Ο Δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας Βασίλης Κεγκέρογλου, ο οποίος συμμετείχε στο Eτήσιο Τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Ρόδο από τις 7-9 Νοεμβρίου, πραγματοποίησε μια ομιλία στην σημερινή ολομέλεια του Συνεδρίου, την τρίτη των εργασιών του Συνεδρίου και αναφέρθηκε στην ανάγκη για μια γενναία μεταρρύθμιση καθώς και στα σοβαρά θέματα που αφορούν την λειτουργία των ΟΤΑ σε ένα Δήμο μάλιστα με έντονο το αποτύπωμα των προβλημάτων από τον σεισμό του 2021, δίνοντας έμφαση στην οικονομική βιωσιμότητα των Δήμων, τη θεσμική και ουσιαστική αναβάθμιση του αυτοδιοικητικού θεσμού με περισσότερους πόρους και προσωπικό και όχι μόνο με επιπλέον αρμοδιότητες για μια αποτελεσματική Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην υπηρεσία των Δημοτών.
Τις δύο πρώτες μέρες των εργασιών έκανε δύο παρεμβάσεις στις επιμέρους συζητήσεις των θεματικών ενοτήτων για: α) τα θεσμικά και λειτουργικά ζητήματα και β) τα περιβαλλοντικά, χωροταξικό, Ενέργεια, Διαχείριση Υδάτων και Απορρίμματα.
Η ομιλία του Δημάρχου Μινώα Πεδιάδας Βασίλη Κεγκέρογλου στο κλείσιμο του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ στις 9 Νοεμβρίου:
«Το συνέδριο της ΚΕΔΕ για το 2024 που ολοκληρώνεται σήμερα βρίσκει την Αυτοδιοίκηση σε οριακό επίπεδο και μπροστά σε σταυροδρόμι και είτε θα στηριχθεί και θα αναβαθμιστεί με συνεννόηση, σχέδιο και σοβαρές αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης, είτε θα εκφυλιστεί ακόμη περαιτέρω και θα φυτοζωεί με την οργανωτική και λειτουργική υποβάθμιση της.
Μη ξεχνάμε ότι η πραγματικότητα στην συγκυρία που βρισκόμαστε, με τη δεκαετή οικονομική κρίση, την πανδημία του κορωνοϊού, τις φυσικές καταστροφές στις περιοχές που εκδηλώθηκαν, την τεχνητή ενεργειακή κρίση και την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, έχουν επιβαρύνει υπέρμετρα το κόστος ζωής, εξανεμίζουν τα εισοδήματα και δυσκολεύουν υπέρμετρα την καθημερινότητα των πολιτών.
Αυτό έχει σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και κυρίως στα οικονομικά των Δήμων αλλά και ευρύτερα στις τοπικές παραγωγικές δυνάμεις που καθηλώνονται.
Το μεγαλύτερο όμως πλήγμα για τους Δήμους, εκτός από την πίεση από τα κάτω, είναι η πίεση από τα πάνω με τον οικονομικό, και θεσμικό στραγγαλισμός από τον νεοσυγκεντρωτισμό του λεγόμενου επιτελικού κράτους.
Οι νομοθετικές και λειτουργικές βελτιώσεις του Υπουργείου Εσωτερικών και οι θετικές ενέργειες με καλές προθέσεις του κ. Λιβάνιου δεν μπορούν να αντιστρέψουν τις αντιμεταρρυθμίσεις και οπισθοδρομήσεις των τελευταίων κυβερνήσεων, σε συνέχεια μάλιστα των περιορισμών των μνημονίων, πολλοί από τους οποίους συνεχίζουν να υφίστανται αδικαιολόγητα.
Το θετικό πλαίσιο που ανακοινώθηκε για την αναμόρφωση του Κώδικα Δήμων έχει επισκιαστεί από ήδη την αχρείαστη πρωτοβουλία για το εκλογικό σύστημα, όταν μάλιστα κανένα από τα προβλήματα μικρά και μεγάλα που βιώνουμε δεν οφείλεται σ΄ αυτό.
