Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση!
Ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες μειώνουν δραματικά την παραγωγή ελαιολάδου, ενώ τα αυξημένα ημερομίσθια επιβαρύνουν τους παραγωγούς και την τοπική οικονομία
Σοκ για τους ελαιοπαραγωγούς της Κρήτης φέτος, καθώς η φετινή χρονιά στην ελαιοκομική παραγωγή αναμένεται να είναι από τις χειρότερες των τελευταίων δεκαετιών. Η ξηρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν αφήσει τον καρπό πολλών δέντρων να ξεραθεί, μειώνοντας δραματικά την παραγωγή και προκαλώντας ανησυχία για τον οικογενειακό προϋπολογισμό και την τοπική οικονομία.
Στον Πύργο Μονοφατσίου η συγκομιδή έχει ξεκινήσει, κυρίως από βιολογικά ελαιόδεντρα, αλλά οι παραγωγοί εκτιμούν ότι η φετινή παραγωγή θα φτάσει μόλις το 60% της περσινής. Οι ποτιστικές ελιές ραβδίζονται ήδη, ενώ οι ξηρικές ελιές αναμένουν τις επόμενες βροχές, με περιορισμένες πιθανότητες να σώσουν τον καρπό τους.
Η έλλειψη εργατών και τα αυξημένα ημερομίσθια, που φτάνουν έως και 80 ευρώ για συνεργεία συγκομιδής, εντείνουν την πίεση στους παραγωγούς.
Η μείωση των εισοδημάτων από το ελαιόλαδο επηρεάζει όχι μόνο τον οικογενειακό προϋπολογισμό αλλά και άλλους τομείς της τοπικής οικονομίας, όπως η μεταποίηση, η διανομή και οι μικρές επιχειρήσεις που στηρίζονται στον κλάδο.
Στην ευρύτερη περιοχή της Σητείας, που σε καλές χρονιές παρήγαγε έως και 16.000 τόνους ελαιολάδου, οι εκτιμήσεις για φέτος ήταν αρχικά 6-7.000 τόνοι, αλλά οι τελικές ποσότητες αναμένεται να είναι ακόμη μικρότερες.
Στη Βιάννο, η εικόνα είναι αντίστοιχη, με την ξηρασία να πλήττει σοβαρά τα δέντρα και τον καρπό τους.
Ο Μιχάλης Καμπιτάκης, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κάτω Ασιτών, περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση: «Πέρσι παράξαμε περίπου 55 τόνους ελαιολάδου, φέτος ζήτημα είναι να φτάσουμε τους 50. Σε κάποιες περιοχές του Ηρακλείου αλλά και εκτός αυτού, η μείωση μπορεί να φτάσει έως και 60%».
Η φετινή χρονιά, υπογραμμίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κρητικός ελαιοκομικός τομέας. Η δραματική μείωση στην παραγωγή δεν απειλεί μόνο τις ποσότητες ελαιολάδου, αλλά και την οικονομική επιβίωση των οικογενειών που εξαρτώνται από αυτόν, φέρνοντας ανησυχία για την επόμενη μέρα στον πρωτογενή τομέα της Κρήτης.
