Οι εξελίξεις του τελευταίου χρονικού διαστήματος, δείχνουν πως εκτός απροόπτου, ο τραπεζικός “γάμος” της χρονιάς, μεταξύ της Παγκρήτιας και της Συνεταιριστικής Τράπεζας Χανίων, δεν θα ολοκληρωθεί.
Του Θανάση Παινεσάκη…
Αν και στην ζωή “ποτέ” δεν πρέπει να λέει κάποιος “ποτέ”, αυτή την ώρα οι πιθανότητες για να προχωρήσει το εγχείρημα, σίγουρα δεν είναι πολλές.
Τα νέα αφεντικά της Παγκρήτιας Τράπεζας – Μπάκος, Καϋμενάκης, Εξάρχου, διατύπωσαν σε όλους τους τόνους τις αντιρρήσεις – όχι απλές ενστάσεις – τους, τονίζοντας πως οι όροι του… προσύμφωνου, δεν συνέφεραν την πλευρά της Παγκρήτιας.
Η πλευρά δηλαδή της Συνεταιριστικής Τράπεζας Χανίων, την εποχή της υπογραφής του ΜΟU [Memorandum of Understanding], που οι διαπραγματεύσεις γίνονταν μεταξύ των κυρίων Σάλλα και Μαρακάκη, είχε κατορθώσει να επιβάλει τους δικούς της όρους στην συμφωνία.
Όροι που για τα νέα δεδομένα, όπως υποστηρίζει η τριανδρία της Παγκρήτιας, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί.
Ο μόνος που παρέμεινε σταθερός απέναντι στην συμφωνία, τιμώντας την υπογραφή – και τον λόγο του – δεν ήταν άλλος από το Μιχάλη Μαρακάκη. Αυτό, πολέμιοι και μη, οφείλουν να του το ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ.
Σε απλά λόγια, ο Μαρακάκης, μέσα από την συμφωνία που είχε γίνει αποδεκτή μέχρι πρόσφατα [από τις διοικήσεις των δυο τραπεζών] και την οποίαν εξέταζαν τα αρμόδια όργανα της Τράπεζας της Ελλάδος, για να της ανάψουν το πράσινο φως, έδινε στην πλευρά της Χανίων, πραγματικά ότι καλύτερο μπορούσε να πάρει.
Κι αν κάποιοι εντός των… τειχών στα Χανιά, ήθελαν να υποστηρίζουν άλλα, ότι δήθεν η Χανίων ξεπουλιέται στην Παγκρήτια, το “ΟΧΙ” των νέων αφεντικών της δεύτερης, δίνει την καλύτερη δυνατή απάντηση, ότι η Χανίων, είχε πετύχει την δρομολόγηση μιας απολύτως συμφέρουσας για την ίδια και τους μετόχους της συμφωνίας.
Κανείς δεν επέβαλε την υπογραφή της συμφωνίας, τον Οκτώβριο του 2021. Οι διαπραγματεύσεις εκείνης της εποχής, είχαν καταλήξει σε μια συμφωνία, την οποίαν είχαν κάνει αποδεκτή, οι τότε διοικήσεις αλλά και οι Γενικές Συνελεύσεις των δυο τραπεζών. Η αύξηση στο Μετοχικό Κεφάλαιο της Παγκρήτιας, ήταν προαπαιτούμενο, τόσο για την επιβίωση της Παγκρήτιας, όσο και για την επιτυχία του νέου τραπεζικού εγχειρήματος, δεν προέκυψε ως έξτρα στοιχείο στην πορεία.
Ότι αυτοί που έβαλαν το ζεστό χρήμα τώρα, για να μην ναυαγήσει η Παγκρήτια, έχουν διαφορετική άποψη, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Όπως και το ότι ο έτερος συνομιλητής του κ. Μαρακάκη εκείνη την περίοδο, ο κ. Μιχάλης Σάλλας τελικά “πείστηκε” με 25 εκ. ευρώ να μεταβιβάσει στους νέους επενδυτές της Παγκρήτιας το δικό του μερίδιο, είναι επίσης μια άλλη ιστορία.
Ο μόνος που όπως οι εξελίξεις μας δείχνουν, παρέμεινε σταθερός απέναντι στην συμφωνία, τιμώντας την υπογραφή – και τον λόγο του – δεν ήταν άλλος από το Μιχάλη Μαρακάκη. Αυτό, πολέμιοι και μη, οφείλουν να του το ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ.
