Απόψεις που θα συζητηθούν και σίγουρα θα προκαλέσουν αντιδράσεις, διατύπωσε σε μια εντελώς αποκαλυπτική συνέντευξη που παραχώρησε στα “Πρόσωπα του Δια Κρητικού”, ο Ιατροδικαστής Κρήτης, κ. Σταμάτης Μπελιβάνης. Αιτία για την συζήτηση αυτή, στάθηκε η έξαρση των σεξουαλικών εγκλημάτων στην Ελλάδα της μετά Covid-19 εποχής. Ο κ. Μπελιβάνης, χωρίς στρογγυλέματα στο λόγο του, αναφέρθηκε μεταξύ πολλών άλλων, στην… ανάγκη επιστροφής της θανατικής ποινής, για την παιδοφιλία, καθώς – όπως μας είπε – πρόκειται για μια αρρώστια που δεν θεραπεύεται, όσο κι αν αυστηροποιηθούν οι ποινές.
Εδώ και μήνες, παρατηρείται γενικότερα σε επίπεδο χώρας, αλλά πιο ειδικά στην Κρήτη και τα Χανιά, μια αυξημένη παραβατικότητα, η οποία ωστόσο ξεφεύγει από τις μορφές εγκλήματος που είχαμε συνηθίσει. Σε ποιους παράγοντες εστιάζεται κατά την δική σας γνώμη, η διαμόρφωση αυτού του φαινομένου;
Σίγουρα αναφέρεστε στα σεξουαλικά εγκλήματα καθώς και αυτά που σχετίζονται με την χρήση απαγορευμένων από τον Νόμο ουσιών-να πω ναρκωτικά πιο απλά. Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν τέτοιας μορφής παραβατικότητες. Σαφώς και οι “εποχές” είναι αυτές που καθορίζουν τις οιεσδήποτε αυξομειώσεις στα ήδη υπάρχοντα είδη εγκληματικότητας. Χωρίς να θέλω να ανακηρυχθώ μάντης τα είχα προβλέψει. Επειδή οφείλουμε να διδασκόμαστε από την ιστορία αν μελετήσουμε τις αντιδράσεις της ανθρωπότητας κατόπιν άρσης της πανδημίας λόγω της Ισπανικής Γρίπης παρατηρούμε έξαρση της σεξουαλικότητας και των σεξουαλικών εγκλημάτων, της βίας . Το ανάλογο συμβαίνει και τώρα. Θα μου επιτραπεί να μας παρομοιάσω σαν τον σκύλο που ήταν δεμένος μια ζωή και ξαφνικά τον λύνεις και τον αφήνεις ελεύθερο. Θα δοκιμάσει τα πάντα και περισσότερο θα εντρυφήσει σε αυτά που είναι πιο ευχάριστα στην σάρκα.
Θέλω να επιχειρήσουμε να εξειδικεύσουμε λίγο τις αναφορές μας, σε ότι έχει να κάνει με τις μορφές της σύγχρονης εγκληματικότητας, ξεκινώντας κατά την άποψη μου, από την πλέον σοβαρή – ανησυχητική μορφή της: Τα σεξουαλικά εγκλήματα σε βάρος ανηλίκων. Δυστυχώς βλέπουμε ότι στις ημέρες μας, αποκαλύπτονται με εξαιρετικά μεγάλη συχνότητα, κάτι που στο πρόσφατο ακόμη παρελθόν, δεν συνέβαινε και μάλλον παθητικά παρακολουθούμε την γιγάντωση ενός ακραίου φαινομένου…
Ακριβώς! Το πρόβλημα υπήρχε και απλά γιγαντώθηκε. Σας παραπέμπω στα όσα σχολίασα στο προηγούμενο ερώτημά σας. Τίποτα περισσότερο.
Η παιδοφιλία είναι αρρώστια που δεν θεραπεύεται! Επομένως δεν υφίσταται και επανένταξη. Άρα και ο ευνουχισμός τι θα επιφέρει;
Παρατηρούμε , σε γενικότερο πλέον επίπεδο, μια τεράστια αύξηση των σεξουαλικών εγκλημάτων – βιασμοί, κακοποιήσεις κτλ – και πολλές φορές οι καταστάσεις αυτές, συμβαίνουν σε γειτονικές της δικής μας, «πόρτες». Υπάρχουν μηχανισμοί αντίδρασης απέναντι σε αυτές τις «ιστορίες» που πλέον έχουν πάψει να είναι σπάνιες;
Πρωτογενής λειτουργικός κρατικός μηχανισμός: τηλεφωνικές γραμμές προσβάσιμες στον καθένα για καταγγελίες και οπωσδήποτε για ψυχολογική υποστήριξη. Λειτουργικός άμεσα επεμβατικά κρατικός μηχανισμός: Αστυνομία, Εισαγγελία, Ιατροδικαστές αν θέλετε. Τρίτο, εξοντωτικές ποινές για τους δράστες-αδιανόητο σε 5-6 χρόνια να επιστρέφουν στην κοινωνία. Τέταρτο και τελευταίο: τριτογενής κρατικός μηχανισμός επανένταξης των θυμάτων δια της ψυχολογικής δωρεάν υποστήριξης και όχι μόνο.
