ΤΑΔΕ Ε(Λ)ΦΗ: “Γράμμα στο Θεό..”

Γράφει η Έλφη Χαχλαδάκη

Θεέ μου, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τη ζωή μου, τις ζωές των μελών της οικογένειάς μου, των φίλων μου, των ανθρώπων που αγαπώ, των συμπολιτών μου, των πατριωτών μου, των συνανθρώπων μου σε κάθε γωνιά αυτής της πονεμένης γης, στέκομαι ταπεινά μπροστά σου με σκυμμένο κεφάλι, πρώτα από όλα για να σου ζητήσω να συγχωρέσεις πρωτίστως εμένα την ίδια και όλους μας και μετέπειτα να σε παρακαλέσω.

Σου ζητώ να συγχωρέσεις όλη την ανθρωπότητα, γιατί λεηλατήσαμε οτιδήποτε υπήρχε όρθιο στον πλανήτη που μας πρόσφερες για σπιτικό. Περιβάλλον, ζώα, δέντρα, δάση, ατμόσφαιρα..

Τα “μολύναμε” όλα με την ακατάπαυστη επιθυμία μας για χρήματα και τον διακαή πόθο μας για κέρδος.

Σου ζητώ να συγχωρέσεις όλους μας και τον κάθε ένα μας ξεχωριστά γιατί λεηλατήσαμε το αξιακό σύστημα για το οποίο μας έπλασες.

Ξεχάσαμε τί πάει να πει αγάπη, σεβασμός, ηθική.. Φορέσαμε μία μεταφορική μάσκα υποκρισίας για να κινούμαστε στην κοινωνία μας, προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τους στόχους και τα συμφέροντά μας και αυτή τη δύσκολη στιγμή, ψάχνουμε μία πραγματική μάσκα που θα προφυλάξει την υγεία και θα εξασφαλίσει την επιβίωση μας.

Σου ζητώ να μας συγχωρέσεις, γιατί δίναμε καθημερινά έναν τεράστιο “αγώνα” για να αποκτήσουμε ολοένα και περισσότερα αγαθά, αυτοκίνητα, ρούχα, ρολόγια, αρώματα, ψιμύθια με τα οποία θα καλύπταμε την αέναη ματαιοδοξία μας.

Και όλα αυτά σήμερα, ποιος θα τα δει και που θα τα δει; Στην γρήγορη διαδρομή για τα απαραίτητα, με τα πρόσωπα καλυμμένα ή στον ουσιαστικό αγώνα για επιβίωση; Θεέ μου.. άκουσα και διάβασα πολλά..

Ότι αυτός ο ιός είναι μετάλλαξη ενός ήδη προϋπάρχοντος που “κυνηγάει” και αυτός την επιβίωση του.

Διάβασα ότι είναι βιολογικό όπλο, δημιούργημα των ίδιων των ανθρώπων για μείωση του πληθυσμού ή για την δημιουργία ενός παγκόσμιου οικονομικού κραχ και την έλευση μίας νέας τάξης πραγμάτων.

Διάβασα και τις φαιδρές εκδοχές συνανθρώπων μου που πιστεύουν πως ότι ζούμε στο πετσί μας, είναι ένα τεράστιο ψέμα και το αντιμετωπίζουν ως αστείο.

Εγώ θα κρατήσω για εμένα το ποια θεωρία ασπάζομαι και θα σωπάσω, κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας αυτήν την ύστατη στιγμή της προσπάθειας και της μάχης, όμως κατανοώ τους συνανθρώπους μου που έγκλειστοι στα σπίτια τους έχουν ανάγκη να εκφράσουν το συναίσθημα τους, να οικειοποιηθούν όποια “θεωρία” τους δίνει ελπίδα ή έναν θύτη για την πρωτοφανή κατάσταση που βιώνουμε.

Εγώ δεν θα σταθώ σε τίποτα από όλα αυτά γιατί επιλέγω να πιστέψω μονάχα σε Εσένα.

Επιλέγω να σε παρακαλέσω να φωτίσεις πρώτα από όλα τους επιστήμονες να βρουν αρχικά ένα φάρμακο για να σταματήσει πλέον αυτός ο δραματικός αριθμός των νεκρών να ανεβαίνει, όσοι συνάνθρωποι μου νοσούν από αυτόν τον εφιάλτη να ιαθούν και αυτός ο ιός να βρίσκει στο διάβα του όλο και λιγότερους για να προσβάλλει μέχρι να χάσει ολοκληρωτικά την δύναμη του.

