Στο προσκήνιο επανήλθε η απόλυτη πράξη ανιδιοτελούς προσφοράς, µετά τον άδικο χαµό του 3χρονου Άγγελου, ο οποίος κακοποιήθηκε µέχρι θανάτου από τη µητέρα του και τον σύντροφό της στο Ηράκλειο.
Πρόκειται για τη δωρεά οργάνων, που φωτίζει τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης και δηµιουργεί µια γέφυρα ελπίδας που διαπερνά τη θλίψη και την απώλεια. Έτσι και ο µικρός Άγγελος, παρόλο που βασανίστηκε και οδηγήθηκε στον θάνατο, χάρισε ζωή σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη την καρδιά και τους νεφρούς του.
Άδωνις Γεωργιάδης: Το 2024 “σταθµός” στην ιστορία των µεταµοσχεύσεων στην Ελλάδα
Το 2024 υπήρξε µια χρονιά «σταθµός» στην ιστορία των µεταµοσχεύσεων στην Ελλάδα, όπως αναφέρει στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, αφού «362 συµπολίτες µας, µε τελικού σταδίου ανεπάρκεια διαφόρων ζωτικών οργάνων, είχαν την ευκαιρία να λάβουν ένα “πραγµατικό” δώρο ζωής από 111 αποβιώσαντες δότες οργάνων».
Μάλιστα, το επόµενο διάστηµα έρχεται µια πολύ µεγάλη δράση από το υπουργείο, σε συνεργασία µε τον Ελληνικό Οργανισµό Μεταµοσχεύσεων, που δεν είναι άλλη από την αποστολή ενός µηνύµατος στα κινητά όλων των Ελλήνων, µε το οποίο θα τους ζητείται να δηλώσουν, εάν επιθυµούν, να γίνουν δότες οργάνων.
Ακόµα, µέχρι τον Ιούνιο αναµένεται να ξεκινήσει η λειτουργία του Ωνάσειου Εθνικού Μεταµοσχευτικού Κέντρου (ΩΕΜΕΚ).
Το δώρο ζωής από την Εμμανουέλα Καρυωτάκη στη Χρυσάνθη Λέντη
Πώς, όµως, θα καταφέρουµε να πείσουµε περισσότερο κόσµο για την αξία της δωρεάς; Σίγουρα, φέρνοντάς τον σε επαφή µε λήπτες οργάνων.
Η Χρυσάνθη Λέντη, αρχιτέκτων-µηχανικός, ζει ξανά µια «σχεδόν φυσιολογική ζωή», έπειτα από το δώρο ζωής που της έκανε η Εµµανουέλα Καρυωτάκη, µια 21χρονη φοιτήτρια από τα Χανιά, της οποίας το νήµα της ζωής κόπηκε απότοµα από έναν ασυνείδητο οδηγό που έτρεχε µε ιλιγγιώδη ταχύτητα στη Θεσσαλονίκη. Ποιο ήταν το δώρο αυτό; Ήταν η ίδια της η καρδιά, που συνεχίζει να χτυπά, παρά τον θάνατό της.
«Ήμουν απόλυτα υγιής και δυνατός οργανισµός µέχρι το 2012, που ανακάλυψα τυχαία ότι πάσχω από µυοκαρ δίτιδα σε οξεία φάση. Ήμουν 32 ετών και το βρήκα στο πλαίσιο µιας επικείµενης εξωσωµατικής. Βρέθηκα µπροστά σε µια αναπάντεχη κατάσταση, που έχρηζε άµεσης αντιµετώπισης, και, έτσι, η όποια συζήτηση για εγκυµοσύνη σταµάτησε», µας λέει η κ. Λέντη.
