More

    Βία Ανηλίκων | Η εποχή “γεννά” εγκληματίες και δε μας φταίει μόνο η πολιτεία…

    Δε διεκδικώ το “χάρισμα” του προφήτη, ούτε αισθάνομαι πως διαθέτω ιδιαίτερες ικανότητες, για να κατανοήσω ορισμένα πράγματα που απλά, τα παρακολουθείς να συμβαίνουν και μπορείς να αντιληφθείς που μπορούν να φθάσουν.  Εξηγώ αμέσως τι θέλω να πω…

    Η βία ανηλίκων καλπάζει τα δυο τελευταία χρόνια. «Το 2023 έγιναν 6.150 συλλήψεις ανηλίκων, ενώ το 2024 οι συλλήψεις ανήλικων έφτασαν τις 9.000 την ώρα που τα περιστατικά είναι κατά 20% λιγότερα» αποκάλυψε πρόσφατα ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης μιλώντας για το θέμα της παραβατικότητας των ανηλίκων και δίνοντας παράλληλα το στίγμα, της εξόχως δύσκολης κατάστασης που διαμορφώνεται στην κοινωνία. Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, τόσο στα Χανιά και την Κρήτη, όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τα οποία σε κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο (και κυρίως γονέα) προκαλούν – τουλάχιστον – έντονο προβληματισμό, ανέτρεξα στο αρχείο της στήλης και εντόπισα ένα σχετικό άρθρο. To είχα δημοσιεύσει το Νοέμβριο του 2023 και είναι πραγματικά, σα να είχα κάτσει να το γράψω σήμερα, παρακολουθώντας όλα αυτά τα επεισόδια που διαδραματίζονται σε σχολεία και πλατείες της χώρας.

    «Το 2023 έγιναν 6.150 συλλήψεις ανηλίκων, ενώ το 2024 οι συλλήψεις ανήλικων έφτασαν τις 9.000 την ώρα που τα περιστατικά είναι κατά 20% λιγότερα» αποκάλυψε πρόσφατα ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης

    Η στήλη έγραφε στις 30/11/2023: “Με αφορμή τα πολυάριθμα περιστατικά βίας ανηλίκων που καταγράφονται σε ολόκληρη τη χώρα και την Κρήτης – δυστυχώς – επιβάλλεται κάποια πράγματα να ειπωθούν, να καταγραφούν και λίγο ή πολύ, να “ταρακουνηθούμε” ΟΛΟΙ, γιατί το πρόβλημα, το επόμενο λεπτό μπορεί να χτυπήσει τη δική μας πόρτα…

    Παρακολουθώ ως δημοσιογράφος αλλά και ως πατέρας πλέον, όλη αυτή την ιστορία που εξελίσσεται τα δυο τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τη φετινή σχολική χρονιά, κυρίως στους χώρους της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και εκτός αυτής, με αρνητικούς πρωταγωνιστές ανήλικους, τα δικά μας παιδιά. Ένα πρωτόγνωρο κύμα – ανεξέλεγκτης – βίας, το οποίο ξεφεύγει πλέον της κατηγορίας του εκφοβισμού ή του μπούλινγκ και κινείται ξεκάθαρα  στην “περιοχή” της ωμής βιας που συναντάς είτε σε συμμορίες του υποκόσμου, είτε σε αγώνες ελεύθερης μάχης, με αγώνες στα όρια της τελικής πτώσης.

    Το φαινόμενο δεν περιορίζεται σε φύλλο, καθώς πλέον βλέπουμε και κορίτσια, να χτυπούν χωρίς έλεος συμμαθήτριες τους, ακόμη και αγόρια μικρότερης ή μεγαλύτερης ηλικίας. Το άγριο ξύλο, είναι στοιχείο της καθημερινότητας της σχολικής κοινότητας, ενώ ολόκληρες συνοικίες – κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα – γκετοποιούνται ουσιαστικά, από πιτσιρικάδες που θέλουν να κάνουν κακό. Θέλουν να εκδικηθούν, να προκαλέσουν πόνο, διψούν για αίμα… Δεν το κάνουν απλά για να πουλήσουν μαγκιά, όπως συνέβαινε κάποτε αλλά ακόμη και μέχρι πολύ πρόσφατα.

    “Όχι” δεν φταίει για όλα ΜΟΝΟ το κράτος!

    Τα θέματα αυτά προβάλλονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και “γιγαντώνονται” στο μικρόκοσμο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, που αποτελεί παράλληλα και τον τόπο που “στήνονται” πολλά από αυτά τα επικίνδυνα “ραντεβού”. Παρακολουθούσα πρόσφατα, σε μια τηλεοπτική εκπομπή και κόντεψε να μου πέσουν τα μαλλιά, έναν γονέα – πρόεδρο ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων σχολείου που καταγράφηκε ένα τέτοιο περιστατικό. “Φταίει το κράτος, που είναι το κράτος”, έλεγε και ξαναέλεγε χωρίς ίχνος αυτοκριτικής…

    Προφανώς και σε πάρα πολλά θέματα της καθημερινότητας μας, η ευθύνη του κράτους και της μη εύρυθμης – αποτελεσματικής του λειτουργίας, είναι μεγάλη, τεράστια. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ο πρώτος μεγάλος υπεύθυνος, είμαστε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ. Δεν μπορείς ρε φίλε να ρίχνεις την ευθύνη στο κράτος, όταν εσύ δεν έχεις “θωρακίσει” το παιδί σου και αυτό με τη σειρά του, γίνεται ένας εν δυνάμει εγκληματίας. Δεν μπορώ να ζητώ ευθύνη από το κράτος, όταν το δικό μου παιδί, στέλνει στο νοσοκομείο έναν συμμαθητή του, χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο.

