Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση.
Τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης εξαιτίας του covid-19 βιώνει, εκτός όλων των άλλων φυσικά, και μια από τις πιο εύρωστες και νοικοκυρεμένες επιχειρήσεις των Χανίων. Η ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου ΑΕ, εταιρία πρότυπο που στην προ κορωνοϊού εποχή ανθούσε.
Τα απόνερα που άφησε πίσω του ο Κορωνοϊός, από τον οποίο κανείς δεν ξέρει αν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα μαζί του, σήκωσαν ασυνήθιστα μεγάλα κύματα. Τρικυμίες και οικονομικά ναυάγια…
Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων στην Ελλάδα, βρίσκονται στα όρια τους και παλεύουν απεγνωσμένα να κρατηθούν όρθιες με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Ακόμα και αυτές που στην προ κορωνοϊού εποχή ήταν δυνατές και εύρωστες.
Ποιος άλλωστε περίμενε ένα τέτοιο σεισμό;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο δικό μας μικρόκοσμο, η ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου ΑΕ, εταιρία πρότυπο που στην π.κ. εποχή ανθούσε. Μια από τις πιο εύρωστες και νοικοκυρεμένες επιχειρήσεις της δυτικής Κρήτης, που βρισκόταν μόνιμα σε ανοδική τροχιά και η οποία τώρα βιώνει τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης εξαιτίας του covid-19.
Δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση άλλωστε.
Το πλήγμα που έχει υποστεί είναι τεράστιο, ευρισκόμενη σε μια εξαιρετικά δύσκολη και άβολη θέση, όπως και όλα τα ΚΤΕΛ της χώρας, καθώς προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ βιωσιμότητας και της καλύτερης δυνατής εξυπηρέτησης του κοινού, ως εταιρία άλλωστε κοινωφελούς σκοπού.
Η πτώση στην επιβατική κίνηση, ακόμα και μετά το άνοιγμα της καραντίνας είναι τεράστια με αποτέλεσμα η εταιρία να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, να κρατηθεί ζωντανή και να αποφύγει το λουκέτο το οποίο δεν είναι καθόλου απίθανο να βάλει το έτερο Κρητικό ΚΤΕΛ στην Ανατολική πλευρά του νησιού (Ηρακλείου-Λασιθίου) η διοίκηση του οποίου έχει προαναγγείλει παύση εργασιών εφόσον δεν αλλάξει κάτι μέχρι τις 10 Ιουλίου.
Ένα ενδεχόμενο το οποίο εφόσον επιβεβαιωθεί θα προκαλέσει τεράστιους τριγμούς στην οικονομία του νησιού, θα αφήσει χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο ενώ περιουσίες θα χαθούν.
Στο ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου δεν φαίνεται να βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, αλλά και εδώ η κατάσταση δεν είναι και πολύ καλύτερη.
Η εταιρία βρίσκεται σε λειτουργία ασφαλείας, έχοντας περιορίσει αισθητά τα δρομολόγια τα οποία καταρτίστηκαν έτσι για να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Παρά τις δικαιολογημένες κατά τα άλλα αντιδράσεις κατοίκων, ειδικά απομακρυσμένων περιοχών, η απόφαση όπως φαίνεται ήταν μονόδρομος για να μπορέσει η εταιρία να παραμείνει βιώσιμη και να μην χρειαστεί να καταφύγει σε αναστολές ή διακοπές δρομολογίων.
“Είμαστε μια επιχείρηση στα όρια της κατάρρευσης”
Αυτό εξηγεί στη στήλη ο πρόεδρος των ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου, Γιάννης Καψανάκης: «Αυτή τη στιγμή είμαστε μια επιχείρηση στα όρια της κατάρρευσης. Είναι τέτοια η οικονομική κατάσταση της εταιρίας που αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε τη μισθοδοσία των υπαλλήλων με δανεικά και τραπεζικά δάνεια. Αυτήν τη περίοδο δυστυχώς λειτουργούμε με δρομολόγια ασφαλείας οπότε είναι λογικό ότι προσπαθούμε πρώτα να εξασφαλίσουμε την βιωσιμότητα της εταιρίας και κατά δεύτερο την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση για το επιβατικό κοινό», αναφέρει περιγράφοντας την τραγική κατάσταση και συμπληρώνει εμφανώς απογοητευμένος: «Δεν υπάρχουν έσοδα, δεν υπάρχει κόσμος να κινηθεί και για αυτούς του λόγους και εμείς δεν μπορούμε να έχουμε φουλ πρόγραμμα όπως είχαμε πέρυσι τέτοια εποχή. Στα περισσότερα δρομολόγια, ειδικά στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, κάθε φορά το λεωφορείο δεν μεταφέρει πάνω έξι-επτά άτομα. Καταλαβαίνετε ότι έτσι δεν καλύπτουμε ούτε τα πετρέλαια».
Τραγικά νούμερα μαρτυρούν την κατάσταση
Τα στοιχεία της επιβατικής κίνησης και τα οικονομικά νούμερα που αναφέρει ο κ.Καψανάκης (και τα οποία φυσικά έχουν κατατεθεί αναλυτικά στα Υπουργεία Μεταφορών και Οικονομικών) μαρτυρούν την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο οργανισμός, όντας πραγματικά θλιβερά και πρωτοφανή στα χρονικά για την συγκεκριμένη εταιρία «Αυτή τη στιγμή το ΚΤΕΛ Χανίων-Ρεθύμνου έχει πτώση τζίρου σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2019 της τάξεως του 95%. Φανταστείτε ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να μην εισπράττουμε ούτε 1.000 ευρώ την μέρα. Τόσο τραγική είναι η κατάσταση…».