«Τα πρώτα χρόνια αντιµετωπίσαµε µε τους γιατρούς µου συντηρητικά την κατάσταση µε φαρµακευτική αγωγή και συχνή παρακολούθηση και, αφού σταθεροποιήθηκε, πήρα το ρίσκο και, µε τη στήριξή τους, κατάφερα να αποκτήσω τον γιο µου το 2015. Όμως, το 2016, σε τακτικό έλεγχο, διαπιστώθηκε νέα µυοκαρδίτιδα και ξεκίνησε νέος κύκλος νοσηλειών και αγωγής, µε την καρδιά αυτή τη φορά να πλήττεται περισσότερο. Το 2018 χρειάστηκε να µπει απινιδωτής, που θα µε προστάτευε σε ενδεχόµενο επεισόδιο, και το 2022 έγινε αναβάθµιση σε αµφικοιλιακό, γιατί χρειαζόταν επιπλέον υποστήριξη. Έτσι, σχεδόν 10 χρόνια µετά, τον Αύγουστο του 2022, φτάσαµε σε καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου. Τότε, χρειάστηκε να µπω άµεσα στο “Ωνάσειο”, όπου και νοσηλεύτηκα µέχρι το τέλος του έτους. Σε αυτή τη νοσηλεία κινδύνευσα πολλές φορές, κρίθηκε απαραίτητο να µπει τεχνητή καρδιά και, εξαιτίας επιπλοκών, έπρεπε να γίνει προσπάθεια υποστήριξης και µε δεύτερο µηχάνηµα. Η ζωή ενός ανθρώπου µε καρδιακή ανεπάρκεια είναι δύσκολη, έχει πολλούς περιορισµούς και τεράστια ανασφάλεια», σηµειώνει.
«Το µόσχευµα βρέθηκε τελικά και στις 29 Νοεµβρίου του 2022 έγινε µε απόλυτη επιτυχία η µεταµόσχευση, χάρη στη δότριά µου. Το τηλεφώνηµα που περιµένει ο κάθε ασθενής που είναι στη λίστα είναι συνώνυµο της ελπίδας. Για µένα περιείχε ελπίδα µε φόβο µαζί, είναι η στιγµή του όλα ή τίποτα. Χρειάστηκε να αποχαιρετήσω τους δικούς µου, και κυρίως το παιδί µου, χωρίς όµως να χάσω την ελπίδα µου. Οι σκέψεις είναι πολλές και έχουν να κάνουν όχι µόνο µε τον εαυτό σου, αλλά και µε τον άνθρωπο που µέσα από τον θάνατό του αποφάσισε, είτε εκείνος/η είτε η οικογένεια, να δώσει µια ευκαιρία σε κάποιον άγνωστο. Γίνεται αυτόµατα δικός σου άνθρωπος και αναλαµβάνεις µια τεράστια ευθύνη, αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, να σέβεσαι για πάντα αυτό το δώρο και να φανείς αντάξιος ως άν θρωπος που έχει ζήσει αυτή τη µεγαλειώδη προσφορά», τονίζει, ενώ στη συνέχεια περιγράφει πώς ένιωσε τη στιγ µή που γνώρισε τους γονείς της Εµµανουέλας.
Χρυσάνθη Λέντη: Η Εμμανουέλα έσωσε εμένα κι άλλους πέντε ανθρώπους
«Αν και δεν επιτρέπεται να γνωρίζουν οι λήπτες τους δότες, καθώς και το αντίστροφο, στη δική µου περίπτωση, λόγω της δηµοσιότητας που πήρε το τραγικό δυστύχηµα, γνώριζα εξαρχής ποια ήταν η δότριά µου. Η Εµµανουέλα, που πλέον είναι σύµβολο για όλους µας, έσωσε εµένα και άλλους πέντε ανθρώπους και υπήρξε, µάλιστα, δική της επιθυµία η δωρεά, όπως ξέρουµε από τους γονείς της. Νιώθω απέραντη ευγνωµοσύνη και θαυµασµό για εκείνη και για την οικογένειά της και µια αίσθηση ζεστασιάς, που την ένιωσα από τη στιγµή που συναντηθήκαµε και αγκαλιαστήκαµε µε τους γονείς της. Τους ευχαριστώ για την προσφορά, τη γενναιοδωρία και για τον αγώνα που συνεχίζουν να κάνουν για όσους είναι ακόµη σε λίστες αναµονής για µεταµόσχευση», προσθέτει.