Το πιο αρνητικό όμως αυτό το διάστημα στις αποφάσεις του κεντρικού κράτους είναι ο παραγκωνισμός της αυτοδιοίκησης από το διάλογο για σοβαρές αποφάσεις αλλά όχι μόνο.
Φαίνεται ότι ούτε το Υπουργείο Εσωτερικών αποτελεί ισότιμο συνομιλητή του Υπουργείου Περιβάλλοντος που αποφασίζει μονομερώς για τα νερά και τις ΔΕΥΑ, τα απορρίμματα, τους ΦΟΣΔΑ και τα τέλη ταφής, ιδιαίτερα για τα ενεργειακά και την διανομή δικαιωμάτων μέσω των αδειών παραγωγής μόνο στους πέντε ισχυρούς, παραγκωνίζοντας Δήμους, Περιφέρειες και Ενεργειακές κοινότητες.
Το αρνητικό πρότυπο του Ταμείου ανάκαμψης των 32 δις δεν έχει δυστυχώς παραδειγματίσει. Αποφασίστηκε από τον κ. Σκυλακάκη (σύμπτωση;;) στα κλειστά γραφεία με την επίδραση διαφόρων συμφερόντων αλλά χωρίς διαβούλευση με την ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ και τις ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, το οποίο 3 χρόνια μετά έχει περιορισμένο αντίκτυπο στον παραγωγικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό τομέα και από αναπτυξιακό εργαλείο, αναλώνεται όπως όπως σε voucher προφανώς για να μην χαθούν τα χρήματα.
Η χειραφέτηση της αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού στην πατρίδα μας με τους αγώνες των αιρετών και του αυτοδιοικητικού κινήματος, τις νομοθετικές πρωτοβουλίες και τα επιχειρησιακά προγράμματα, από τον ν. 1235 του1982, τον δημοκρατικό προγραμματισμό του 1986 και τους αυτοτελείς πόρους, μέχρι τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, τείνει να εξανεμιστεί.
Μετά την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, αντί να εφαρμοστούν οι προβλέψεις του Καλλικράτη και μετά από αξιολόγηση να διορθωθούν πράγματα με μία δομική και αποτελεσματική μεταρρύθμιση, που θα ενσωματώσει τις σύγχρονες λειτουργίες για μία θεσμική ώθηση της αυτοδιοίκησης προς το μέλλον, βιώνουμε αντιφατικές πολιτικές υπουργείων, απαξίωση ακόμη και για να θέσουμε προβλήματα των τοπικών κοινωνιών στα αρμόδια υπουργεία.
Το πρόβλημα είναι γενικότερο και αφορά τον πυρήνα της πολιτικής αντίληψης του επιτελικού συγκεντρωτισμού που έχει κυριαρχήσει και ουσιαστικά κρατά εγκλωβισμένη όχι μόνο την περιφέρεια και τις τοπικές κοινωνίες αλλά την Ελλάδα συνολικά.
Ναι, η Ελλάδα του συγκεντρωτισμού και το αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο που προωθείται, έχει εξαντλήσει τα όρια του και δεν μπορεί να αποκτήσει την ανθεκτικότητα που απαιτείται σε όλους τους τομείς για να αντιμετωπίζει τις νέες κρίσεις που διαδέχονται η μια την άλλη και κυρίως την κλιματική αλλά και τις φυσικές καταστροφές και τα αποτελέσματα τους.
Τον Σεπτέμβρη του 2021, ένας σεισμός 6,1 Richter, «χτύπησε» το Δήμο μας και τη γύρω περιοχή, με καταστροφικές συνέπειες.
