Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση.
Ο Γιάννης Λασηθιωτάκης είναι ένας σύγχρονος ζωγράφος από το Ηράκλειο της Κρήτης, που μαζί με την τέχνη του ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και μας κάνει περήφανους! Στη συζήτηση που κάναμε μαζί του, είχα πραγματικά πολλή όρεξη για να μοιραστεί μαζί μας πράγματα. Από την Κρήτη που άφησε πίσω του, στην παιδική του ηλικία, μέχρι τις εκθέσεις που κάνει σήμερα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη…
Μιλήστε μας λίγο για εσάς, ώστε να σας γνωρίσουμε καλύτερα!
Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης. Από τα παιδικά χρόνια μου εκεί θυμάμαι το φορτηγό στο οποίο δούλευε ο πατέρας μου, ένα σπίτι με αυλή και χώμα, στάχυα κι ένα κάτασπρο μικρό πρόβατο που εσφαγιασθη. Στη μέση της πρώτης δημοτικού μετακομίσαμε στην Αθήνα. Στο σχολείο στην Κρήτη είχα μια υπέροχη δασκάλα που δάκρυσε όταν φύγαμε γιατί με αγαπούσε. Στην Αθήνα πάντα το σχολείο μου ήταν ξένο και καταπιεστικό. Μου άρεσε να ακούω μουσική, να ζωγραφίζω και να γράφω. Δεν γνώριζα όμως θα ότι μπορούσα να ασχοληθώ με τη ζωγραφική. Μέχρι που είδα κάποιον να ζωγραφίζει μέσα από τη βιτρίνα ενός κορνιζάδικου. Και μου φάνηκε πολύ μαγευτικό να σχεδιάζεις και να χρωματίζεις
Βλέπω στα έργα σας , ότι σας ενδιαφέρει το minimal, η απλότητα και η μείωση. Πώς λειτουργούν αυτές οι προσεγγίσεις; Το βλέπετε ως αντίφαση που δημιουργεί μια εμπειρία ή βλέπετε κάτι κοινό, στην απλότητα και την επανάληψη;
Όταν ήμουν πολύ νέος πίστευα ορθώς τότε ότι θα μπορούσα να κάνω έργα που η επαναστατικότητα τους θα οφείλεται στο ότι θα μπορούσα να συνδυάσω την εξπρεσιονιστική εκφραστικότητα με κοινωνικά μηνύματα που θα ταρακουνούσαν το θεατή. Θα τον ενεργοποιούσαν μέσα από την θεατρικότητα και τη δύναμη τους. Η μνημειακή διάσταση και οι συγκινησιακή τους φόρτιση ήταν βασικό στοιχείο της δουλειάς μου. Στην πορεία έθεσα πολλά ερωτήματα στον εαυτό μου καθώς μελετούσα την τέχνη και τα καλλιτεχνικά κινήματα αλλά κυρίως την δική μου δουλειά. Ξανά είδα π.χ. την αιγυπτιακή τέχνη διαφορετικά ξαναείδα την κλασσική ζωγραφική και άρχισα μια διαδρομή αναζήτησης της αλήθειας. Και φυσικά της δικής μου αλήθειας. Το αποτέλεσμα ήταν να αφαιρώ καθετί που ήταν ξένο προς εμένα και τις ιδέες μου.
“Παρακολουθώ βλέπω σκέφτομαι κριτικάρω και δεν καταπίνω άκριτα πράγματα που βλέπω γύρω μου. Μπορώ να πω απλά ότι δεν εντυπωσιάζομαι από τις τάσεις «εντυπωσιασμού» που προσφέρει η τεχνολογία ή τα υπερμεγέθη έργα ή οι υπερπαραγωγές που συχνά βλέπουμε σε μεγάλες εκθέσεις”
Έχετε αλλάξει την τεχνική σας , μες την πάροδο του χρόνου;
Πολλές φορές. Αναζήτησα μάταια τη σταθερότητα στη ζωή μου για να έχω την αφοσίωση στην τέχνη μου και να προχωρώ μέσα από μεθόδους τεχνικές και ιδέες. Η ζωή σε ξεπερνά όμως με τις εκπλήξεις της όποτε κύματα φουρτουνιασμένα άλλαζαν και τη ζωή μου και την τέχνη μου. Έπρεπε να κολυμπήσω και να επιβιώσω. Πέρασα από πολλά στάδια διαφορετικά καλές στιγμές και κακές αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν παραιτήθηκα. Ο κόσμος που παρακολουθεί τη δουλειά μου εκτιμά νομίζω την τόλμη και τη δύναμη να αλλάζω για να εκφράσω αυτό που θέλω όσο μπορώ καλύτερα.