Ήταν μια ούτως ή άλλως υποβόσκουσα κατάσταση, η οποία από τον συνδυασμό, δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού, «ξέσπασε» τελικά ως τσουνάμι στην Ελληνική κοινωνία;
Ακριβώς! Είμαι κάθετος.
Η απαρχή του εγκλήματος παραπέμπει στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, στο σχολείο, στην οικογένεια.
Τα φαινόμενα «Μetoo»κτλ, έχουν βοηθήσει – με δεδομένο πως κάποια στόματα άνοιξαν – ή τελικά όπως συνήθως στην χώρα της υπέρμετρης υπερβολής συμβαίνει, λόγω της διόγκωσης τους, χάθηκε και η ουσία τους;
Σε ένα σακί γεμάτο κριθάρι υπάρχουν και χαλασμένα σπόρια. Στα δέκα σακιά, δέκα φορές περισσότερα κ.ο.κ. Θεωρώ αδιανόητο για τα δικά μου πρότυπα ήθους (δεν αναφέρομαι στην ηθική και την αξιοπρέπεια η οποία έχει άλλους κωδικούς για τον καθένα από εμάς), να γίνονται καταγγελίες για το οτιδήποτε 10 και δεκαπέντε χρόνια μετά το γεγονός. Ακόμα πιο ασύμφορο πιστεύω πώς είναι να ασχολούνται με όλα αυτά οι δημοσιογράφοι αλλά και η Δικαιοσύνη.
Τα αντανακλαστικά της πολιτείας, όχι σε αστυνομικό ή δικαστικό επίπεδο, σας προβληματίζουν;
Μάλιστα γιατί είναι σχεδόν μηδενικά. Η απαρχή του εγκλήματος παραπέμπει στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, στο σχολείο, στην οικογένεια. Έχουν γραφτεί άπειρες φιλοσοφικές και ψυχαναλυτικές μελέτες. Όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα. Άρα δεν έχουμε να σκεφτούμε ποιά είναι η λύση. Απλά την υλοποιούμε για να μην τα “βρούμε μπροστά μας” 20 χρόνια μετά. Αν θέλετε, δεν υπάρχει χώρος για αντανακλαστικά. Μόνο για δράση. Κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι πρέπει να αναλάβουν δράση από τα νηπιαγωγεία ακόμα και μέσα στα σπίτια. Αυτό σημαίνει λειτουργικός κρατικός μηχανισμός.
Έχει γίνει πολύς λόγος για την αυστηροποιήση των ποινών, ενώ με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό με την 12χρονη στην Αθήνα, άνοιξε μια συζήτηση για τον «χημικό ευνουχισμό». Σας βρίσκει σύμφωνους μια τέτοια προοπτική κι αν όχι, ποιο ή ποια είναι τα μέτρα, που θα μπορούσαν τελικά να δώσουν λύση στο πρόβλημα;
Η παιδοφιλία είναι αρρώστια που δεν θεραπεύεται! Επομένως δεν υφίσταται και επανένταξη. Άρα και ο ευνουχισμός τι θα επιφέρει; Οι επερχόμενοι παιδόφιλοι θα φοβούνται τον ευνουχισμό και θα σταματήσουν να έλκονται από ανήλικους; Φανατικά υπέρμαχος της θανατικής ποινής και δεν αλλάζω άποψη όσο αντιδημοκρατικό και αν ακούγεται.
Είσαστε ένας άνθρωπος ο οποίος λόγω της επιστημονικής του ιδιότητας, έρχεστε εδώ και χρόνια, πρόσωπο με πρόσωπο, με τις αλήθειες και τις αιτίες των εγκλημάτων στην Κρήτη. Πόσο έχει δυσκολέψει ο δικός σας «ρόλος» σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, με την μετάλλαξη της εγκληματικότητας στο νησί;
Ο ρόλος του Ιατροδικαστή όπως το εννοείται είναι αμιγώς επικουρικός. Φυγαδεύεται αν θέλετε μέσα από μια κρύπτη περιορισμένου χρόνου με την θυματοποίηση. Συνεπώς αν η ματιά είναι “Επιστημονική” τίποτα δεν έχει αλλάξει. Έχει δυσκολέψει απίστευτα ο ρόλος του καθημερινού ανθρώπου, του πατέρα, του αδερφού, του φίλου. Το ατόμου που μετά το πέρας της δουλειάς και των περιστατικών καλείται να αναθεωρεί πρότυπα, να προσαρμόζεται, να συμβουλεύει, να καθοδηγεί, για πράγματα και καταστάσεις που του είναι πρωτόγνωρα.
