Χανιά – Σύλλογος ΚΕΘΕΑ-ΑΡΙΑΔΝΗ: “Οικογένειες αποκλείονται – εργαζόμενοι μετακινούνται”

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών στις 26 Ιουνίου, o Σύλλογος οικογένειας ΚΕΘΕΑ-ΑΡΙΑΔΝΗ, παράρτημα Χανίων υψώνει για άλλη μια φορά φωνή απέναντι στην “όλο και πιο επιθετική απαξίωση του μοντέλου θεραπείας του ΚΕΘΕΑ”.

Όπως τονίζεται:

Ενός  δημόσιου, δωρεάν, ολοκληρωμένου φορέα στεγνής θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης που στήριξε αμέτρητους ανθρώπους και οικογένειες επί δεκαετίες, ανθρώπους που βρήκαν νόημα και ζωή μέσα από τις θεραπευτικές κοινότητες του ΚΕΘΕΑ και τα προγράμματα του. Το έργο του είχε αναγνωριστεί διεθνώς – υπήρξε σύμβουλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), ενώ το μοντέλο του αποτέλεσε παράδειγμα καλής πρακτικής σε διεθνή συνέδρια.

 Σήμερα, όμως, το μοντέλο θεραπείας του ΚΕΘΕΑ βρίσκεται αντιμέτωπο με μία κρίση άνευ προηγουμένου. Δυστυχώς εύστοχα προβλέψαμε τι θα έφερνε εκείνος ο νόμος για την ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, τι θα έφερνε η συγχώνευση του με προγράμματα διαφορετικής φιλοσοφίας. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε που  με σύσσωμο το λαό μας, και εδώ το χανιώτικο, καταδικάσαμε την δημιουργία του  Εθνικού Οργανισμού Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων(ΕΟΠΑΕ). Γιατί, πολύ, πολύ συνοπτικά:

• Εργαζόμενοι, με εξειδίκευση, εμπειρία και αφοσίωση στη θεραπεία και την απεξάρτηση, μετακινούνται σε υπηρεσίες μείωσης της βλάβης. Συνολικά υπηρεσίες μείωσης της βλάβης και οι χώροι εποπτευόμενης χρήσης διαθέτουν περισσότερο προσωπικό. Και συνολικά διατηρείται η υποστελέχωση της στεγνής θεραπείας, ενώ παραμένουν συμβασιούχοι οι μισοί εργαζόμενοι. 
• Οι οικογένειες αποκλείονται, ενώ υπήρξαν πάντα ζωτικό μέρος της θεραπείας.
• Η γραφειοκρατία παραλύει τη θεραπευτική λειτουργία, με καθυστερήσεις σε κρίσιμες διαδικασίες.
• Ειδικά στην Κρήτη, υπάρχουν μεγάλα προβλήματα στη θεραπευτική κοινότητα, τα οποία η διοίκηση ΠΡΕΠΕΙ να λύσει. ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ!

Παράλληλα, βλέπουμε να υιοθετείται από όλες τις κυβερνήσεις μια πολιτική που μετατοπίζει το στόχο από την απεξάρτηση στον “λειτουργικό χρήστη”. Αντί για θεραπεία, προκρίνεται η μείωση της βλάβης,  η χρήση υποκατάστατων, η συντήρηση της εξάρτησης και η αποδοχή της ως “κανονικότητας”. Στα συμβούλια αποφάσεων εισέρχονται πλέον εκπρόσωποι Μ.Κ.Ο. που προωθούν την “υγιεινή χρήση” των ναρκωτικών, εκτρέποντας τη στρατηγική πρόληψης και αποκατάστασης σε μια επικίνδυνη κουλτούρα διαχείρισης και όχι υπέρβασης της εξάρτησης. Οι αλλαγές αυτές δεν είναι μόνο οργανωτικές. Είναι διαλυτικές σε κάθε επίπεδο – λειτουργικά, θεσμικά, συμβολικά. Διαλύουν την κουλτούρα κοινότητας, τον θεραπευτικό διάλογο, το ήθος της συμμετοχής και της προσωπικής ανάληψης ευθύνης.

Δεν μπορούμε να σιωπήσουμε μπροστά σε αυτή τη συστηματική αλλοίωση της φιλοσοφίας της απεξάρτησης. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μια πολιτική που μετατρέπει την ελπίδα σε διαχείριση πόνου και εξάρτησης.

Ζητάμε να καταργηθεί ο νόμος. Δε βελτιώνεται!

Απαιτούμε ενίσχυση και αναβάθμιση των δημόσιων δομών με επίκεντρο την πρόληψη, και την πλήρη απεξάρτηση, με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Χρηματοδότηση και στελεχωση της στεγνής θεραπείας!

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη θεραπεία, στην αλλαγή, στην ελευθερία από κάθε είδους εξάρτηση.

Το ΚΕΘΕΑ δεν είναι απλώς ένας φορέας, του οποίου η ιστορία θα ξεχαστεί επειδή κατήργησαν το όνομα του. Είναι στήριγμα, ελπίδα και πράξη ανθρωπιάς. Δε θα τους αφήσουμε να καταργηθεί το θεραπευτικό του μοντέλο. Για αυτό και θα το προστατεύσουμε μέχρι να κερδίσουμε. Για τους ανθρώπους που παλεύουν. Για τις οικογένειες. Για το μέλλον μας.