Κούπες και μπαλοθιές! Συνδυασμός που σκοτώνει και κλείνει σπίτια. «Ο κεραυνός καίει το σπίτι που χτυπάει» είπε κατ’ επανάληψη η πρόεδρος της έδρας του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ηρακλείου ενώπιον του οποίου εκδικάζεται η υπόθεση με τις ματωμένες κουρές στο Οροπέδιο Καθαρού, το καλοκαίρι του 2024.
Ο 36χρονος Γιώργος Νταγιάκος, μοναχοπαίδι και πατέρας ενός μικρού παιδιού, έπεσε νεκρός με μία σφαίρα στο στήθος. Είχε σηκωθεί για λίγο από το τραπέζι της παρέας για να πάει στην τουαλέτα και επέστρεφε. Το νήμα της ζωής του έκοψε ο 33χρονος μπατζανάκης του, ο άνδρας της αδερφής της γυναίκας του θύματος, πατέρας τριών μικρών παιδιών, ο οποίος έριχνε μπαλοθιές και μάλιστα περιγράφεται ότι προσπαθούσε να στοχεύσει μπουκάλι που είχαν κρεμάσει σε πρίνο. Πολλές φορές στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας η πρόεδρος σχολίασε με καυστικό τρόπο την …συνήθεια να ρίχνουν μπαλοθιές σε κοινωνικές συναθροίσεις όπως είναι οι κουρές. «Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο, ούτε το τρίτο και, δυστυχώς, ούτε το τελευταίο τέτοιο περιστατικό που συμβαίνει στη νήσο Κρήτη», είπε χαρακτηριστικά.
-«Ποια είναι η φιλοσοφία εδώ στην Κρήτη; Πυροβολώ δήθεν στη μεγάλη χαρά. Είναι αυτό συνήθεια;» ρώτησε μάρτυρα.
-«Έχετε δίκιο..» απάντησε, με την πρόεδρο να σημειώνει:
-«Αυτό το έχετε δίκιο μεταφράζεται με ένας στο χώμα και ένας στη φυλακή»
Πίνουν από νωρίς το πρωί δίχως να υπάρχει αύριο. Κατεβάζουν αμέτρητες κούπες. Τσικουδιές, κρασί, ουίσκι. Και στο τσακίρ κέφι, αρχίζουν να μπαλοτοκοπούν. Στην υπόθεση του Καθαρού όλοι οι μάρτυρες παραδέχονται ότι είχαν πιει πάρα πολύ, ξεκινώντας με τις πρώτες τσικουδιές από τις 11 το πρωί και έφθασαν να πίνουν σερί μέχρι τις 7 το απόγευμα οπότε και σταμάτησαν βιαίως λόγω του πυροβολισμού. Μάρτυρες κατέθεσαν ότι είχαν φθάσει στο σημείο να αφαιρέσουν εντελώς το εσωτερικό καρπουζιών, να το γεμίσουν με τσικουδιά για να το πιούνε.
Και πάνω εκεί στο μεθύσι τους και στην παραζάλη, ο 33χρονος, που περιγράφεται ως ένα άτομο ενεργό με τα όπλα, άρχισε τους πυροβολισμούς, άλλοτε καθήμενος, άλλοτε όρθιος. Στο χώρο βρίσκονταν και 5-6 μικρά παιδιά, ανάμεσα στα οποία και ένα από τα παιδιά του κατηγορούμενου. Οι μάρτυρες υποστηρίζουν ότι όλες αυτές τις ώρες τα παιδιά δεν είχαν βγει στην αυλή αλλά ήταν μέσα στο σπίτι. Λίγο πριν το μοιραίο περιγράφεται ότι ο 33χρονος είχε βαλθεί να πυροβολεί προς το μπουκάλι που ήταν κρεμασμένο από το δένδρο σε απόσταση, σε μια επίδειξη ικανότητας στόχευσης, όπως παραδέχθηκε φίλος και σύντεκνος του που ήταν στο τραπέζι. Και τότε η σφαίρα «βρήκε» τον μπατζανάκη του που επέστρεφε στο τραπέζι, κάνοντας τον κύκλο λόγω κάποιων σταθμευμένων οχημάτων. Έπεφταν οι πυροβολισμοί και ουδείς ενοχλούνταν από το τραπέζι. Οι σφαίρες ήταν, όπως ειπώθηκε, κάτι σαν μουσική υπόκρουση. Όλα φυσιολογικά.
Το κρίσιμο σημείο που διερευνάται μέσω της ακροαματικής διαδικασίας είναι αν από μέρους του 33χρονου υπήρχε δόλος ή αν ο θάνατος του Γιώργου Νταγιάκου ήταν ένα ακόμα τραγικό συμβάν λόγω ατυχήματος.