Θαύμαζα τον Κλέε και τον Καντίνσκυ…
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας;
Όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου θαύμαζα τον Κλέε και τον Καντίνσκυ στη συνέχεια είχα επιρροές από Έλληνες καλλιτέχνες που έβλεπα στις εκθέσεις εδώ, αργότερα κατάλαβα βαθύτερα τη σημασία της μεγάλης τέχνης όταν άρχισα να μελετώ την ιταλική αναγέννηση.
Εκεί αναθεώρησα αρκετά πράγματα. Κατόπιν ήρθα σε επαφή με την «άγρια» ζωγραφική τα εντυπωσιακά μεγέθη και την εξπρεσιονιστική γραφή. Από το 2012 και μετά άρχισα να δημιουργώ- μετά από κάποιους σύντομους πειραματισμούς- ένα προσωπικό λεξιλόγιο που με γύρισε στις πρωταρχικές επιρροές μου που είχαν να κάνουν με το Μπάουχαους, την ρωσική πρωτοπορία κλπ και που πιστεύω ότι αρχίζει να συγκεκριμενοποιείται από το 2016.
Δείτε την gallery με τα έργα του…
Πώς έχετε αναπτύξει την καριέρα σας μέχρι σήμερα; Είναι δύσκολος ο δρόμος αυτός…;
Δεν με απασχόλησε η καριέρα παρά μόνο η δουλειά μου και οι επιλογές μου ως προς το πως θα μπορούσε να εκτεθεί από κάποια καλή γκαλερί της Αθήνας σύμφωνα με τις γνώσεις που διέθετα και τα τότε κριτήρια. Έκλεισαν στο ξεκίνημα μου πολλές πόρτες από τις γνωστές γκαλερί ώσπου με δέχτηκε τότε η γκαλερί Dada που διευθυνόταν από ένα φωτισμένο ταλαντούχο σκηνογράφο τον Σίμο Καραφύλλη. Από εκεί ξεκινά μια πορεία με συνεργασίες με την Γκαλερί Μέδουσα , Ζουμπουλάκη, Αγκάθι, αίθουσα τέχνης Αθηνών, Αστρολάβο, Αρτ φόρουμ και τέλος σήμερα με την ΔΛ γκαλερί και εικαστικό κύκλο ΔΛ. Τώρα πλέον η διαδρομή έχει ανοίξει και έχω συνεργασίες με το Μαϊάμι , Νέα Υόρκη Χονγκ Κόνγκ, Δανία, Γαλλία , Αυστρία, Ινδία. Ο δρόμος δεν περιγράφεται με τη λέξη «δύσκολος» χρειάζεται πολλά πράγματα να μάθει κανείς μέσα και έξω από την τέχνη. Εγώ δεν τα ήξερα . Βάδισα με ένστικτο και με πολλή σκέψη και φυσικά πολλά λάθη. Η λεγόμενη καριέρα ήταν και είναι η δουλειά μου και η ποιότητα της μόνο. Πίστευα και πιστεύω ότι αυτή είναι το διαβατήριο για όποιον καταπιάνεται με κάτι. Η πίστη και η αφοσίωση.
Ποιες τρέχουσες τάσεις στον κόσμο της τέχνης παρακολουθείτε;
Παρακολουθώ βλέπω σκέφτομαι κριτικάρω και δεν καταπίνω άκριτα πράγματα που βλέπω γύρω μου. Μπορώ να πω απλά ότι δεν εντυπωσιάζομαι από τις τάσεις «εντυπωσιασμού» που προσφέρει η τεχνολογία ή τα υπερμεγέθη έργα ή οι υπερπαραγωγές που συχνά βλέπουμε σε μεγάλες εκθέσεις, αλλά θέλω να σκέφτομαι και να αισθάνομαι την αλήθεια που πηγάζει από το έργο που βρίσκεται μπροστά μου είτε είναι ένα σχέδιο με μολύβι είτε ένα μνημειακό έργο.
