Πλήθος κόσμου έχει συγκεντρωθεί στο Κοιμητήριο Παπάγου για το τελευταίο αντίο στον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή, Νίκο Σαργκάνη που έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Κυριακής, σε ιδιωτικό νοσοκομείο των Αθηνών, όπου νοσηλεύονταν έπειτα από ραγδαία επιδείνωση της υγείας του.
«Καλό ταξίδι Φάντομ» λέει ένα από τα στεφάνια για τον θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Πέταξε ο φίλος μας, φίλος όλης της Ελλάδας, με αυτές τις τεράστιες φτερούγες που είχε για χέρια. Που κάλυπταν το τέρμα, κάλυπταν το γήπεδο, τον ουρανό. Έφυγε αξιοπρεπώς, όπως αξιοπρεπής ήταν και η πορεία του στη ζωή. Περήφανος, πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, χωρίς να προβάλλει το πρόβλημά του. Και πάντοτε, και σε εμάς τους φίλους μας, περνούσε αισιόδοξα μηνύματα» δήλωσε ο Νίκος Καρούλιας, κάνοντας λόγο για τον μεγαλύτερο τερματοφύλακα όλων των εποχών.
«Υπερασπιζόταν τα πιστεύω του ασχέτως αν σε κάποιους δεν άρεσε. Ήταν αδιαπραγμάτευτος σε ό,τι έχει να κάνει με το δίκιο. Και κοινωνικό έργο πρόσφερε, πολλά παιδιά έμαθαν την τέχνη του τερματοφύλακα από αυτόν. Νικόλα, οι άνθρωποι πεθαίνουν όταν τους ξεχνάμε, εμείς δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ» προσέθεσε, εμφανώς συγκινημένος.
Μια σπουδαία πορεία
Ο Νίκος Σαργκάνης αναδείχθηκε από τον Ηλυσιακό, στον οποίο εντάχθηκε το 1966 στην ηλικία των 12 ετών και το 1969 στην ηλικία των 15 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα, όπου αγωνίστηκε χωρίς να έχει αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Αρχικά αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και άρχισε να αγωνίζεται ως τερματοφύλακας έπειτα από υπόδειξη και επιμονή του παλιού διεθνή τερματοφύλακα Χρήστου Ρίμπα, όταν ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας κρίθηκε ανεπαρκής. Στον Ηλυσιακό είχε μια εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής, όταν σημείωσε ένα μεγάλο σερί αγώνων χωρίς να δεχτεί γκολ.
Το 1977 πήγε στην Καστοριά, με την οποία έκανε ντεμπούτο στην Α΄ Εθνική στις 11/9/1977. Πραγματοποίησε καταπληκτικές εμφανίσεις, με αποκορύφωμα την εκπληκτική πορεία της ομάδας στο Κύπελλο Ελλάδας της περιόδου 1979-80, το οποίο κατέκτησε νικώντας με 5-2 τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν ο Ολυμπιακός, ενώ παράλληλα κλήθηκε στην εθνική ομάδα. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1980-81, 1981-82, 1982-83) και ένα Κύπελλο Ελλάδας (1980-81).
Το 1985 πήρε μεταγραφή στον μεγάλο αντίπαλο της ομάδας του Πειραιά, τον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίστηκε για πέντε περιόδους, κατακτώντας δύο ακόμη πρωταθλήματα (1985-86, 1989-90) και τρία κύπελλα Ελλάδας (1985-86, 1987-88, 1988-89). Στον τελικό του 1988, ο οποίος κρίθηκε στα πέναλτι, ο Νίκος Σαργκάνης υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής καθώς εκτέλεσε εύστοχα ένα πέναλτι και απέκρουσε δύο, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτησή του.
Το 1990 μεταγράφηκε στον Αθηναϊκό, στον οποίο είχε άλλη μια επιτυχημένη παρουσία, καθώς τερμάτισε στην 6η θέση στο πρωτάθλημα και έφτασε ως τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας (1990-91), για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί σε τελικό του κυπέλλου Ελλάδας με τέσσερις διαφορετικούς συλλόγους και ο πρώτος που το κατέκτησε με τρεις διαφορετικές ομάδες.
Ως φιναλίστ ο Αθηναϊκός κέρδισε την έξοδο στο κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου (1991-92), όπου κληρώθηκε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στους δύο αγώνες ο Νίκος Σαργκάνης ήταν πρωταγωνιστής και με τις καταπληκτικές του αποκρούσεις, ειδικά στον επαναληπτικό του Ολντ Τράφορντ, κράτησε την εστία του ανέπαφη. Οι δύο αγώνες έληξαν με 0-0 και ο δεύτερος αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση, όπου τελικά «λύγισε» με 0-2.
Ο «Φάντομ» της Εθνικής Ελλάδας
Στην Εθνική Ελλάδας κλήθηκε πρώτη φορά το φθινόπωρο του 1980. Έκανε εντυπωσιακό ντεμπούτο στις 15 Οκτωβρίου 1980 στην εκτός έδρας νίκη με 1-0 επί της Δανίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982. Οι εκπληκτικές του αποκρούσεις, με κορυφαία μια αστραπιαία αντίδρασή του σε σουτ βολέ του περίφημου Άλαν Σίμονσεν από πολύ κοντά, συνέβαλαν στη νίκη της ομάδας του και ανάγκασαν τους Δανούς δημοσιογράφους να τον αποκαλέσουν «Φάντομ», παρατσούκλι που του έμεινε έως το τέλος της καριέρας του.
Με την εθνική Ανδρών αγωνίστηκε ως το 1991 σε συνολικά 58 αγώνες.
Πηγή: Έθνος
