Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση!
Τις προηγούμενες ημέρες, το γεγονός που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, με κορυφαία όλων εκείνη της Υπουργού Πολιτισμού, κ. Λίνας Μενδώνη, ήταν η περίφημη επίδειξη μόδας, που κακώς ομολογουμένως οργανώθηκε, στο Βρετανικό μουσείο, στην αίθουσα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, από τον Τούρκο σχεδιαστή, Ερντέμ Μοραλίογλου.
Η Ελληνική αντίδραση ήταν έντονη και έως ένα βαθμό δικαιολογημένη. Η τέχνη όπως και η σάτιρα για πολλούς, δεν έχουν ή δεν θα πρέπει να έχουν όρια, υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις, που τα “όρια” είναι ωφέλημo να μπαίνουν αλλά και να είναι ευδιάκριτα. Μια επίδειξη μόδας, μέσα στην αίθουσα ενός μουσείου, για κάποιους ίσως να τέχνη, για κάποιους άλλους είναι ολίσθημα αν το επιτρέψουν να συμβεί. Σε καμία περίπτωση όμως, ένα τέτοιο γεγονός, δεν ισοδυναμεί με την ανακάλυψη της Αμερικής. Έχει συμβεί στο παρελθόν, συνέβη και προφανέστατα στο μέλλον, θα το ξαναδούμε. Ως εκ τούτου, δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί καμία έκπληξη, αυτό που συνέβη στο Βρετανικό μουσείο.
Το ελληνικό ΥΠ.ΠΟ. κάτι έπρεπε να πει. Αυτό κι έπραξε και η κ. Υπουργός. Με λίγο υπερβάλλοντα ζήλο η αλήθεια είναι ως προς τον τρόπο που εξέφρασε αυτή της την αγανάκτηση, αλλά δεν έκανε κάτι λιγότερο – ούτε φυσικά και περισσότερο – από το απολύτως αυτονόητο. Έτσι για να μην παραμυθιαζόμαστε κιόλας…
Άρα, ήταν λάθος η αντίδραση της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού…; Θα σας εξηγήσω το γιατί, δεν ήταν “ειλικρινής” – αν και απολύτως αναμενόμενη – και όχι αν ήταν λάθος ή σωστή. Έχοντας μπροστά σου ως χώρα και ως αρμόδιο Υπουργείο, μια δύσκολη, χρονοβόρα και πολυσύνθετη διεκδίκηση, είσαι αναγκασμένη, με κάθε τρόπο να “κρατάς” το θέμα “ζεστό”, τόσο όταν υπάρχουν εξελίξεις όσο – και πολύ περισσότερο – όταν αυτές απουσιάζουν. Άρα μια τέτοια “ευκαιρία” όπως αυτή που μας παρείχαν οι Βρετανοί, ήταν αναμενόμενο πως δεν θα την αφήναμε να πάει χαμένη, όχι όμως και “καμένη”. Και εξηγούμαι…
Η ενόχληση της κ. Μενδώνη…
«Με τη διοργάνωση επίδειξης μόδας στις αίθουσες όπου εκτίθενται τα Γλυπτά του Παρθενώνα, το Βρετανικό Μουσείο, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει τον μηδενικό σεβασμό του προς τα αριστουργήματα του Φειδία. Οι ιθύνοντες του Βρετανικού Μουσείου ευτελίζουν και προσβάλλουν όχι μόνο το μνημείο αλλά και τις οικουμενικές αξίες που αυτό εκπέμπει. Οι συνθήκες έκθεσης και φύλαξης των γλυπτών, στη Duveen Gallery, συνεχώς επιδεινώνονται. Είναι η ώρα τα κλεμμένα και κακοποιημένα Γλυπτά αριστουργήματα να αστράψουν στο αττικό φως» ανέφερε σε δήλωσή της η Λίνα Μενδώνη.
Επί των ημερών της ίδιας Υπουργού Πολιτισμού, της κ. Μενδώνη, θα πρέπει να θυμίσουμε πως δόθηκε πριν από λιγότερο από τρία χρόνια – το καλοκαίρι του 2021 – το «πράσινο φως» στο αίτημα του οίκου μόδας Christian Dior να πραγματοποιήσει φωτογραφίσεις και κινηματογραφήσεις της συλλογής του «Cruise 2022» σε αρχαιολογικούς χώρους και πιο συγκεκριμένα στην Ακρόπολη, το Ηρώδειο, την Αρχαία Αγορά, τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και στην αρχαία Νεμέα!
“Τηρήθηκαν όλες οι διαδικασίες που όριζε ο νόμος”, έλεγε η κ. Μενδώνη για τις φωτογραφήσεις του οίκου Dior σε αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας το καλοκαίρι του 2021
Η κ. Μενδώνη που σήμερα πράττοντας πολιτικά “διαρρηγνύει τα ιμάτιά της” για τους Βρετανούς που εξευτέλισαν τους θησαυρούς μας, τότε, είχε βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της, σε αντίστοιχες εκδηλώσεις που απαντώντας τότε στους επικριτές της, η υπουργός διαβεβαίωνε πως “τηρήθηκαν όλες οι διαδικασίες που όριζε ο νόμος” και πως η όλη προσπάθεια τότε, θα πρόβαλε σε όλο τον πλανήτη, τις αρχαιότητες αλλά και τις μοναδικές ομορφιές της χώρας μας. Δυο μέτρα δηλαδή και δυο σταθμά. Γιατί αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κ. Μενδώνη, μιλάμε για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Μόνο που στην περίπτωση του Βρετανικού μουσείου, από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η απολύτως δίκαιη από πλευράς Ελλάδος διεκδίκηση, το ελληνικό ΥΠ.ΠΟ. κάτι έπρεπε να πει. Αυτό κι έπραξε και η κ. Υπουργός. Με λίγο υπερβάλλοντα ζήλο η αλήθεια είναι ως προς τον τρόπο που εξέφρασε αυτή της την αγανάκτηση, αλλά δεν έκανε κάτι λιγότερο – ούτε φυσικά και περισσότερο – από το απολύτως αυτονόητο. Έτσι για να μην παραμυθιαζόμαστε κιόλας…
