Το πολιτικό μονοπώλιο της Νέας Δημοκρατίας κι ένας ΣΥΡΙΖΑ που… ΔΕΝ αφήνει το γάμο και πάει για πουρνάρια

Ενώ η χώρα “παλεύει” με δεκάδες προβλήματα που κινδυνεύουν να την απορρυθμίσουν – με μια κυβέρνηση που αναζητά το βηματισμό της –  και την ίδια ώρα που ο πλανήτης φλέγεται από τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στην Ελλάδα, ασχολούμαστε με το γάμο του Κασσελάκη στις ΗΠΑ.

Είναι πολιτικό κατάντημα.

Είναι το σημείο “μηδέν”, η αξιωματική αντιπολίτευση, εκεί που θεώρησε πως βρήκε το νέο της ηγέτη, τελικά σε χρόνο μηδέν – από τη γέννηση του “φαινομένου” Στέφανος – παραπαίει ολοένα και περισσότερο σε επικίνδυνους ατραπούς.

Τέσσερις μήνες μετά τις κάλπες, τη δημιουργία ενός νέου κυβερνητικού σχήματος με την “αλαζονεία” του 41%, ο ΣΥΡΙΖΑ εισήλθε σε μια περιδίνηση, η οποία φάνηκε για λίγο ότι μπορεί να διακοπεί, από τον φωτογενή Κασσελάκη.  Πριν αλέκτωρ λαλήσει, ο διάδοχος του “χαρισματικού” Τσίπρα – που πήρε την Αριστερά από 4% και την έκανε κυβέρνηση – παρουσιάζει σημάδια ανεπάρκειας, βάζοντας την… κυβερνώσα αριστερά της χώρας, σε νέες πολύ πιο μεγάλες πιθανότατα περιπέτειες.

Το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ “βράζει”, τα μεγαλοστελέχη του παρελθόντος “επαναστατούν” για τη νέα μορφή του κόμματος, ενώ ακόμη και το πανίσχυρο “δεξί χέρι” του Κασσελάκη, ο “δικός” μας τραχύς Παυλής Πολάκης, δείχνει να παλεύει εντελώς μόνος μετρώντας ήδη μέχρι και φίλιες απώλειες – βλέπε την παραίτηση του πρόσφατα υποψήφιου βουλευτή Χανίων Γιώργο Πετράκη – στο ενεργητικό του.

Είναι πολιτικός νανισμός αυτό που συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα της χώρας και ως φαινόμενο, είναι πολύ επικίνδυνο. Μια κυβέρνηση, όσο καλή και να είναι, έχει ΑΝΑΓΚΗ μια καλή – αποτελεσματική αντιπολίτευση για να την ελέγχει, προς όφελος της λειτουργίας του κράτους και των πολιτών.

Στην περίπτωση της Ελλάδας σήμερα, έχεις μια πανίσχυρη κυβέρνηση με αρρυθμίες και μια αξιωματική αντιπολίτευση “Ναυάγιο“, χωρίς σωστικά μέσα.

Δυστυχώς, ο κίνδυνος αυτού του “φαινομένου” δεν ακουμπά τα στενά κομματικά όρια του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μπορεί και να θέλει να επιστρέψει μια ώρα αρχύτερα στη βάση του, στο 4%.

Ο κίνδυνος είναι “Εθνικός” διότι όπως περιέγραψα παραπάνω, ακόμη και η καλύτερη κυβέρνηση – η οποία σίγουρα δεν είναι αυτή που έχει η χώρα για την ώρα – έχει ανάγκη μια ακόμη καλύτερη ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ η οποία  σίγουρα ΔΕΝ είναι αυτή που έχουμε σήμερα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει διαλυτικό κίνδυνο και δεν κινδυνολογώ ούτε ομιλώ – γράφω –  με φιλοκυβερνητική διάθεση. Το ΠΑΣΟΚ ψάχνει έναν λόγο για να πιστεύει πως “μπορεί να κρατηθεί” στην επιφάνεια, η περίπτωση του κ. Δούκα ωστόσο στην Αθήνα, δεν νομίζω πως φθάνει για να του διασφαλίσει αυτή την ανάγκη, όσο ο Νίκος Ανδρουλάκης, εξακολουθεί να μοιάζει λιγότερο καλός απ’ ότι ίσως κάποιοι – αλλά και το ίδιο το κόμμα – θα τον ήθελαν.

Αυτό το πολιτικό “μονοπώλιο” που δημιουργείται, ο πρώτος που δεν το θέλει είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης, είναι πολύ έξυπνος για να μην αντιλαμβάνεται πως αυτό είναι μια μεγάλη παγίδα…

Από εκεί και πέρα, η ίδια χώρα και οι “αντοχές” της, δεν μπορούν να το επιτρέψουν.  Όλοι γνωρίζουμε πως αυτά τα φαινόμενα, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, σε καταστροφικές συνέπειες και η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια για πειραματισμούς από τυχοδιώκτες.

                                         Φιλικά και Πάντα Καλοπροαίρετα

                                                 Ο “Κύριος Έπαρχος”