«Η ζωή µου πλέον είναι σχεδόν φυσιολογική. Το “σχεδόν” αφορά την ανάγκη για φαρµακευτική αγωγή και το ότι πρέπει πάντα να προσέχω, γιατί όλοι οι µεταµοσχευ µένοι είµαστε σε ανοσοκαταστολή. Κατά τα άλλα, είµαι δυνατή ξανά, λειτουργική, µπορώ να γυµνάζοµαι, να εργάζοµαι, να βλέπω το µέλλον µου και να ονειρεύοµαι χωρίς φόβο. Η καθηµερινότητα είναι η ίδια που θα είχα αν ποτέ δεν είχα περάσει από όλα αυτά, µε τη διαφορά πως τώρα έχω τη σοφία να µην την παίρνω τόσο βαριά και να αναλογίζοµαι την αξία των πραγµάτων, βάζοντας τις σωστές προτεραιότητες. Έχουμε την αίσθηση πολλές φορές πως είµαστε άτρωτοι, όµως οποιαδήποτε στιγµή µπορούν να ανατραπούν όλα. Είναι πολύ πιθανότερο, βάσει στατιστικών, να χρειαστούµε κάποια στιγµή στη ζωή µας µόσχευµα, παρά να βρεθούµε στη θέση να δώσουµε. Αν διαπιστωθεί εγκεφαλικός θάνατος, τα όργανά µας ή του αγαπηµένου µας ανθρώπου δεν είναι απαραίτητο να χαθούν. Μπορούν να αναστήσουν άλλους ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε ελπίδα, να φέρουν πίσω χαµόγελα σε παιδιά και οικογένειες που βλέπουν τους δικούς τους ανθρώπους να χάνονται», καταλήγει.
Κέλλυ Καμπάκη: Η επιλογή της δωρεάς οργάνων είναι η νίκη απέναντι στον θάνατο, είναι ζωή
«Με τη Χρυσάνθη θα µας δένει πάντα η Εµµανουέλα», λέει στα «Π» η µητέρα της 21χρονης φοιτήτριας, Κέλλυ Καµπάκη, τονίζοντας πως, όταν τη συνάντησε, είδε µπροστά της ένα οικείο πρόσωπο, έπεσε σε µια ζεστή αγκαλιά και ένιωσε µια γνώριµη καρδιά.
«Όταν, δυστυχώς, φτάνεις στο σηµείο απ’ όπου δεν υπάρχει γυρισµός, η επιλογή της δωρεάς οργάνων είναι η νίκη απέναντι στον θάνατο, είναι ζωή. Από την Εµµανουέλα ξαναγεννήθηκαν έξι άνθρωποι, που σήµερα γελούν, κάνουν σχέδια και όνειρα για το µέλλον και ζουν χάρη σε αυτήν. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο, αποκτά νόηµα ο άδικος και πρόωρος χαµός της», συµπληρώνει.
Άρθρο του Άδωνι Γεωργιάδη: Υπέρτατη πράξη αλληλεγγύης
Το 2024 υπήρξε µια χρονιά «σταθµός» στην ιστορία των µεταµοσχεύσεων στην Ελλάδα, δίνοντας την ευκαιρία σε 362 συµπολίτες µας, µε τελικού σταδίου ανεπάρκεια διαφόρων ζωτικών οργάνων, να λάβουν ένα πραγµατικό «δώρο» ζωής. Αυτά τα «δώρα» ζωής, δηλαδή τα µοσχεύµατα, προέρχονταν κυρίως από 111 αποβιώσαντες δότες οργάνων, όταν µόλις τρία χρόνια πριν οι ετήσιοι δότες δεν ξεπερνούσαν τους 50. Είµαστε ευγνώµονες στις 111 οικογένειες των ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή, οι οποίες είπαν το µεγάλο «ναι», χαρίζοντας απλόχερα τη ζωή σε ασθενείς συνανθρώπους µας.
