Νέες πληροφορίες για τον Έλληνα που έπεσε νεκρός στην τρομοκρατική επίθεση στο Τελ Αβίβ.
Νωρίτερα έγινε γνωστή η είδηση ότι ένας Έλληνας είναι ανάμεσα στους νεκρούς της τρομοκρατικής επίθεσης στο Τελ Αβίβ.
Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες πρόκειται για 26χρονο Ιωνά Καρούση, γιο του πολύ γνωστού καθηγητή νευρολογίας από τη Θεσσαλονίκη, Δημήτρη Καρούση.
Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ αναφέρει:
«Καταδικάζουμε απερίφραστα τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στην περιοχή Γιάφα του Τελ Αβίβ. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του θύματος»
Η σχέση του Δημήτρη Καρούση με το Ισραήλ
Το 2014 ο Δημήτρης Καρούσης είχε μιλήσει για τον λόγο που είχε βρεθεί στο Ισραήλ.
Όπως γράφει το embassies.gov.il , «ήρθα στο Ισραήλ το 1988 με την γυναίκα μου Ράνια που είναι επίσης γιατρός και επιστήμονας. Αυτό που με παρακίνησε να έρθω σ αυτή τη χώρα είναι η επιστημονική έρευνα, που είναι τόσο ανεπτυγμένη εδώ. Παράλληλα, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στο Ισραήλ ένιωσα μια περίεργη “οικειότητα” με τον χώρο και τους ανθρώπους, έστω και αν δεν είχα ποτέ μου κάποια σχέση με την χωρά αυτή η τον λαό της. Είναι από τα μυστήρια που καθοδηγούν μερικές φορές τον άνθρωπο στα σταυροδρόμια της ζωής και που δεν έχουν πάντα λογική εξήγηση. Το “πεπρωμένο” (;), το ένστικτο (;), η εσωτερική φωνή της ψυχής (;), μάς έκανε να μείνουμε και να εγκατασταθούμε εδώ και να κάνουμε οικογένεια (έχουμε πλέον ένα αγόρι που μεγάλωσε εδώ άλλα που κουβάλα και αυτός μέσα του μια “μικρή Ελλάδα” την οποία αντανακλά στους φίλους του τους Ισραηλίτες).
Ίσως, η κοινή, παράλληλη ιστορία των λαών μας (του Ελληνικού και του Εβραϊκού) στο διάβα της Ιστορίας να μας ένωσε ως ανθρώπους με έναν περίεργο και συμπληρωματικό τρόπο. Άλλωστε, η επίδραση του Ελληνικού Πνεύματος είναι ολοφάνερη στο λαό του Ισραήλ, ακόμα και στην κουλτούρα και τη θρησκεία του. Από την άλλη, κι εμείς ως λαός πήραμε το στοιχείο που ίσως πάντα μας έλειπε (πάρα τη φιλοσοφία και τις επιστήμες ή και τις τέχνες που εμείς διδάξαμε σε όλο τον κόσμο): το στοιχείο της πίστης πέρα από την λογική. Προσωπικά πιστεύω ότι το “πάντρεμα” και η αλληλοσυμπλήρωση αυτών των δυο τάσεων και προσεγγίσεων της ζωής αποτελούν και τους δυο ακρογωνιαίους λίθους του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού γενικότερα. Οι άνθρωποι εδώ μοιάζουν –ως ιδιοσυγκρασια- με εμάς στην Ελλάδα και αγαπούν αφάνταστα τη χωρά μας και την κουλτούρα και τη μουσική μας. Μας αγκάλιασαν λοιπόν με αγάπη και μας δέχθηκαν σαν πραγματικούς φίλους.
Άλλα ας επανέλθουμε στα πιο “γήινα”. Η επιστημονική έρευνα ήταν ο κύριος λόγος για μένα να έρθω εδώ στο Ισραήλ. Ξεκίνησα μέσω υποτροφίας που πήραμε (από τις πρώτες που δόθηκαν όταν βελτιωθήκαν και αναπτύχθηκαν οι πολιτικές σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ) και συνέχισα ολοκληρώνοντας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο τη διδακτορική μου διατριβή και παράλληλα την κλινική εξειδίκευση στη Νευρολογία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Χαντάσα. Από τότε εργάζομαι σ αυτό το Νοσοκομείο, και από το 1995 είμαι senior Consulting Neurologist. Το 2003 έγινα Καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο (το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο στο Ισραήλ). Εδώ και ένα χρόνο είμαι μόνιμος πλήρης Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής -απ ό,τι γνωρίζω αυτή είναι και η μοναδική περίπτωση μη Εβραίου Καθηγητή σε τέτοια θέση από ιδρύσεως του κράτους. Μάλιστα εδώ και 6 χρόνια έχω εκλέγει και πρόεδρος της Ισραηλινής εταιρείας Νευροανοσολογίας. Από το 2007 διατελώ Διευθυντής του Κέντρου Σκλήρυνσης κατά πλάκας (που είναι και ο ιδιαίτερος τομέας ενδιαφέροντος και έρευνας μου).»