Το συγκεντρωτικό μοντέλο διαχείρισης της κρίσης και της ανασυγκρότησης έχει αποτύχει και μετά από τρία και πλέον χρόνια δεν έχουν αποδώσει ούτε οι καλές δηλώσεις του Π/Θ, ούτε οι γρήγορες προκαταβολές αφού οι άδειες επισκευής από το υπουργείο εκδίδονται με απελπιστικά αργό ρυθμό. Το ίδιο και η γενικότερη ανασυγκρότηση της περιοχής, αφού δεν εκπονήθηκε σχέδιο και οι όποιες χρηματοδοτήσεις δίδονται, χρησιμοποιούνται με πολύ δυσκολία αφού έληξε η περίοδος των διαδικασιών κατεπείγοντος χαρακτήρα. Το αποκεντρωμένο μοντέλο με ενιαίο συντονισμό και διαχείριση από το Δήμο ή έστω από την Περιφέρεια σίγουρα θα είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Το πιο φαιδρό όμως και ταυτόχρονα επικίνδυνο για το οποίο κάποιος τρίτος με πληροφόρησε, είναι το γεγονός, ότι το Οικονομικό Επιμελητήριο με χρηματοδότηση του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης εκπόνησε μελέτη χωρίς διαβούλευση για την ανασυγκρότηση από τους σεισμούς, την οποία παρουσιάζει την Τρίτη σε ξενοδοχείο στην Αθήνα και ο Δήμος δεν είναι καν στους φορείς που απευθύνουν χαιρετισμό.
Όλα συνηγορούν ότι χρειαζόμαστε αλλαγή της φιλοσοφίας διακυβέρνησης, ότι έχουμε ανάγκη από ένα νέο σύγχρονο μοντέλο διοίκησης και αυτοδιοίκησης.
Χρειαζόμαστε και θέλουμε μια Αυτοδιοίκηση οικονομικά αυτοτελή και διοικητικά επαρκή με Γενναία “Αποκέντρωση” πόρων και αρμοδιοτήτων και με πρωταγωνιστικό ρόλο και αποτελεσματικότητα προς όφελος του πολίτη και της τοπικής κοινωνίας.
Μια αυτοδιοίκηση που θα υλοποιεί όλες τις Δημόσιες πολιτικές στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, που θα λειτουργεί με δημοκρατικούς κανόνες, εφαρμόζοντας στην πράξη την εσωτερική δημοτική αποκέντρωση και την συμμετοχή των δημοτών στις αποφάσεις, ιδιαίτερα στους Δήμους με πολλούς οικισμούς και Δημοτικές Κοινότητες.
Οι άμεσοι στόχοι μας που διεκδικούμε από την κυβέρνηση:
1.Ουσιαστική στελέχωση των Δήμων με άρση των περιορισμών, ιδιαίτερα στους κρίσιμους τομείς.
2.Ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα σε συνέχεια του Τρίτση
3.Συμμετοχή στην διανομή των δικαιωμάτων στην ενέργεια. Θέλουμε ενέργεια και όχι εκπτωτικά κουπόνια.
4.Εθελοντικές και μόνο συνενώσεις ΔΕΥΑ και θεσμική και λειτουργική ενίσχυση τους και επιτήρηση για εξυγίανση σε όσες έχουν πρόβλημα.
5.Ουσιαστική συνεργασία για ποιότητα και αποτελεσματικότητα στο θέμα για το σοβαρό θέμα διαχείρισης των απορριμμάτων
6.Οικονομική ενίσχυση με τρεις (3)αντί 1,2 ΚΑΠ το 2024 και 1 δις το 2025
Με το πέρας του Συνεδρίου επανερχόμαστε στο ραντεβού με τα προβλήματα που το κανονίζει η πραγματικότητα. Το πολυπόθητο όμως ραντεβού με τις λύσεις το κανονίζει η κυβέρνηση και δεν θα γίνει ποτέ αν δεν την πείσουμε που με ένα απλό αναγραμματισμό γίνεται «αν δεν την πιέσουμε» για αυτό πρέπει να ψηφίσουμε ένα ξεκάθαρο διεκδικητικό και κινηματικό πλαίσιο.
Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Εποπτικού για την αναφορά του στο έργο που επιτελέσαμε στον κοινωνικό τομέα από το Υπουργείο Εργασίας, ΤΕΒΑ, Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, Στέγαση και Επανένταξη, Βοήθεια στο Σπίτι κ.λπ. και το μόνο που ήθελα επιπλέον να καταθέσω είναι η έγνοια που είχα σε κάθε πρόγραμμα, σε κάθε κανονιστική πράξη ή νομοθετική πρωτοβουλία, η αυτοδιοίκηση να έχει τον καθοριστικό ρόλο γιατί αυτό εν τέλει πέρα από φιλοσοφία είναι και εγγύηση για το αποτέλεσμα υπέρ των δημοτών και του τόπου».