορία της η φωτογραφία έχει δεχθεί πολλά πλήγματα, θα έλεγα πως ένα παραπάνω δεν τη βαραίνει ιδιαίτερα. Υπήρξε πάντα το πιο προσιτό και δημοκρατικό μέσο ανάμεσα στις εικαστικές τέχνες”
    Αν σας ζητούσαν μια φωτογραφία που θα “αποτύπωνε “την ομορφιά της Κρήτης ή των Χανίων ποια θα ήταν αυτή;
    Τα τελευταία χρόνια είμαι μανιώδης φωτογράφος της Μαδάρας. Μαζί με έναν κολλητό μου φίλο τρέχουμε το λεγόμενο the Madara Project. Φαντάζομαι θα ήταν μια από αυτές τις φωτογραφίες.

    Λίγα λόγια για τον ίδιο…

    Γεννήθηκε το 1980 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Α.Π.Θ με κατεύθυνση στη λογοτεχνία και τις πολιτισμικές σπουδές. Συνέχισε μελετώντας συστηματικά τη φωτογραφική θεωρία και πράξη και το 2008 ολοκλήρωσε το ΜΑ in Photographic Studies του University of Westminster στο Λονδίνο, με υποτροφία του Ιδρυματος Κρατικών Υποτροφιών. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης στον τομέα παραγωγής εκθέσεων, ενώ από το 2009 ως το 2013 εργάστηκε σε εργαστήριο επαγγελματικής φωτογραφίας. Το Μάιο του 2015 ίδρυσε τη SOUTH space for photography στα Χανιά, ένα χώρο αφιερωμένο καθολικά στη φωτογραφία με παροχή φωτογραφικών υπηρεσιών, φωτογραφικό στούντιο, μαθήματα φωτογραφίας και εκθεσιακό χώρο. Διδάσκει βασικές φωτογραφικές τεχνικές και ανάπτυξη φωτογραφικού project στη SOUTH και έχει διδάξει έγχρωμη, διαφημιστική φωτογραφία και σημειολογία στο ΔΙΕΚ Χανιών. Το έργο του έχει εκτεθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχει τιμηθεί με το Βραβείο Νέων Ελλήνων Φωτογράφων από τις Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων. Έχει διατελέσει μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων και είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής των Φωτογραφικών Συναντήσεων στα Χανιά.

    Δείτε ΕΔΩ περισσότερα από το Kriti360.gr 

    googlenews Kriti360

    Ακολουθήστε το kriti360.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