    Αν σας ενοχλούν οι λέξεις, κοιτάξτε τα μούτρα σας στον καθρέπτη…

    Το μπόουλινγκ, έχει περάσει σε άλλο πραγματικά επίπεδο και η σχολική κοινότητα μετατρέπεται μέρα με την ημέρα, σε ένα “γήπεδο” μια αρένα εγκληματικότητας, που εκκολάπτει την επόμενη εγκληματική “γενιά” της χώρας, η οποία δεν αποκλείεται να είναι και η πιο αδίστακτη, που έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα. Αν σας ενοχλούν οι λέξεις, κοιτάξτε τα μούτρα σας στον καθρέπτη και δείτε που και πως μεγαλώνουμε τα κοπέλια μας. Όλοι κάνουμε λάθη, τα οποία με τεράστια ευκολία, τα “πασάρουμε”, κοροϊδεύοντας τους εαυτούς μας.

    Το φαινόμενο της ωμής – επαναλαμβάνω – βίας λαμβάνει κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνάει, ολοένα και πιο μεγάλες άρα και επικίνδυνες διαστάσεις. Ας δούμε στα μάτια το “τέρας” κι ας το αντιμετωπίσουμε. Όχι όμως επιρρίπτοντας την δική μας ευθύνη κάπου αλλού. Αν δεν το κάνουμε, αύριο το πρόβλημα, είναι πολύ πιθανό να έχει να κάνει με το δικό μας κοπέλι. Είτε από την πλευρά του θύτη, είτε του θύματος…”

    Σε κάθε περίπτωση προσωπικά, στέκομαι και υπογραμμίζω την ανάγκη, ΕΜΕΙΣ οι γονείς, να σταθούμε με μεγαλύτερη ευθύνη πάνω από τα παιδιά μας. Αν εμείς δεν τα θωρακίσουμε, κανένας νόμος – όσο αυστηρός κι αν καταλήξει να είναι – δεν θα στέκεται εμπόδιο, σ΄ένα παιδί που ρέπει στην παραβατικότητα.  

    Από εκείνη την περίοδο μέχρι και σήμερα, ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει βελτιωθεί. Μπορεί τα περιστατικά – βίας ανηλίκων – σε απόλυτα νούμερα να έχουν μειωθεί σύμφωνα με τον κ. Χρυσοχοϊδη, οι κοντά 9.000 συλλήψεις όμως, είναι από μόνες τους ένα στοιχείο, που δεν μπορούμε – και κυρίως – ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ – να το προσπεράσουμε. Θα πρέπει να σταθούμε όμως και στο τι γίνεται μετά τη σύλληψη ενός ανήλικου για παραβατική συμπεριφορά. Οι πληροφορίες για παράδειγμα στα Χανιά αναφέρουν ότι, το ένα από τα άτομα που συνελήφθησαν για το μαχαίρωμα στο “Δαίδαλο” πριν από δυο εβδομάδες, μετά την απολογία του και αφού του επιβλήθηκαν κάποιοι περιοριστικοί όροι, αφέθηκε ελεύθερο. Αποτέλεσμα…; Λίγα 24ωρα μετά, συνελήφθη εκ νέου – σύμφωνα με τις ίδιες πηγές – αυτή τη φορά για ναρκωτικά. Το νομικό πλαίσιο της χώρας “μπάζει”, οι ποινές είναι ένα ζητούμενο όπως και η αυστηροποίηση τους. Σε κάθε περίπτωση όμως προσωπικά, στέκομαι και υπογραμμίζω την ανάγκη, ΕΜΕΙΣ οι γονείς, να σταθούμε με μεγαλύτερη ευθύνη πάνω από τα παιδιά μας. Αν εμείς δεν τα θωρακίσουμε, κανένας νόμος – όσο αυστηρός κι αν καταλήξει να είναι – δεν θα στέκεται εμπόδιο, σ΄ένα παιδί που ρέπει προς την παραβατικότητα. Κι εκεί το πρόβλημα, αρχίζει να λαμβάνει ολοένα και πιο επικίνδυνες διαστάσεις, με ΔΙΚΗ μας ευθύνη!

    Διαβάστε ακόμη: Τα κοπέλια μας “σκοτώνει” το ένα το άλλο κι εμείς λέμε πως φταίει το κράτος…

    Φωτογραφία από Eurokinissi

    Δείτε ΕΔΩ περισσότερα από το Kriti360.gr 

    googlenews Kriti360

    Ακολουθήστε το kriti360.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