Αποτελεί μια από τις μεγάλες ντροπές της ελληνικής πολιτείας σε επίπεδο αθλητικών υποδομών, πανελλαδικά.
Το κατάντημα μιας εγκατάστασης που ενώ θα μπορούσε να είναι στολίδι, έχει μετατραπεί σε ένα κουφάρι, το οποίο εδώ και δυο περίπου δεκαετίες, ουδείς αρμόδιος, κατόρθωσε να βρει το βηματισμό, την κατάλληλη συνέργεια και φυσικά το απαραίτητο χρηματοδοτικό εργαλείο, προκειμένου να εξυπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίον κατασκευάστηκε.
Προφανώς και το κλειστό κολυμβητήριο στο Ακρωτήρι Χανίων, δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις. Η αμαρτωλή του ιστορία, δεν περιποιεί τιμή για κανέναν από εκείνους που κλήθηκαν να διαχειριστούν την τύχη του ανεξαιρέτου ιδιότητας ή κομματικής γραμμής.
Όπως θα δείτε στο βίντεο που επιμελήθηκε ο Μανώλης Χαραλαμπάκης για την στήλη “Αφ’ υψηλού”, η αθλητική αυτή υποδομή, ένας γίγαντας πραγματικός, κείτεται, ως έρμαιο της κακής του τύχης. Ή αν θέλετε μιας λανθασμένης επιλογής – από τις πολλές που έγιναν εκείνη την περίοδο – πάνω στη… ζάλη της προετοιμασίας των “Χρυσών” Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τότε δηλαδή που στην Ελλάδα, ζούσαμε όλοι το δικό μας παραμύθι.
