Ακολουθήστε το 
στο Facebook για να μην χάνετε είδηση.
Γράφει η Έλφη Χαχλαδάκη
Αγαπούσα και συνεχίζω να αγαπώ πολύ τους ανθρώπους που βρίσκουν τη δύναμη να κρατάνε την παιδικότητα μέσα στην ψυχή τους. Αγαπώ τους ανθρώπους που χαμογελάνε όπως ακριβώς το κάνουν τα μικρά παιδιά, έντονα και αληθινά.. που αφήνονται στα συναισθήματά τους και προσπαθούν να κινούνται πάντα καλοπροαίρετα απέναντι στους άλλους.
Όμως.. δυστυχώς ή ευτυχώς πολλές φορές η ίδια η ζωή και κυρίως οι άνθρωποι που την ορίζουν είναι προορισμένοι για να μας μεγαλώνουν, για να μας γεμίζουν πληγές και αυτό αυτόματα μας ωριμάζει θέλοντας ή μη. Μας αναγκάζει να κλείσουμε τις πληγές μας και να βρούμε τους τρόπους αφ’ ενός για να τις επουλώσουμε και αφ’ εταίρου για να συνεχίζουμε να ζούμε.
Ωριμάζεις όταν…
Ερωτευτείς, εξιδανικεύσεις και αγαπήσεις έναν άνθρωπο και αυτός με τη σειρά του προδώσει την εμπιστοσύνη σου και την αγάπη σου με τους χειρότερους τρόπους. Κι όμως εσύ, επιμένεις να πιστεύεις στον έρωτα και στην δύναμή του.
Ωριμάζεις όταν…
Σε προδώσουν κάποιοι φίλοι σου. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι οι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόσουν την ίδια τη ζωή σου, τις στιγμές της και τα χαμόγελα κάπου ανάμεσα σε αυτές, έβαλαν πάνω απ’ όλα το συμφέρον τους, δεν στάθηκαν κοντά σου στα δύσκολα σου και δεν χάρηκαν ποτέ ουσιαστικά με καμία ευτυχισμένη σου μέρα ή στιγμή. Κι όμως εσύ επιμένεις να πιστεύεις στην αγνότητα της φιλίας και συνεχίζεις να μοιράζεσαι τη ζωή σου με καινούργιους ανθρώπους προσπαθώντας και ελπίζοντας ότι δεν θα προδωθείς ξανά.
Ωριμάζεις όταν…
Έρθουν στιγμές που θα ακούσεις δεκάδες ψέματα για την ψυχή σου, τον χαρακτήρα σου και την υπόστασή σου.. όταν φτάσουν στα αυτιά σου ιστορίες που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και με αυτό που είσαι αληθινά, όταν ο κόσμος πλάθει ιστορίες για εσένα, χωρίς εσένα. Κι όμως εσύ μαθαίνεις να μην σε νοιάζει πια τί θα πει ο κόσμος, αλλά μονάχα το ποιος είσαι πραγματικά εσύ.
Ωριμάζεις όταν…
Έρχονται στιγμές που συνειδητοποιείς ότι είσαι ουσιαστικά μόνος σου. Ότι εσύ και μόνο εσύ, είσαι εκείνος που έχεις την δύναμη να βοηθήσεις τον εαυτό σου σε κάθε δυσκολία σου και σε κάθε δάκρυ σου και η ευτυχία σου δεν είναι απαραίτητα αλληλένδετη με κάποιον άλλον άνθρωπο αλλά προέρχεται κατά κανόνα από το πόσο καλά νιώθεις με όλα όσα είσαι.
Ωριμάζεις όταν…
Μάθεις να αποδέχεσαι και να λες την απόλυτη αλήθεια – όποια κι αν είναι αυτή – στον ίδιο σου τον εαυτό και στους συνανθρώπους σου, με οποιοδήποτε κόστος.
Ωριμάζεις όταν…
Μαθαίνεις να φροντίζεις και να αγαπάς αληθινά τον εαυτό σου. Όταν έρχεται η στιγμή που ζεις με βάση τα δικά σου θέλω, όταν κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν, όταν έχεις δίπλα σου ανθρώπους που υπήρξαν αποκλειστικά και μόνο δικές σου επιλογές, όταν παύεις να σε ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων για αυτές ακριβώς τις επιλογές σου, όταν το μόνο που μετράει για εσένα είναι το με ποια ψυχή κουμπώνει η δική σου και ποια απουσία σε συνθλίβει… ακόμα κι αν αυτά τα δύο οριοθετούν – σύμφωνα με τους άλλους – λανθασμένες επιλογές.