Χαρακτηριστικό είναι επίσης, ότι αυτήν την περίοδο (ειδικά μετά το κλείσιμο των σχολείων) καθημερινά στους δρόμους της Κρήτης κυκλοφορούν μόλις 10 με 15 λεωφορεία της εταιρίας.
Τα υπόλοιπα από τα 260 της εταιρίας παραμένουν… κλειδωμένα και παροπλισμένα στους χώρους στάθμευσης. Όπως φυσικά και τα 35 οχήματα που διαθέτει η εταιρία για τουριστική χρήση.
Την ίδια στιγμή, ιδιοκτήτες των λεωφορείων και υπάλληλοι βρίσκονται σε απόγνωση, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν την δραματική κατάσταση που βιώνουν. Τα χρέη τρέχουν, τα τραπεζικά δάνεια επίσης και πολλοί εξ’ αυτών αντιμετωπίζουν πλέον και βιοποριστικό πρόβλημα.
Η μεγάλη ύφεση βέβαια για την εταιρία, ήρθε την περίοδο της καραντίνας, καθώς η εταιρία δεν γινόταν να κλείσει περιορίζοντας τη χασούρα, αλλά ήταν υποχρεωμένη να λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του όποιου κοινού, μπαίνοντας βαθιά “μέσα”: «Έχουμε αιτηθεί βοήθεια, όπως άλλωστε έχουν κάνει και όλες οι επιχειρήσεις οι οποίες αυτή η στιγμή δραστηριοποιούνται κυρίως με τον τουρισμό. Η διαφορά όμως ότι άλλες επιχειρήσεις είναι ότι η κυβέρνηση σε αυτές έδωσε το δικαίωμα να κλείσουν, εμείς ως ΜΜΕ και καθώς η μεταφορά ατόμων θεωρείται φορέας που ασκεί κοινωνική πολιτική, δεν γινόταν να κλείσουμε περιορίζοντας την ζημιά. Αυτό είναι κατανοητό και απόλυτα σωστό, επειδή θα πρέπει να εξυπηρετηθεί κάθε πολίτης. Αλλά εμείς για πόσο καιρό μπορούμε να στηρίξουμε μια λειτουργία η οποία είναι παθητική 100%», επισημαίνει ο κ.Καψανάκης.
Η εταιρία αναζητά λύσεις και στήριξη, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι η κατάσταση παραμένει δύσκολη: «Ο δικός μας κλάδος έχει πληγεί πάνω από 90%», αναφέρει ο πρόεδρος της εταιρίας συμπληρώνοντας «Σίγουρα κάποια υποστηρικτικά μέτρα θα υπάρξουν και για εμάς αλλά οι λύσεις δεν είναι μαγικές ούτε τα χρήματα απεριόριστα. Θεωρώ ότι χρειάζεται υπομονή από όλους μας πρέπει να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο αυτή τη δύσκολη περίοδο».
Στα ΚΤΕΛ όλης της χώρας, περιμένουν τη βοήθεια του κράτους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν και να παραμείνουν ζωντανά. Μια λύση θα μπορούσε να ήταν η επιδότηση εισιτηρίου όπως συνέβη με τα ακτοπλοϊκά, όπως λένε οι εκπρόσωποι τους ανά την Ελλάδα, αλλά και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι το μεγάλο στοίχημα είναι ο τουρισμός.
Περιμένουν το άνοιγμα της τουριστικής περιόδου
Το σωσίβιο που περιμένει η εταιρία, όπως και χιλιάδες άλλες που έχουν αντίστοιχο αντικείμενο εργασιών, λέγεται τουρισμός.
Η τουριστική κίνηση θα είναι αυτή που θα καθορίσει και σε μεγάλο βαθμό την τύχη της εταιρίας: «Με μικρές διορθωτικές κινήσεις περιμένουμε να περάσει ο χρόνος με την αισιοδοξία ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη σε επιβατική κίνηση. Εφόσον η δουλειά ανοίξει λίγο τουριστικά το επόμενο διάστημα, έστω και για 2 μήνες, σιγά-σιγά θα μπορέσουμε να επανέλθουμε σε μια μειωμένη έστω κανονικότητα. Τα περυσινά δεν υπάρχει περίπτωση να τα έχουμε…Αν είμαστε σε θέση να εξασφαλίζουμε καύσιμα κι οδηγό, την κερδοφορία άλλωστε την ξεχνάμε, τότε ασφαλώς και θα προσθέσουμε δρομολόγια. Η δουλειά μας είναι να εξυπηρετούμε τον κόσμο και όχι να κρατάμε κλειδωμένα τα λεωφορεία», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ.Καψανάκης.
Το θετικό είναι, ό,τι όπως φαίνεται στην εταιρία υπάρχει σκεπτικισμός και μεγάλος προβληματισμός, όχι όμως και πανικός και άπαντες αναζητούν τις κατάλληλες λύσεις ώστε να ξεπεράσουν τον σκόπελο…
Ο χρόνος θα δείξει, και όλοι ευελπιστούν η εταιρία, με στόλο 295 λεωφορεία και 550 εργαζόμενους να ξαναβρεί τον δρόμο της και η τοπική οικονομία (και κοινωνία) να κερδίσει ένα μεγάλο στοίχημα (από τα πολλά αντίστοιχα που παίζονται αυτήν την παράξενη περίοδο)!
