«Η βούληση του λαού δέχεται πλήγμα», «είμαστε αντιμέτωποι με μεγάλη τυραννία, αλλά θέλω να ξέρετε ότι δεν θα υποκύψω»: η δήλωση του Εκρέμ Ιμάμογλου κατά τη σύλληψη και προφυλάκισή του τα λέει όλα για τη σημερινή Τουρκία.
«Θα συνεχίσω να δίνω μάχη», τόνισε, «απέναντι σε εκείνο το άτομο και όσους μαζί του χρησιμοποιούν αυτές τις δυνάμεις σαν να είναι δικά τους εργαλεία».
Αναφερόταν στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Για τον Τούρκο πρόεδρο, ο χαρισματικός Ιμάμογλου -ηγετική φυσιογνωμία της κεμαλικής αξιωματικής αντιπολίτευσης- αποτελεί τη μεγαλύτερη πολιτική απειλή στα 20 και πλέον χρόνια της παντοκρατορίας του στη γείτονα.
Θεωρείται εδώ και καιρό το αντίπαλο δέος στον Ερντογάν και στη δημοκρατία αλά τούρκα που πρεσβεύει.
Κατέστη σαφές από το 2019 και τούδε, μετά την πρώτη ακυρωθείσα εκλογή και έκτοτε την δις επανεκλογή του 53χρονου κεμαλιστή πολιτικού στη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης.
Της οικονομικής πρωτεύουσας της Τουρκίας, «εφαλτήριο» της πολιτικής καριέρας του Ερντογάν και επί μακρόν «προπύργιο» του ισλαμοσυντηρητικού κυβερνώντος κόμματος AKP, η απώλεια του οποίου προκάλεσε διαρκές σοκ στην ηγεσία της Άγκυρας.
Όχι τυχαία, η αξιωματική αντιπολίτευση τώρα μιλά για «πολιτικό πραξικόπημα».
Αν και τα σχέδια για προεδρική υποψηφιότητα του δημοφιλούς κεμαλιστή το 2023 απέναντι στον Ερντογάν «ναυάγησαν» υπό την ατυχή εμμονή του τότε ηγέτη του CHP, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να δώσει αυτός τη μάχη, όλα έδειχναν ότι για τον Ιμάμογλου το πλήρωμα του χρόνου είχε πια έρθει.
Την προσεχή Κυριακή, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) -το μακροβιότερο στην Τουρκία, με ιδρυτή το 1919 τον Κεμάλ Ατατούρκ- αναμενόταν να τον χρίσει υποψήφιο στις επόμενες προεδρικές εκλογές, που έχουν προγραμματιστεί το 2028.
Τυπικά, ο Ερντογάν δεν μπορεί να θέσει ξανά υποψηφιότητα -έχει συμπληρώσει το όριο των δύο θητειών, όπως ορίζεται στη συνταγματική μεταρρύθμιση του 2017.
Όμως ο ίδιος έχει αφήσει πολλές φορές να εννοηθεί ότι θέλει -παρά τα 71 χρόνια του και την κακή κατάσταση της υγείας του-να διεκδικήσει ξανά τον προεδρικό θώκο.
Θα χρειαστεί ωστόσο νέα συνταγματική μεταρρύθμιση ή η προκήρυξη πρόωρων εκλογών πριν ο Ερντογάν εξαντλήσει τη δεύτερη θητεία του.
Απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων στην τουρκική εθνοσυνέλευση, την οποία η «Λαϊκή Συμμαχία» του AKP με το ακροδεξιό MHP του Ντεβλέτ Μπαχτσελί δεν διαθέτει.
Το πρόσφατο, αμφιλεγόμενο άνοιγμα της Άγκυρας στους Κούρδους ερμηνεύεται ως προσπάθεια να εξασφαλιστεί η κοινοβουλευτική στήριξη του φιλοκουρδικού κόμματος DEM.
Κάθε άλλο παρά είναι δεδομένη.
Με αυτά ως φόντο έγινε η σύλληψη Ιμάμογλου, στο πλαίσιο δύο παράλληλων ερευνών.
Οι τουρκικές αρχές του έχουν φορτώσει ένα κάρο κατηγορίες.
Από διαφθορά και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, έως διασυνδέσεις με την «τρομοκρατία».
Οι τελευταίες δια της… τεθλασμένης, με απόδοση της στήριξης που έλαβε από την κουρδική ψήφο στις περσινές δημοτικές εκλογές σε «δάκτυλο» του PKK.
