Πόσες φορές αλήθεια, άκουσες να σου λένε πράγματα που αφορούν άλλους ανθρώπους. Ποιός χώρισε, ποιός είναι μαζί με ποιόν, ποιός δουλεύει και πού, ποιός είναι τί..ως χαρακτήρας, ως προσωπικότητα, ως σύντροφος, ως φίλος, ως επαγγελματίας…
Γράφει η Ελευθερία Χαχλαδάκη
Όσες φορές, έφτασαν στα αυτιά σου, πράγματα για άλλους, άλλες τόσες φορές, έφτασαν στα αυτιά των άλλων πράγματα για εσένα..
Και αν όλα αυτά, ήταν αλήθεια, θα σου έλεγα «χαλάλι».
Τις περισσότερες φορές όμως, ο κόσμος, αρέσκεται στο κουτσομπολιό. Σε κακοήθειες που πλάθει με τη φαντασία του, γιατί ζηλεύει, γιατί δεν μπορεί να σε φτάσει, γιατί το φως σου τον τυφλώνει, γιατί η ενέργειά της καλοσύνης σου, τον πνίγει.
Ας το παραδεχτούμε ξεκάθαρα. Κι εγώ η ίδια που γράφω αυτές τις γραμμές κι εσύ ο ίδιος/η ίδια που τις διαβάζεις, έχεις ακούσει πράγματα για εσένα που όχι απλώς δεν ισχύουν, αλλά τις περισσότερες φορές, θυμώνεις, ξεσπάς, θίγεσαι, αναρωτιέσαι με ποιό δικαίωμα αυτοί που δεν έχουν ιδέα για το τί είσαι, τί πρεσβεύεις, τί αναζητάς, έχουν το θράσος να σε χαρακτηρίζουν και να βγάζουν συμπεράσματα για εσένα χωρίς εσένα..
Πόσες οικογένειες αλήθεια, θυσίασαν την ευτυχία των παιδιών τους – είτε την προσωπική, είτε την επαγγελματική – για να μην πει κάτι ο κόσμος..!
Αλήθεια..ποιός κόσμος..;
Ο ίδιος κόσμος, που κάτι θα βρει να πει για εμένα, για εσένα, για εμάς, για όλους ανεξαιρέτως, ακόμα κι αν είσαι κοιτάζεις τη δουλειά σου, ζεις ήσυχα στο σπιτικό σου και δεν δίνεις ποτέ κανένα δικαίωμα και σε κανέναν.
Αυθαίρετα πορίσματα.. Ότι αλήθεια σιχαίνομαι περισσότερο στη ζωή μου, μαζί με το ψέμα.
Σκέφτηκες ποτέ, πώς πρέπει να αντιμετωπίσεις όλα όσα ακούς;
Ένας πραγματικά ποιοτικός, μορφωμένος, οξυδερκής, ευαίσθητος και πεπαιδευμένος άνθρωπος, αφ ενός δεν θα σχολίαζε ποτέ κανέναν, ποσώς με αναίσχυντα ψεύδη, αφ ετέρου, ένας άνθρωπος που αναλώνεται στο κουτσομπολιό, δεν θα σταματήσει ποτέ να το κάνει – ότι κι αν κάνεις, ότι κι αν πεις – και δεν θα καταλάβει ποτέ τί σημαίνει να έχεις αξιακό σύστημα..σεβασμό, αποδοχή, αγάπη, συναισθήματα, ηθική..
Για αυτό, συνέχισε να ΖΕΙΣ! Με ανθρώπους ίδιου επιπέδου με το δικό σου..Με αξιοπρέπεια, με ηθική, με φραγμούς και όρια, με ψυχή και καλοσύνη, με ενσυναίσθηση και γαλήνη..
Μην αναλώσεις ούτε στιγμή το μυαλό και την ψυχή σου στο τί θα πει ο κόσμος, γιατί ο κόσμος, όσο κινείσαι και αναπνέεις, πάντα θα βρίσκει να πει κάτι για εσένα, προκειμένου να σε μειώσει και να αισθανθεί για λίγο καλύτερα το μικρόψυχο εγώ του.
Όσο εσύ θα γεμίζεις το είναι σου με αγάπη και φως, τόσο αυτός ο κόσμος θα βυθίζεται στο σκοτάδι του, θα δηλητηριάζεται από το δηλητήριο που ο ίδιος στάζει σε κάθε του λέξη και θα συμπαρασέρνει μαζί του ομοίους του.
Είναι δική σου η ζωή σου! Δεν οφείλεις εξηγήσεις σε κανέναν, πέρα από την οικογένειά σου, τους φίλους σου, τον άνθρωπό σου και εκείνους που σε αγαπούν.
Αν εσύ είσαι γεμάτος αξιοπρέπεια, δεν έχεις λόγο ούτε να θυμώνεις, ούτε να φοβάσαι, ούτε να σε νοιάζει το τί θα πει ο κόσμος.. Αυτός που κοιμάται ήσυχος τα βράδια άλλωστε, είναι πάντα εκείνος που γνωρίζει τα σωστά και τα λάθη του και δίνει από μόνος του τον αγώνα του για να νικήσει τις αδυναμίες του, λογοδοτώντας στον εαυτό του και στον ίδιο το Θεό!
Λυπάμαι τους ανθρώπους που ζουν και αφιερώνουν την ενέργειά τους στους άλλους..
Είναι και θα παραμείνουν πάντα λίγοι..τόσο μικροί που δεν θα μπορέσουν να γνωρίσουν ποτέ τους τί σημαίνει το μαζί και η εμπιστοσύνη..είναι και θα παραμείνουν πάντα αξιολύπητοι, γιατί δεν θα μάθουν ποτέ τί σημαίνει να θαυμάζεις απόλυτα μία άλλη ανθρώπινη ύπαρξη και να νιώθεις τόσο ασφαλής κοντά της, που να έχεις ανάγκη μόνο να την εξυψώσεις και όχι να τη «θάψεις» για να νιώσεις στιγμιαία ικανοποίηση. Η ικανοποίηση, θα μείνει για πάντα στιγμιαία, ενώ η εμπιστοσύνη, μπορεί να σου χαρίσει έναν άνθρωπο στο διηνεκές.