Επιλέγω να σε παρακαλέσω να φωτίζεις κάθε συνάνθρωπό μου όσο κοντά μου ή μακριά μου και αν βρίσκεται να πράττει το σωστό. Όχι μόνο τώρα αλλά και όταν και εάν το θελήσεις να βγούμε νικητές από αυτή τη μάχη.

Θεέ μου.. φώτιζέ μας να μείνουμε ήρεμοι στην κάθε μας ημέρα, στην κάθε μας στιγμή.

Βοήθησέ μας να μείνουμε αγαπημένοι με τις οικογένειές μας και αυτόν τον χρόνο που μένουμε μόνοι μας, κάνε μας να αναμετρηθούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό για να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα από όλα αυτά στα οποία δίναμε αξία μέχρι σήμερα, δεν μετράει.

Βοήθησέ μας να καταλάβουμε τις αληθινές αξίες αυτής της ζωής που δεν είναι άλλες πέρα από την ΥΓΕΙΑ, την ΑΓΑΠΗ, τη ΣΤΙΓΜΗ και την σημασία που δίνουμε σε αυτήν. Ας γίνει το συντομότερο δυνατόν “χθες” αυτή η πληγή που βιώνουμε και ας πάρουμε τα μαθήματα που πρέπει.

Ένας καθάριος μπλε ουρανός χωρίς την τοξικότητα από τα αυτοκίνητα μας (που έκατσαν στη γωνιά τους) είναι αυτός που έχει αξία.

Ένα ζωάκι για να το φροντίζεις (και όχι για να το σκοτώνεις για να τραφείς) είναι αυτό που έχει αξία.

Ένα δέντρο για να σταθείς στον κορμό του και να αναπνεύσεις καθαρό αέρα (και όχι για να το κάψεις και στη θέση του να υψώσεις ένα οικοδόμημα) είναι αυτό που έχει αξία.

Ένα αληθινό χάδι, μία βαθιά αγκαλιά και ένα φιλί είναι αυτά που έχουν αξία. Και που μέχρι σήμερα, τα δίναμε υποκριτικά με απιστίες, παράλληλες σχέσεις, ψεύτικες φιλίες ή υποκεινούμενοι από συμφέροντα.

Ελπίζω όταν μπορέσουμε να αγγίξουμε ο ένας τον άλλον ξανά, κάθε χάδι, κάθε αγκαλιά, κάθε φιλί να υποκινείται από αστείρευτη αγάπη, πραγματικό έρωτα και τεράστιες δόσεις αλήθειας.

Θεέ μου..εμένα, την ταπεινότερη όλων, με δημιούργησες με μία τεράστια ευλογία και συνάμα μία τεράστια κατάρα.

Λέγεται ενσυναίσθηση. Και αυτές τις στιγμές δεν αντέχω ούτε να αστειευτώ, ούτε να αδιαφορήσω, ούτε να χαμογελάσω για να μην “με πάρει από κάτω”. Μου είναι αδύνατο όσο έστω και ένας συνάνθρωπος μου πονάει.

Θεέ μου.. είμαι ανάξια για να ακούσεις την προσευχή μου γιατί σε απογοήτευσα όπως όλοι μας, όμως στέκομαι ταπεινά μπροστά στην ύπαρξή σου και σου ζητώ να συγχωρέσεις όλα τα λάθη μου και τα λάθη όλων των ανθρώπων

Όχι μόνο εκείνων που πιστεύουν σε εσένα αλλά και όσων δεν πιστεύουν στην ύπαρξή σου, των οποίων τη γνώμη (ως προς εσένα) πάντα θα σέβομαι.

Άλλωστε δεν επιβλήθηκες ποτέ σε κανέναν.

Ήσουν, είσαι και θα παραμείνεις μία ελεύθερη επιλογή.

Κατ’ εμέ, υπήρχες, υπάρχεις και θα συνεχίσεις να υπάρχεις μέσα από την αγάπη. Δώσε στην ανθρώπινη ψυχή μία ΑΚΟΜΑ ευκαιρία.

Αν δεν επιλέξει άμεσα εσένα, τουλάχιστον να επιλέξει την ίδια την αγάπη, γιατί μέσα από αυτήν θα φανερωθείς ξανά σε όλη την ανθρωπότητα.