Βιασμοί στα Χανιά: Απλά έτυχε. Και θα ξανατύχει…
Σε καθαρά τοπικό επίπεδο Χανίων, επειδή η πόλη μας, ο νομός μας γενικότερα, πρωταγωνίστησε – δυστυχώς με αρνητικό τρόπο – τους προηγούμενους μήνες στο πανελλήνιο, ποιοι πιστεύετε πως είναι οι λόγοι που συμβαίνει αυτό;
Αναφέρεστε στους βιασμούς. Δεν υπάρχει πρωταγωνιστής. Κάτι που έγινε και απλά καταγγέλθηκε. Να πω ότι φταίει το όμορφο καλοκαίρι, ο ήλιος, η κατανάλωση αλκοόλης, το νεαρό της ηλικίας. Επειδή στερημένη ερωτικά κοινωνία δεν είμαστε, θα κατέληγα: απλά έτυχε. Και θα ξανατύχει. Ίσως στα Χανιά, ίσως στην Κοζάνη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η βιομηχανία των ναρκωτικών, θυμίζουμε πως πρόκειται για ένα ζήτημα που διαχρονικά απασχολεί με κυρίαρχο τρόπο την κοινωνία της Κρήτης, έχει ρίξει στην «αγορά» του νησιού, νέα «προϊόντα» τα οποία μπορούν να επηρεάσουν με καταλυτικό τρόπο την συμπεριφορά των χρηστών. Επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο και από τα δικά σας ευρήματα, στις υποθέσεις που κατά καιρούς φθάνουν στο δικό σας γραφείο;
Κάθετα αρνητικά απάντηση. Ιατροδικαστικά ευρήματα τέτοιου είδους δεν έχουν καταγραφεί. Επιστημονικές μελέτες διαφόρων ειδικοτήτων έχουν την δύναμη να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Όμως τονίζω: διαφόρων ειδικοτήτων-ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, ιατροδικαστών, ιατρών λοιπών ειδικοτήτων με ουσιαστική αρωγή και πληροφορίες από τις Κρατικές Υπηρεσίες.
Αν μελετήσουμε τις αντιδράσεις της ανθρωπότητας κατόπιν άρσης της πανδημίας λόγω της Ισπανικής Γρίπης παρατηρούμε έξαρση της σεξουαλικότητας και των σεξουαλικών εγκλημάτων, της βίας. Το ανάλογο συμβαίνει και τώρα…
Πρόσφατη έρευνα, λέγεται ότι φέρνει την πόλη των Χανίων, σύμφωνα με τα ευρήματα από τα λύματα – τα οποία ελήφθησαν ΜΟΝΟ από τον βιολογικό του Κουμπελή και όχι της ΔΕΥΑΒΑ – φέρνουν τα Χανιά στην ίδια θέση με την Αθήνα και τη Μύκονο στη χρήση σκληρών ναρκωτικών ουσιών, κατά την διάρκεια του φετινού καλοκαιριού. Πως το σχολιάζετε…
Θα σας λυπήσω αλλά δεν το γνωρίζω. Ακόμη και να το διάβαζα σε μορφή έγκριτης επιστημονικής δημοσίευσης, δεν θα του έδινα σημασία, δεν θα το θεωρούσα ικανό να με προβληματίσει και να μου “πατήσει πλήκτρα”. Μόδα είναι και αυτό με τα λύματα, που αναδείχθηκε λόγω covid. Επειδή δεν έχω ασχοληθεί και δεν γνωρίζω δεν συνεχίζω.
Ως πατέρας, πως αντιδράτε απέναντι σε όλα αυτά που συζητήσαμε… Πόσο φοβάστε για τα παιδιά σας, τα οποία βρίσκονται πλέον σε ηλικία «αυτονόμησης»;
Καθόλου. Πολύ. Καθόλου. Πάρα ΠΟΛΥ. Τα δικά μου τα παιδιά… Καθόλου. Τα δικά μου ξέρετε έχουν αναθραφεί σωστά, δεν είναι σαν τα άλλα. Έχω σπουδάσει εγώ και ξέρω. Έχω κάνει κάποια λάθη στο μεγάλωμά τους τώρα που το σκέφτομαι… Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Εγώ έχω καλή σχέση με τις κόρες μου, μου τα λένε όλα. Έχω την εντύπωση ότι η μικρή μου κόρη μου κρύβει πράγματα, δεν μου τα λέει όλα. Διαπίστωσα ότι η μεγάλη μου κόρη μου λέει ψέματα. Οι εποχές δεν έχουν αλλάξει. Όταν ήμουνα μικρός οι γονείς μου…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Μην χάσετε την πρεμιέρα της 3ης σεζόν του “Να σε πάω μια βόλτα” με πρώτο προσκεκλημένο, τον κ. Σταμάτη Μπελιβάνη. Το Νοέμβριο, στο kriti360…
Διαβάστε ακόμη: Σταμάτης Μπελιβάνης | Ο γιατρός που δεν αμείβεται θα ζητήσει “φακελάκι”!!!