Όλο το σύστηµα των µεταµοσχεύσεων της χώρας µας, που µε σηµαντικές θεσµικές παρεµβάσεις αναπτύσσεται την τελευταία 4ετία, έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, ώστε η προσφορά των οικογενειών αυτών να µετουσιωθεί σε σωτήριες ιατρικές πράξεις για τους ασθενείς.
Βασικοί πυλώνες της συνεχιζόµενης αυτής προσπάθειας είναι η επιστηµονική κοινότητα της Εντατικής Θεραπείας, οι Μονάδες Μεταµοσχεύσεων, ο Ελληνικός Οργανισµός Μεταµοσχεύσεων, το Ωνάσειο Ιδρυµα, καθώς και πολυάριθµα συνεργαζόµενα εργαστήρια και κλινικές σε όλο το φάσµα του δικτύου της δωρεάς και των µεταµοσχεύσεων στη χώρα µας. Και συνεχίζουµε…
Φέτος, έχουµε σχεδιάσει και θα υλοποιήσουµε το επόµενο διάστηµα µια πολύ µεγάλη δράση σε συνεργασία µε τον Εθνικό Οργανισµό Μεταµοσχεύσεων. Θα σταλεί σε όλους τους Έλληνες πολίτες ένα ενηµερωτικό µήνυµα στο κινητό µε το οποίο θα τους ζητείται οι ίδιοι να δηλώσουν εάν επιθυµούν να γίνουν δότες οργάνων σώµατος.
Όποιος θέλει θα πατάει τον ενσωµατωµένο σύνδεσµο, θα συµπληρώνει τη σχετική αίτηση και έτσι θα φτιάξουµε µια καινούργια, πολύ µεγάλη βάση (δωρητών), η οποία, σε συνδυασµό µε τους 28 συντονιστές-διευθυντές µεταµοσχεύσεων που έχουµε προσλάβει στα νοσοκοµεία, θα µας δώσει τη δυνατότητα να δηµιουργήσουµε µια τεράστια πρόοδο στον τοµέα αυτό τα επόµενα χρόνια.
Ταυτόχρονα, ξεκινάει τη λειτουργία του, µέχρι τον Ιούνιο, το Ωνάσειο Εθνικό Μεταµοσχευτικό Κέντρο (ΩΕΜΕΚ), που θα προσφέρει στην ελληνική κοινωνία ένα νοσοκοµείο αφιερωµένο στη µεταµόσχευση συµπαγών οργάνων, το οποίο, παράλληλα, θα αποτελεί και ένα κέντρο έρευνας και καινοτοµίας στις µεταµοσχεύσεις.
Η δωρεά οργάνων είναι υπέρτατη πράξη αλληλεγγύης και µας αφορά όλους. Ως υπουργός Υγείας, θεωρώ χρέος µου να συµβάλω καθοριστικά ώστε όλο και περισσότεροι συµπολίτες µας να µπορούν να έχουν µια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
*Άρθρο του υπουργού Υγείας
Άρθρο του Χρήστου Σβάρνα: Μπορούν να σωθούν έως και 100 ασθενείς
Η ιδέα της δωρεάς ιστών και οργάνων είναι µια απόφαση µεγάλης ηθικής αξίας. Αποτελεί την ύψιστη µορφή εθελοντικής προσφοράς, ανιδιοτέλειας, ανθρωπισµού και αγάπης για τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Είναι η ίδια η ζωή.
Σήµερα η µεταµόσχευση αποτελεί τη µόνη θεραπευτική λύση για την αντιµετώπιση της ανεπάρκειας τελικού σταδίου των συµπαγών οργάνων, όπως της καρδιάς, του ήπατος και του πνεύµονα, και την πιο αποτελεσµατική µέθοδο αντιµετώπισης της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου.
