19 Νοεμβρίου 1952:
Το τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα του Πρασσέ. Έντεκα οι νεκροί
Εξήντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από τη 19 η Νοεμβρίου 1952 που το Ανατολικό Σέλινο θρήνησε έντεκα νεκρούς ,θύματα του τραγικού εκείνου δυστυχήματος. Το δυστύχημα εκείνο βύθισε στο πένθος όλη την περιφέρεια του Ανατολ. Σελίνου, όχι μόνο γιατί τα θύματά του ήταν ασυνήθιστα πολλά αφού οι νεκροί ήταν 11 και άλλοι τόσοι οι τραυματίες αλλά και γιατί οι νεκροί ήταν από τους κατ εξοχήν έγκριτους και επιφανείς πολίτες της κοινωνίας του Σελίνου. “Και εγένετο θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός πολύς” κατά την εκκλησιαστική φράση. Και “γέμισαν τα λαγκά φωνές και τα σοκάκια δάκρια και τα λαγκοπεράσματα θρήνους και μοιρολόγια” κατά το δημοτικό μας τραγούδι.
Και όμως για την ομαδική αυτή τραγωδία ουδείς λογοδότησε, ουδείς απολογήθηκε, ουδείς τιμωρήθηκε γιατί οι τότε αρμόδιοι και υπεύθυνοι της τραγωδίας έμειναν στο απυρόβλητο του Νόμου και τα αθώα θύματα αυτής της τραγωδίας ζητούν ακόμη δικαίωση. Μόνη ανάμνηση από αυτούς οι δύο στήλες στο σημείο του δυστυχήματος που διασώζουν τα ονόματά τους.
Το eparxies.gr τιμώντας τη μνήμη αυτών των αδικοχαμένων θυμάτων, παραθέτει παρακάτω τα ονόματά τους.
Α ΝΕΚΡΟΙ
- Ζερβουδάκης Ελευθέριος, ετών31, από τον Καμπανό. 2.Κονταδάκη Πρεσβυτέρα, σύζυγος Παπά Στυλιανού, από το Ροδοβάνι. 3.Μαρματάκης Αναστάσιος, ετών 15 , από τα Μαράλια. 4.Μαρματάκης Γεώργιος, ετών 40, πατέρας του προηγούμενου 5. Παπααγρηγοράκης Θεόδωρος, ετών 49, από το Ροδοβάνι. 6.Παπουδάκη Δέσποινα, σύζυγος Ιωάννη , από τη Σκάφη. 7.Πετράκης Θεοχάρης, ετών 40, από το Ροδοβάνι. 8.Πυροβολάκης Ανέστης, ετών 49, από τα Καμάρια. 9.Σαρτζετάκη Χρυσή, ετών 50. Από τον Πρινέ. 10.Σειραδάκης Κωστής, ετών 47, από το Λβαδά. 11. Τζανουδάκη Πρεσβυτέρα, σύζυγος Παπά Μανώλη, από τον Καμπανό
Β ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ
1.Αναστασάκη Φιλία, σύζυγος Αντωνίου. 2.Δασκαλάκης Ιωάννης, οδηγός του μοιραίου λεωφορείου. 3.Καντεράκης Ματθαίος. 4.Μαρκαντωνάκης Ευτύχιος. 5.Μαρματάκης Κωνσταντίνος. 6.Νταουντάκης Στυλιανός. 7.Ξυνιδάκης Ευτύχιος. 8.Παπουδάκης Ευτύχιος. 9. Σειραδάκη Περσεφόνη. 10.Σκαράκης Στέφανος. 11.. Τζορπατζάκης Εμμανουήλ του Ν.
Και ανάβοντας ένα κερί στην ιερή μνήμη τους, παραθέτει το νεοριζίτικο τραγούδι, που αφιερώθηκε στη μνήμη τους.
“Που θε ν’ ακούσει κλάηματα κι όμορφα μοιρολόγια, στα Ποροσέλια ν’ ανεβεί, ψηλά στ’ Αποπηγάδι, να του βγορίσουν τα χωριά τση μπάντας του Σελίνου, ν’ακούσει πώς μοιρολογούν τσ’ έντεκα σκοτωμένους, π’άδικα σκοτωθήκανε”.