Ωριμάζεις όταν…
Μαθαίνεις να νοιάζεσαι για κάποιον ή για κάποιους περισσότερο ή εξίσου με τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν επιλέγεις να μοιράσεις τη ζωή σου με έναν σύντροφο και τον φροντίζεις είτε εκείνος σε έχει ανάγκη, είτε από δική σου απόφαση.
Ωριμάζεις όταν…
Μαθαίνεις να συγχωρείς.. Να συγχωρείς και να επιλέγεις να συνεχίσεις να έχεις στη ζωή σου έναν άνθρωπο ακόμα και εάν κάποτε τον πλήγωσες ή σε πλήγωσε… όταν αποφασίζεις να αρχίσεις τα πάντα από την αρχή μαζί του γιατί δεν αντέχεις δίχως του ή όταν παύεις να κρατάς κακία σε έναν άνθρωπο που έπαψε να σου ¨κάνει¨ πια και απλώς προχωράς παρακάτω χωρίς μίσος και φθόνο.
Ωριμάζεις όταν…
Βρίσκεις ένα βουνό από λογαριασμούς και υποχρεώσεις και παύεις να ζητάς χρήματα από τους δικούς σου.. όταν ζεις πλέον μία ζωή αντιλαμβανόμενος το τί πρέπει να ξοδεύεις και που… όταν έχεις βιώσει τί θα πει να μένεις στο σπίτι σου για να μπορέσεις να ¨βγάλεις¨ το μήνα.
Ωριμάζεις όταν…
Αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως πραγματικά είναι… με όλα τα θετικά του και τα αρνητικά του… όταν συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι ρομπότ, αλλά άνθρωπος και είσαι φτιαγμένος για να κάνεις λάθη και να μαθαίνεις μέσα από αυτά. Όταν καταλάβεις όταν δεν γίνεται να είσαι αρεστός πάντα και από όλους… όταν αποδέχεσαι ότι μπορεί κάποιος να σε απορρίψει με τον ίδιο τρόπο που απορρίπτεις κι εσύ με τη σειρά σου κάποιους άλλους.
Ωριμάζεις όταν…
Αντιλαμβάνεσαι ότι οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι είναι όσοι αποτελούν τον πολύ κλειστό κύκλο της οικογένειάς σου… γιατί εκείνοι σε αγαπούν και θα σε αγαπούν πάντα, ότι κι αν πεις, ότι κι αν κάνεις, όπως κι αν είσαι…
Ωριμάζεις όταν…
Μαθαίνεις να είσαι ο εαυτός σου… όταν δεν φοράς ένα καλοσχηματισμένο προσωπείο… όταν αποδέχεσαι όλα σου τα συναισθήματα και γνωρίζεις πλέον τον τρόπο για να τα διαχειρίζεσαι και να τα κοντρολάρεις. Όταν αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι ότι τα χρόνια περνούν, η ζωή κυλάει σαν το νερό και πως είναι μοναδική και αποκλειστικά και μόνο δική σου. Όταν αυτήν ακριβώς τη ζωή την γεύεσαι όπως εσύ επιθυμείς… σε κάθε σου ανάσα… σε κάθε σου δάκρυ, χαμόγελο και ευχή.
Ωριμάζεις όταν…
Νιώσεις επιτέλους ελεύθερος από όλα εκείνα τα δεσμά που σε κρατάνε κολλημένο στο χθες σου ή σε μία ζωή που δεν είναι συνυφασμένη με προσωπικές σου επιλογές αλλά με επιβεβλημένες.. όταν κοιτάξεις κατάματα όλους σου τους φόβους και τους κάνεις χίλια κομμάτια γιατί απλώς τους έζησες έναν προς έναν.
Εύκολα ή δύσκολα, αυτά μία ημέρα θα συμβούν στη ζωή όλων μας… θα πονέσουμε και θα τα βιώσουμε όλα. Το μαγικό όμως σε όλη αυτήν την ιστορία, είναι να καταφέρεις όσο και αν οι συνθήκες σε ωριμάσουν να διαφυλάξεις πάντα μέσα σου εκείνο το μικρό παιδί που θα πιστεύει… Θα πιστεύει στον ίδιο του τον εαυτό, στους ανθρώπους και στην αγάπη. Απίστευτα δύσκολο ωριμάζοντας να παραμείνεις αγνός.. κι όμως εμείς οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για όλα εκείνα τα ¨απίστευτα¨ της ζωής μας.
