Ακολουθήστε το στο Facebook για να μην χάνετε είδηση.
Στην πρόσφατη ερώτηση σχετικά με ένα διαχρονικό παραμύθι με πολλά μηνύματα που να μπορεί να αξιοποιήσει κάθε εκπαιδευτικός, αλλά και κάθε γονέας, η απάντηση ήταν δεδομένη.
“Το δέντρο που έδινε” του Αμερικανού Σελ Σιλβερστάιν μετρά ήδη 58 χρόνια κυκλοφορίας – μιας που εκδόθηκε το 1964 – κι εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα ομορφότερα παιδικά βιβλία παγκοσμίως. Πρόκειται για ένα κείμενο αλληγορικό, συγκινητικό και βαθιά φιλοσοφικό στην απλότητα του.
Γράφει και επιμελείται η ΄Έφη Μαλτέζου
Το αγαπώ, παρόλο που σύμφωνα με πολλούς αφήνει μια αίσθηση μελαγχολίας. Πολλοί υποστηρίζουν το ίδιο και στην ίδια μεριά τάχθηκαν οι εκδοτικοί οίκοι της εποχής που αρχικά το απέρριψαν θεωρώντας το ιδιαίτερα λυπητερό για παιδιά.
Πάμε να δούμε την περίληψη…
Κάπου κάποτε ήταν ένα μικρό αγόρι και μια μηλιά. Οι δυο τους είχαν μια ιδιαίτερη φιλιά για χρόνια. Το αγόρι μαζί της έπαιζε, διασκέδαζε κι η μηλιά ένιωθε ευτυχισμένη. Ώσπου το αγόρι μεγάλωσε κι επέστρεφε στη μηλιά μόνο όταν επρόκειτο να της ζητήσει κάτι. Εκείνη παραβλέποντας την εγωιστική του στάση αρκείται στην ολιγόωρη παρουσία του και στην ικανοποίηση της ανιδιοτελούς προσφοράς. Κι εκείνος επέστρεφε κι έπαιρνε κι εκείνη έδινε αδιαμαρτύρητα. Όμως στην τελευταία επίσκεψη, ο ηλικιωμένος πλέον άντρας εμφανίζεται συνειδητοποιημένος για το εφήμερο της πλεονεξίας και την κενότητα της ματαιοδοξίας και ξεκουράζεται στο κούτσουρο που του προσφέρει ακόμη και στο έσχατο σημείο της ύπαρξης της η γενναιόδωρη μηλιά.
“Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη …”
Η μηλιά και το αγόρι μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως. Οι περισσότεροι βλέπουν στο πρόσωπο της μηλιάς την εκπρόσωπο της Μητέρας – Φύσης που χαρίζει απλόχερα τους καρπούς της στην ανθρωπότητα η οποία όμως κατασπαταλά αλόγιστα τους πόρους της. Για άλλους το γενναιόδωρο δέντρο ταυτίζεται με την μητέρα, τους γονείς που προσφέρουν ανιδιοτελώς στο παιδί τους. Όλοι όμως συμφωνούν ότι, προσαρμοσμένο στη σύγχρονη πραγματικότητα, πραγματεύεται τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν δοτικό κι έναν άπληστο, σχεδόν αχάριστο, άνθρωπο ο οποίος έστω κι αργά – ευτυχώς – φαίνεται να συνειδητοποιεί το πρόσκαιρο της υλικής απόλαυσης κι αναγνωρίζει την ουσία της ζωής.
Όπως και να έχει, το μήνυμα είναι το ίδιο : Είτε δίνεις, είτε παίρνεις – κάνε το με την καρδιά σου και δε θα χάσεις. Ακόμα κι αν φαινομενικά στερηθείς ή νιώσεις αδύναμος που έχεις την ανάγκη κάποιου, υπάρχει κάτι παραπάνω από τη δοσοληψία. Η ψυχή σου θα ξεχειλίσει από όμορφα συναισθήματα προσφέροντας, μα κι αποδεχόμενος με ευγνωμοσύνη ό,τι σου προσφέρεται, αφού θα σου δοθεί η ευκαιρία να το επιστρέψεις κάνοντας τον δωρητή να χαμογελάσει. Άλλωστε κανείς δε μπορεί να τα καταφέρει πραγματικά μόνος.
Η εικονογράφηση του βιβλίου που πραγματοποιήθηκε εξίσου από τον συγγραφέα συνειδητά εναρμονίζεται πλήρως με τη γενικότερη ιδέα που το διαπνέει : στην απλότητα βρίσκεται η ουσία. Έτσι είναι λιτή, εστιάζοντας στους βασικούς ήρωες, κι ασπρόμαυρη. Αυτό το τελευταίο ωστόσο δεν είναι καθόλου δεσμευτικό, αφού δίνει την απόλυτη ελευθερία να ζωγραφίσουμε τις σελίδες του με χρώματα της επιλογής μας. Η προσωπική μας πινελιά άλλωστε, κάθε άλλο παρά καταστροφή συνιστά για τα βιβλία.
Είναι ένα βιβλίο που μπορείτε να δείτε είτε σε μορφή animation, να το ακούσετε ή να διαβάσετε διαδικτυακά. Ανήκει όμως, στις περιπτώσεις που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη και το χαμηλό του κόστος δεν καθιστά ανέφικτη την επιλογή αυτή. Αναζητήστε το από τις εκδόσεις “Δωρικός” και στηρίξτε τα τοπικά βιβλιοπωλεία που το έχουν ανάγκη.
Τελειώνοντας, δε θα μπορούσα να μην κάνω μια μικρή αναφορά στον πολυδιάστατο αυτό συγγραφέα που εκτός από τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, έχει ασχοληθεί εξίσου με τη μουσική. Έχει υπογράψει 17 μουσικά άλμπουμ, έχοντας αποσπάσει δυο Grammy, ενώ παράλληλα έχει προταθεί για Όσκαρ. Υπέροχο και διαχρονικό κείμενο από τον ίδιο είναι ακόμη το “Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο “.
Σίγουρα όλοι μας στη ζωή έχουμε υπάρξει τόσο “μηλιές”, όσο κι “αγόρια”. Σημασία έχει όμως να το αναγνωρίσουμε κι αφού αφουγκραστούμε τον εαυτό μας, να επιλέξουμε το σωστό – που τυγχάνει να συμπίπτει με αυτό που θα μας κάνει βαθύτερα κι ουσιαστικά ευτυχισμένους.
Με ελπίδα
Έφη
Επισκεφθείτε τη σελίδα μου tell_your_kid_a_story στο Instagram για να δείτε την παρουσίαση αυτού του βιβλίου κι όχι μόνο.
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση.
