Σε λίγες ώρες, ρίχνει την αυλαία της η τρίτη – στη σειρά – εκλογική αναμέτρηση (τέταρτη αν υπολογίσουμε και τις αυτοδιοικητικές εκλογές) που ζούμε στην Ελλάδα, μέσα σε χρονικό διάστημα μικρότερο του ενός έτους.
Οι δυο αναμετρήσεις των εθνικών εκλογών και τώρα οι επερχόμενες Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, αν μη τι άλλο, έχουν προκαλέσει κόπωση στο εκλογικό σώμα από τη μια, αλλά και από την άλλη, η έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού ενδιαφέροντος αυτής της τελευταίας αναμέτρησης, δείχνει ν’ ανοίγει ακόμη περισσότερο την ψαλίδα της “αποχής”, που όπως όλα τα μέχρι στιγμής στοιχεία θα δείχνουν, θα είναι ο μεγάλος νικητής της “κάλπης” για το Ευρωκοινοβούλιο στην Ελλάδα.
Δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τα στραβά και τα ανάποδα, εκείνα που σ’ ενοχλούν αλλά – και κυρίως – εκείνα που επηρεάζουν τη δική σου αλλά και τη ζωή εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων με το “δε γ@@@@ι, σιγά μην πάω να ψηφίσω, όλοι τους είναι το ίδιο”
Το τι διακυβεύεται από αυτή την εκλογική αναμέτρηση, ουσιαστικά η πλειοψηφία των πολιτών δεν το γνωρίζει, ούτε όμως και τα ίδια τα κόμματα φρόντισαν, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα – από το καλοκαίρι του 2019 – αλλά και τον ένα τελευταίο (προεκλογικό μήνα) μέχρι και σήμερα, να το επικοινωνήσουν με τρόπο απολύτως κατανοητό. Όταν το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ” το πόθεν έσχες του Κασσελάκη” και από την άλλη πλευρά ένα οικονομικό πρόγραμμα παροχών που ουσιαστικά είναι ανεφάρμοστο, καταλαβαίνει κανείς πως η ευθύνη για το “περιβάλλον” μέσα στο οποίο διεξάγονται αυτές οι ευρωεκλογές ξεκινά και καταλήγει στα πολιτικά κόμματα.
Ευρωεκλογές με ατζέντα Εθνικών εκλογών…
Παρακολούθησα πολιτικές ομιλίες, συνεντεύξεις αλλά και ως δημοσιογράφος, συμμετείχα στη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη την περασμένη Κυριακή στα Χανιά. Σοφότερος πολίτης πάνω σε θέματα Ευρώπης δεν έγινα, όσο κι αν είχα επιστρατεύσει το σύνολο της προσοχής μου στη “θέαση” όλων των παραπάνω. Από την άλλη, τόσο ως δημοσιογράφος όσο και σε ατομικό επίπεδο ένιωσα πως και αυτή η εκλογική αναμέτρηση, διεξήχθη – διότι έτσι εξυπηρετούσε – με όρους (άρα και θεματολογία) εθνικών και όχι… ευρωεκλογών! Γιατί τα γράφω όλα αυτά, λίγες ημέρες πριν από την προσφυγή στις κάλπες…; Για έναν και μόνο λόγο: Την ανάγκη συμμετοχής.
Με την αποχή, δε βελτιώνεις καμία κατάσταση, δε δρομολογείς καμία λύση σε κανένα πρόβλημα και κυρίως, ενδυναμώνεις πολύ περισσότερο τις μικρές μειοψηφίες, ν’ αποφασίζουν για τη δική σου ζωή, χωρίς εσένα!
Από μικρός ήμουν πάντα υπέρμαχος των συμμετοχικών διαδικασιών. Δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τα στραβά και τα ανάποδα, εκείνα που σ’ ενοχλούν αλλά – και κυρίως – εκείνα που επηρεάζουν τη δική σου αλλά και τη ζωή εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων με το “δε γ@@@@ι, σιγά μην πάω να ψηφίσω, όλοι τους είναι το ίδιο”. Με αυτή τη λογική, δε βελτιώνεις καμία κατάσταση, δε δρομολογείς καμία λύση σε κανένα πρόβλημα και κυρίως, ενδυναμώνεις πολύ περισσότερο τις μικρές μειοψηφίες, ν’ αποφασίζουν για τη δική σου ζωή, χωρίς εσένα!
Θα είναι κρίμα, την Κυριακή το βράδυ να δούμε το θρίαμβο της αποχής. Την επόμενη ημέρα, όλοι εκείνοι που δεν θα έχουν πάει να ψηφίσουν, από την ασφάλεια του πληκτρολογίου τους, θ’ αρχίσουν και πάλι να “δείχνουν” τα λάθη του “Α” ή του “Β”, της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης ή οποιουδήποτε άλλου, αλλά επαναλαμβάνω ΔΕΝ θα έχουν πάει να ψηφίσουν! Ώριμη πολιτική στάση είναι να έχεις ναι μεν την άποψη σου ως ενεργός πολίτης, να την εκφράζεις, αλλά και να ασκείς το εκλογικό σου δικαίωμα. Η ψήφος μας είναι αυτή που έχει δύναμη, ας μην την εξευτελίζουμε με ψευτοεπαναστάσεις του FB…
 πο){kind=link}