∆ύο είναι οι πηγές προέλευσης των µοσχευµάτων: η πρώτη είναι η δωρεά από ζώντα και η δεύτερη από αποβιώσαντα δότη. Από έναν δότη µπορούν να µεταµοσχευθούν και να σω θούν έως και οκτώ ασθενείς και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ή ακόµα και να σωθούν έως και 100 ασθενείς µέσω της δωρεάς ιστών.
Η έλλειψη µοσχευµάτων και ο διαρκώς αυξανόµενος αριθµός ασθενών που χρήζουν µεταµόσχευσης δυστυχώς διευρύνονται συνεχώς. Στην Ευρώπη κάθε 9 λεπτά προστίθεται ένας νέος ασθενής στις εθνικές λίστες για µεταµόσχευση, ενώ κάθε χρόνο 6.500 άνθρωποι αποβιώνουν περιµένοντας στη λίστα αναµονής. Στην Ελλάδα περισσότεροι από 1.200 συνάνθρωποί µας βρίσκονται στη λίστα αναµονής για µεταµόσχευση, περιµένοντας καρτερικά το χαρµόσυνο νέο, το πολυπόθητο µόσχευµα, ενώ ο µέσος όρος αναµονής για µεταµόσχευση νεφρού είναι τα 8,8 χρόνια.
Αποτελεί διαπίστωση ασυµβίβαστη µε τον υψηλό δείκτη πολιτισµού και τα ευαίσθητα ανθρωπιστικά αντανακλαστικά των Ελλήνων το γεγονός ότι η χώρα µας ευρίσκεται στην 23η θέση της κατάταξης των 27 κρατών της Ε.Ε. και έχουµε µόλις 8,4 δότες ανά εκατοµµύριο πληθυσµού, σύµφωνα µε τα στοιχεία του ΕΟΜ για το 2024, όταν ο ευρωπαϊκός µέσος όρος είναι 19,8 δότες ανά εκατοµµύριο.
Παρά ταύτα, η σύγκριση µε το παρελθόν ως προς την αναλογία των δοτών στη χώρα µας είναι ελπιδοφόρα, αφού, σύµφωνα µε τα ίδια στοιχεία, από το έτος 2022, που είχαµε µόλις 4,7 δότες ανά εκατοµµύριο πληθυσµού, το έτος 2023 φτάσαµε στους 8,4 δότες ανά εκατοµµύριο πληθυσµού, ενώ το 2024 τα νούµερα αυξήθηκαν ακόµα περισσότερο.
Στην αντίστοιχη κατάταξη για τον δείκτη µεταµοσχεύσεων νεφρού από ζώντα δότη ανά εκατοµµύριο πληθυσµού κατέχουµε την 4η θέση, µε τιµή δείκτη 10,1, έναντι 6,6 του µέ σου όρου στην Ε.Ε.
Ο δρόµος για την αύξηση των µεταµοσχεύσεων στη χώρα µας είναι µακρύς και χρειάζεται πρώτα και κύρια την αύξηση των δαπανών για την Υγεία και τη διασφάλιση του δηµόσιου συστήµατος Υγείας, που αποτελεί τον αποκλειστικό νοσοκοµειακό χώρο για τη διενέρ γεια των µεταµοσχεύσεων.
*Άρθρο του προέδρου του Πανελλήνιου Συνδέσµου Μεταµοσχευµένων εκ Νεφρού και της Πανελλήνιας Οµοσπονδίας Νεφροπαθών (ΠΟΝ)
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 15/02/2025
Πηγή: parapolitika.gr / Κεντρική φωτογραφία
Διαβάστε ακόμη: Χανιά | Δύο χρόνια από τη θανατηφόρα παράσυρση της Έμμας – Συγκλονίζει η μητέρα της
