Από την αρχή της πανδημίας, όπως τουλάχιστον διαπίστωσαν όλοι όσοι αναγκαστικά ασχολήθηκαν με τα θέματα που προέκυπταν, και αφορούσαν το κομμάτι της ενημέρωσης διαπίστωσαν γρήγορα πως η πληροφόρηση στα ΜΜΕ ήταν ελεγχόμενη και με φειδώ.
Σε ότι δε αφορά τα ΜΜΕ της επαρχίας, εκεί τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, κυρίως για όσα δεν είχαν ως έδρα τους την πρωτεύουσα της εκάστοτε περιφέρειας όπου συνήθως βρίσκεται και η έδρα της κάθε ΥΠΕ.
Σε ότι αφορά στην Κρήτη, όπου η έδρα της 7ης ΥΠΕ είναι το Ηράκλειο, η μόνη ενημέρωση από την αρχή της πανδημίας είχε να κάνει με τις νοσηλείες και τίποτα περισσότερο.
Η ενημέρωση δε αυτή προέρχεται και από το site της ΥΠΕ.
Αν τώρα ως εργαζόμενος – δημοσιογράφος σε ΜΜΕ εκτός Ηρακλείου υπάρχει η διάθεση και η πρόθεση για κάτι περισσότερο, ε, τότε σε αυτή την περίπτωση υπάρχει «φραγή».
Είναι πολύ περισσότερες οι πιθανότητες που έχει ένας δημοσιογράφος σε ΜΜΕ εκτός Ηρακλείου να μιλήσει με κάποιο αρχηγό κόμματος ή Υπουργό από όσες έχει για να μιλήσει με την διοικήτρια κα Ελένη Μπορμπουδάκη.
Δεν ξέρουμε τους λόγους για τους οποίους επιλέγεται αυτή η στάση από το γραφείο τύπου της 7ης ΥΠΕ και την διοικήτρια της Υπηρεσίας, αλλά η κα Μπορμπουδάκη οφείλει να ξέρει πως δικαίωμα στην ενημέρωση έχουν όλοι οι κάτοικοι του νησιού, από άκρη σε άκρη.
Το να απαξιώνει με την στάση της τα ΜΜΕ εκτός Ηρακλείου, και τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτά επικαλούμενη συνεχώς φόρτο εργασίας και συσκέψεις, προκειμένου να αποφύγει να δώσει απαντήσεις σε θέματα της επικαιρότητας δεν ωφελεί σε τίποτα, περισσότερο εκτός από το ότι υπάρχει περισσότερο και κυρίως πιο πρόσφορο έδαφος για να οργιάζει η παραπληροφόρηση.
Αυτά για την ώρα…
Ανδρέας Γερακάκης