“Στο σχολείο στην Κρήτη είχα μια υπέροχη δασκάλα που δάκρυσε όταν φύγαμε γιατί με αγαπούσε. Στην Αθήνα πάντα το σχολείο μου ήταν ξένο και καταπιεστικό”
Με ποια διαδικασία δημιουργείτε τα έργα σας;
Η δουλειά μου είναι βασικό κομμάτι της ζωής μου. Η καθημερινότητα μου. Κάθε έργο είναι συνέχεια ενός άλλου που προηγήθηκε η του συνόλου και της εμπειρίας που αποκτήθηκε. Ωστόσο υπάρχουν φάσεις που καλείσαι να πάρεις σημαντικές αποφάσεις για να αποφύγεις το τέλμα και το θάνατο, να παραμείνει η δουλειά σου ζωντανή. Αυτά τα σημεία είναι δύσκολα γιατί συχνά παίρνεις ένα δρόμο που δεν είναι δικός σου. Χρειάζεται εμπειρία, θάρρος, και προστασία συχνά και από τις «σειρήνες της επιτυχίας». Δουλεύω δημιουργώντας το εικαστικό ημερολόγιο της ζωής μου και των επιλογών μου.
Μιλήστε μας λίγο για την επιλογή των υλικών σας;
Το υλικό είναι ένα βασικό κομμάτι στις εικαστικές τέχνες αλλά εάν ο καλλιτέχνης εγκλωβιστεί σε αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό, εάν γίνει αυτοσκοπός. Εγώ δούλεψα πολλά υλικά γιατί έψαχνα να εκφράσω αυτό που ήθελα με τον πιο κατάλληλο και καλύτερο για μένα τρόπο. Στη σειρά με τον τίτλο Ανεμολόγια και Ανεμοδείκτες επειδή με ενδιέφερε η αίσθηση ενός ταξιδιού αιολικού χρησιμοποίησα γαιώδη χρώματα, πηλό, ξύλο και ύφασμα.Σε άλλη φάση που δεν ήθελα να υπάρχει η «υλικότητα» όπως για παράδειγμα στα Πρόσωπα που εξέθεσα στο βυζαντινό μουσείο της Αθήνας έψαξα υλικά που έδιναν αυτή την αίσθηση του άυλου. Φυσικά δεν γνωρίζω τι προηγήθηκε και τι ακολούθησε, το υλικό ή το θέμα, όλα βρίσκονται σε ένα διάλογο στη ζωγραφική μου.
Δεν μου αρέσει ό,τι είναι ψεύτικο. Με την εμπειρία είτε ως θεατής είτε ως καλλιτέχνης μαθαίνεις να ξεχωρίζεις…
Τι δεν σας αρέσει , στον κόσμο της τέχνης;
Δεν μου αρέσει ό,τι είναι ψεύτικο. Με την εμπειρία είτε ως θεατής είτε ως καλλιτέχνης μαθαίνεις να ξεχωρίζεις. Φυσικά αναγνωρίζω την αναγκαιότητα του. Δεν μου αρέσει όταν οι δημιουργοί καπελώνονται από διάφορους πέριξ της τέχνης και γίνονται υποτελείς χάνοντας κάθε αξιοπρέπεια.
Γιατί πιστεύετε ότι η νεολαία προσελκύεται σήμερα , τόσο πολύ από την τέχνη;
Ο καθένας μπορεί να προσελκύεται εάν το επιθυμεί. Ο καθένας μπορεί να κάνει τέχνη.
Δεν προσελκύεται μόνο η νεολαία. Η νεολαία ίσως είναι αυτή που μπορεί να πηγαίνει πιο εύκολα και συνήθως σε πιο μαζικά θεάματα. Όλοι οι άνθρωποι, χωρίς πολλοί από αυτούς να το γνωρίζουν, κάνουν τέχνη και βλέπουν τέχνη. Η τέχνη βρίσκεται μέσα στη ζωή μας κι όχι μόνο στα μουσεία και τις γκαλερί.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στα άμεσα σχέδια μου είναι εκθέσεις στο εξωτερικό. Γαλλία, Αυστρία, Δανία. Ετοιμάζω για λίγο αργότερα και μια μεγάλη έκθεση στην Αθήνα σε συνεργασία με τον Δ. Λυμπερόπουλο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου θα συμμετάσχω στην έκθεση Vienna Parallel όπου συμμετέχουν καλλιτέχνες από πολλές χώρες.