Μάρτυρες που ήταν παρόντες στο περιστατικό τη μοιραία ημέρα εξέφρασαν την εκτίμηση ή την πεποίθηση ότι πρόκειται για ατύχημα. Για μία κακή στιγμή. Ωστόσο η χήρα του 36χρονου αλλά και οι γονείς του δεν είναι καθόλου πεπεισμένοι ότι πρόκειται όντως για ατύχημα. Υπάρχουν «σκιές», όπως είπαν, ερωτηματικά που εκπορεύονται ουσιαστικά από την στάση που τήρησε ο ίδιος ο κατηγορούμενος μετά την τραγωδία αλλά και τις καταθέσεις μαρτύρων που αν και παρόντες, «δεν είδαν τίποτα την κρίσιμη στιγμή».
Χήρα: «Θέλω να ξέρω την αλήθεια όταν θα με ρωτήσει αύριο ο γιος μου»
Πολλές φορές χρειάστηκε στη διάρκεια της κατάθεσης της να πάρει αναπνοή η χήρα του 36χρονου Γιώργου Νταγιάκου, μία κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά, που έμεινε μόνη με ένα μικρό παιδί στην αγκαλιά. Είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο με τον Γιώργο λίγο πριν σκοτωθεί. Όταν αργότερα την πήρε η αδερφή της και της είπε ότι κάτι είχε συμβεί στον Γιώργο και τον πήγαν νοσοκομείο, αμέσως κακόβαλε επειδή στις κουρές πίνουν κούπες και γίνονται διάφορα, όπως είπε. Περιέγραψε τις σχέσεις των δύο ανδρών καλές αλλά τυπικές. Όπως είπε, το θύμα είχε περισσότερες σχέσεις με τον άνδρα της τρίτης αδερφής τους. Κατέθεσε ότι η θέση της είναι πολύ δύσκολη επειδή ακριβώς ο κατηγορούμενος είναι άνδρας της αδερφής της, όμως, όπως είπε, πρέπει να μάθει την αλήθεια. «Θέλω να μάθω αν ισχύουν αυτά που μου μετέφεραν ότι δηλαδή πυροβολούσε για να γελάσει, να κάνει την πλάκα του. Θέλω να μάθω τι ισχύει. Με είχε ρωτήσει ο 4χρονος γιος μου «τι έπαθε ο μπαμπάς και σταμάτησε να χτυπάει η καρδούλα του;». Και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Αύριο, μεθαύριο που θα με ξαναρωτήσει, θέλω να ξέρω πώς έφυγε ο πατέρας του, θέλω να ξέρω τι να του πω».
Κατέθεσε ότι μέχρι το 40ήμερο μνημόσυνο, δεν είχε συνειδητά καμία πρόσβαση σε ειδήσεις. «Είχα άλλον καημό. Είχα να διαχειριστώ άλλα θέματα πιο σοβαρά, καταρχήν με το παιδί μου και την παιδοψυχολόγο. Και τι δεν άκουσα μέχρι τότε, ότι είχαν κτηματικές διαφορές, ότι είχαμε σχέση με τον κατηγορούμενο και πολλά άλλα… Τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει» είπε με δάκρυα στα μάτια.
Η χήρα σχολίασε την στάση του κατηγορούμενου να φύγει από τον τόπο του συμβάντος, σχολίασε όμως με επικριτικό τρόπο και την στάση των αυτοπτών μαρτύρων. «Ήταν τόσοι εκεί και κανείς δεν είδε πώς έπεσε ο Γιώργος. Ήταν 8-10 άτομα εκεί και κανείς δεν είδε την στιγμή που δολοφονήθηκε ο άνδρας μου».
Μητέρα: «ας καθόταν εκεί να του κρατάει το χέρι μέχρι να πάω στο μοναχοπαίδι μου»
«Ένα παιδί είχα. Δεν είμαι ούτε Θεός, ούτε δικαιοσύνη. Μάνα είμαι» είπε στο δικαστήριο η μητέρα του 36χρονου Γιώργου. «Ο γιος μου πριν πέσει νεκρός, είδε τον δολοφόνο του. Οι σχέσεις τους ήταν φαινομενικά καλές, όμως δεν μπορώ να ξέρω τι μπορεί να σκέφτεται μέσα του ο καθένας. Αν υπέβοσκε κάποιος φθόνος, κάποια ζήλεια..».
Η μάρτυρας, με πολύ θυμό, επέκρινε την στάση του 33χρονου να σηκωθεί να φύγει από τον τόπο του συμβάντος. «Σκοτώνεις έναν αγαπημένο σου, υποτίθεται, άνθρωπο και αντί, ως όφειλε, να καθίσει εκεί και να τον φροντίσει, εξαφανίστηκε και πέταξε το όπλο. Ας καθόταν εκεί να του κρατάει το χέρι μέχρι να πάω. Να μου πει ότι έκανε βλακεία.. Θα ήταν διαφορετικά. Η στάση του αυτή με έβαλε σε σκέψεις. Δεν μπορώ να σκοτώσω έναν άνθρωπο και να προσπαθώ να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα. Με έβαλαν σε σκέψεις όμως και οι καταθέσεις των μαρτύρων. Δεν βρέθηκε άνθρωπος να με πείσει πώς πραγματικά έγιναν τα γεγονότα».
Η δίκη συνεχίζεται με τις καταθέσεις μαρτύρων στις 5 Νοεμβρίου.