Σε κάθε περίπτωση, η σύλληψη του Ιμάμογλου αποτελεί το τελευταίο και το πιο «μελανό» κεφάλαιο στις μαζικές διώξεις πολιτικών, δικαστών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων, δημόσιων λειτουργών και ακτιβιστών στην ερντογανική Τουρκία, με διαστάσεις πογκρόμ μετά τη «θολή» απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.
Αποτελεί επίσης συνέχεια σε ένα ανηλεές «κυνήγι» του δημοφιλούς κεμαλιστή, μέσα από ένα σερί ερευνών και δικών σε βάρος του, αλλά και την ακύρωση -μόλις την προηγουμένη της σύλληψής του- του πτυχίου του από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης
Ως λόγος αναφέρθηκαν «παρατυπίες» στη μεταγραφή του, το 1990, από ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στην κατεχόμενη Κύπρο.
Πρακτικά ήταν ακόμη ένα επιχειρούμενο «φρένο» στην κούρσα του Ιμάμογλου για την διεκδίκηση της τουρκικής προεδρίας, προϋπόθεση για την οποία είναι η κατοχή πτυχίου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αυτά, ενώ έχει αποτελέσει αντικείμενο διαμάχης το κατά πόσο το πτυχίο του ίδιου του Ερντογάν από το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά είναι αυθεντικό…
Αλλά αυτά είναι «ψιλά γράμματα» σε μια χώρα όπου το ερντογανικό κατεστημένο έχει παντού «ριζώσει».
Όχι τυχαία, από τότε που ο Ιμάμογλου έγινε δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, πριν από έξι χρόνια, έχουν ανοίξει 42 διοικητικές και 51 δικαστικές έρευνες σε βάρος του ίδιου και του γραφείου του, είτε με σοβαρές, είτε με απίθανες κατηγορίες.
Κυμαίνονται από «ασέβεια» επειδή είχε τα χέρια σταυρωμένα πίσω από την πλάτη κατά την επίσκεψή του στον τάφο του Μωάμεθ του Πορθητή το 2021, με αφορμή την επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, μέχρι προσβολή θεσμών, δωροδοκία και σχέσεις με την «τρομοκρατία».
Από αυτόν τον κυκεώνα ερευνών, έχουν κλείσει μέχρι στιγμής μόλις οι 29. Τουλάχιστον πέντε βρίσκονται στο στάδιο της δίκης.
Σε βάρος του Ιμάμογλου εκκρεμεί ήδη από το 2022 πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση, με ποινή φυλάκισης 2 ετών, 7 μηνών και 15 ημερών, επειδή αποκάλεσε «ανόητο» το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο της Τουρκίας για τη μη επικύρωση της πρώτης εκλογής του στον δήμο της Κωνσταντινούπολης, το 2019.
Η απόφαση επί της έφεσης που έχει ασκηθεί αναμένεται εντός των προσεχών ημερών.
Συνολικά, ο Εκρέμ Ιμάμογλου αντιμετωπίζει ποινές φυλάκισης έως και 25 χρόνια, με στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων.
Μετά τη σύλληψή του, η οργή στην Τουρκία -ήδη συσσωρευμένη από τα οικονομικά δεινά των «Erdoganomics»- κοχλάζει ξανά, σε πείσμα της τετραήμερης απαγόρευσης των συγκεντρώσεων στην Κωνσταντινούπολη και των περιορισμών στην πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Προφανώς ο Ερντογάν αισθάνεται αρκετά ισχυρός, καθώς βλέπει ο αναθεωρητισμός του να βρίσκει «γόνιμο έδαφος»: από τη μετά Άσαντ Συρία, μέχρι τα νέα ανατολίτικα παζάρια του με την επανεξοπλιζόμενη Ευρώπη στην εποχή Τραμπ 2.0.
Ακόμη όμως κι εάν ο αποθρασυμένος πρόεδρος καταφέρει να εξουδετερώσει πολιτικά τον πιο ισχυρό αντίπαλό του, η νίκη του δεν είναι δεδομένη.
«Δεν αργεί η ημέρα που όσοι πήραν αυτή την απόφαση θα λογοδοτήσουν ενώπιον της ιστορίας και της δικαιοσύνης», έγραψε στο Χ ο Ιμάμογλου, ανήμερα της ακύρωσης του πτυχίου του και λίγες ώρες πριν από τη σύλληψή του.
«Η πορεία του λαού μας, που διψάει για δικαιοσύνη, νόμο και δημοκρατία, δεν μπορεί να σταματήσει»…
